سورۀ اَنفَال

سورۀ اَنفَال

‍1- ﴿ٱلۡأَنفَالِ﴾: غنایم بدر.

1- ﴿لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ﴾: امر غنایم اختصاص به خدا و پیامبر دارد.

1- ﴿ذَاتَ بَیۡنِکُمۡ﴾: حالت‌‌های بین خود را که سبب وحدت شماست.

2- ﴿وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ﴾: دل‌هاشان از عظمت و هیبت نرم و هراسان شود.

2- ﴿یَتَوَکَّلُونَ﴾: اعتماد می‌کنند و خود را به خدا می‌سپارند.

7- ﴿ٱلطَّآئِفَتَیۡنِ﴾: کاروان تجارتی و سپاه قریش.

7- ﴿ذَاتِ ٱلشَّوۡکَةِ﴾: صاحب نیرو و سلاح، لشکر قریش.

7- ﴿دَابِرَ ٱلۡکَٰفِرِینَ﴾: آخرین فرد کافران را، همه آنها را.

9- ﴿مُرۡدِفِینَ﴾: پشت سر هم.

‍11- ﴿یُغَشِّیکُمُ ٱلنُّعَاسَ﴾: خواب سبک را پوششی برای شما قرار داد.

11- ﴿أَمَنَةٗ مِّنۡهُ﴾: برای آرامش و تقویه روحی شما از سوی پروردگار.

11- ﴿رِجۡزَ ٱلشَّیۡطَٰنِ﴾: وسوسه شیطان را که شما را از تشنگی می‌ترسانید.

11- ﴿لِیَرۡبِطَ﴾: تا به یقین و شکیبایی قوی ‌گرداند.

12- ﴿أَنِّی مَعَکُمۡ﴾: بر استوار ساختن مسلمانان من به کمک شما هستم.

12- ﴿ٱلرُّعۡبَ﴾: ترس و پریشانی.

12- ﴿کُلَّ بَنَانٖ﴾: دستها، پاها و سرها یا کل مفاصل.

13- ﴿شَآقُّواْ﴾: مخالفت و سرپیچی کردند.

15- ﴿زَحۡفٗا﴾: سپاهی‌که آرام آرام به جنگ شما می‌آید.

‍16- ﴿مُتَحَرِّفٗا﴾: برای فریب دشمن تظاهر به فرار می‌کند و دو باره یورش می‌آورد.

16- ﴿مُتَحَیِّزًا إِلَىٰ فِئَةٖ﴾: به گروه دیگر پیوندد تا یکجا با آنها به پیکار دشمن بپردازد.

16- ﴿بَآءَ بِغَضَبٖ﴾: باز هم گرفتار غضب خدا گردد که مستحق آن است.

17- ﴿لِیُبۡلِیَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ﴾: تا برای مسلمانان پیروزی و پاداش عطا کند.

18- ﴿مُوهِنُ﴾: ضعیف کننده است.

19- ﴿تَسۡتَفۡتِحُواْ﴾: برای هر کدام از این دو گروه که به راه راست روان است، پیروزی می‌خواستید.

24- ﴿یُحۡیِیکُمۡ﴾: برای شما حیات ابدی و نعمت جاودان می‌آورد.

26- ﴿یَتَخَطَّفَکُمُ ٱلنَّاسُ﴾: مردم شما را به سرعت بربایند و ریشه‌‌کن سازند.

28- ﴿فِتۡنَةٞ﴾: ابتلا و گرفتاری یا سبب دچاری به گناه و عذاب است.

29- ﴿فُرۡقَانٗا﴾: هدایت و نور یا نجات.

‍30- ﴿لِیُثۡبِتُوکَ﴾: تا تو را حبس نمایند و به قید و زنجیرت کشند.

30- ﴿یَمۡکُرُ ٱللَّهُ﴾: خدا مکر آنها را باطل می‌کرد.

31- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: دروغ‌های‌که در کتاب‌هاشان نوشته است.

35- ﴿مُکَآءٗ وَتَصۡدِیَةٗ﴾: کف زدن و سوت کشیدن.

36- ﴿حَسۡرَةٗ﴾: ندامت و تأسف.

37- ﴿فَیَرۡکُمَهُۥ جَمِیعٗا﴾: وکافران را روی یکدیگر جمع کند.

38- ﴿سُنَّتُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: سنت الهی در مورد آنهای که پیامبران را تکذیب کردند.

39- ﴿فِتۡنَةٞ﴾: شرک، بدبختی و دشواری.

‍41- ﴿لِلَّهِ خُمُسَهُ﴾: پنج یک غنمیت برای خداست و چهار بخش باقی‌مانده سهم سپاهیانی است که غنایم را بدست آورده‌اند.

41- ﴿یَوۡمَ ٱلۡفُرۡقَانِ﴾: روزی‌که حق از باطل جدا شد، روز بدر.

42- ﴿بِٱلۡعُدۡوَةِ ٱلدُّنۡیَا﴾: به کناره وادی نزدیک مدینه.

42- ﴿ٱلرَّکۡبُ﴾: کاروان تجارتی قریش.

43- ﴿لَّفَشِلۡتُمۡ﴾: بزدل می‌شدید و از جنگ می‌ترسیدید.

46- ﴿تَذۡهَبَ رِیحُکُمۡ﴾: قوت یا نعمت شما از هم بپاشد.

47 - ﴿بَطَرٗا﴾: از سرکشی یا فخر و تکبر.

48- ﴿إِنِّی جَارٞ لَّکُمۡ﴾: من پناه دهنده، معین و ناصر شما هستم.

48- ﴿نَکَصَ عَلَىٰ عَقِبَیۡهِ﴾: شیطان به عقب گریخت.

52- ﴿کَدَأۡب...﴾: مانند عادت...

57- ﴿تَثۡقَفَنَّهُمۡ﴾: با آنها روبرو شوی و مغلوب‌شان سازی.

57- ﴿فَشَرِّدۡ بِهِم﴾: آنها را پراکنده بساز و به شدت بترسان.

58- ﴿مِن قَوۡمٍ﴾: از گروهی‌که با تو پیمان بسته‌اند.

58- ﴿فَٱنۢبِذۡ إِلَیۡهِمۡ﴾: عهدشان را به سوی آنها بینداز و با آنها بجنگ.

58- ﴿عَلَىٰ سَوَآءٍ﴾: همه یکسان از الغای پیمان آگاه باشید.

‍59- ﴿سَبَقُوٓاْ﴾: از عذاب الهی رهایی یافتند.

60- ﴿قُوَّةٖ﴾: هر چه سبب نیرومندی و توانایی در جنگ است.

60- ﴿رِّبَاطِ ٱلۡخَیۡلِ﴾: نگهداری اسب بخاطر جهاد در راه خدا.

61- ﴿إِن جَنَحُواْ لِلسَّلۡمِ﴾: اگر به مصالحه و مسالمت متمایل شوند.

62- ﴿حَسۡبَکَ ٱللَّهُ﴾: در دفع فریب آنها خدا تو را کفایت می‌کند.

65- ﴿حَرِّضِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ﴾: به ترغیب مسلمانها بکوش.

67- ﴿یُثۡخِن﴾: به کشتار بکوشد تا کفر ضعیف شود.

67- ﴿عَرَضَ ٱلدُّنۡیَا﴾: مال دنیا را، به سبب گرفتن فدیه.

71- ﴿فَأَمۡکَنَ مِنۡهُمۡ﴾: و تو را روز بدر بر آنها مسلط کرد.

‍75- ﴿وَأُوْلُواْ ٱلۡأَرۡحَامِ﴾: خویشاوندان.

75- ﴿أَوۡلَىٰ﴾: به میراث از بیگانگان سزاوارتر هستند.