سورۀ رحمان

سورۀ رحمان

2- ﴿عَلَّمَ ٱلۡقُرۡءَانَ٢﴾: قرآن را به انسان آموخت.

5- ﴿بِحُسۡبَانٖ﴾: به حساب منظم در برج خود در گردش هستند.

6- ﴿ٱلنَّجۡمُ﴾: گیاه بی‌ساقه.

6- ﴿یَسۡجُدَانِ﴾: مطیع فرمان خدا هستند در اموری‌که برای آن آفریده شده‌اند.

7- ﴿وَضَعَ ٱلۡمِیزَانَ﴾: نظام عدل را روشن کرد و مردم را به پیروی از آن دستور داد.

8- ﴿أَلَّا تَطۡغَوۡاْ﴾: تا‌ این‌که از حق و عدالت تجاوز نکنید.

9- ﴿بِٱلۡقِسۡطِ﴾: به عدالت.

9- ﴿لَا تُخۡسِرُواْ ٱلۡمِیزَانَ﴾: در وزن کردن،کم و کاست نکنید.

11- ﴿ذَاتُ ٱلۡأَکۡمَامِ﴾: خوشه‌های نورس و غلاف دار خرما.

12- ﴿ذُو ٱلۡعَصۡفِ﴾: پوسته‌دار یا کاه یا دارای برگ خشک.

12- ﴿ٱلرَّیۡحَانُ﴾: گیاه خوش بو.

13- ﴿ءَالَآءِ رَبِّکُمَا﴾: نعمت‌های خدای خود.

13- ﴿تُکَذِّبَانِ﴾: ای انسان و ای جن ناسپاسی می‌کنید.

14- ﴿صَلۡصَٰلٖ﴾: گِل خشک صدا دهند.

14- ﴿کَٱلۡفَخَّارِ﴾: مانند گلی‌که به اثر سوزاندن مثل سنگ گردد.

15- ﴿مَّارِجٖ﴾: شعله بی‌دود.

19- ﴿مَرَجَ ٱلۡبَحۡرَیۡنِ﴾: دو دریای شیرین و شور را در محل جریاشان روان ساخت.

19- ﴿یَلۡتَقِیَانِ﴾: در جوار هم‌ هستند یا کناره آن دو بهم پیوست است.

20- ﴿بَیۡنَهُمَا بَرۡزَخٞ﴾: میان آن دو پرده است از زمین یا از قدرت الهی.

20- ﴿لَّا یَبۡغِیَانِ﴾: یکی بر حد دیگری تجاوز نمی‌کند.

24- ﴿لَهُ ٱلۡجَوَارِ﴾: کشتی‌های روان از آن اوست.

24- ﴿ٱلۡمُنشَ‍َٔاتُ﴾: بادبان بلند.

24- ﴿کَٱلۡأَعۡلَٰمِ﴾: مانند کوه‌های سر افراشته یا کاخ‌ها.

26- ﴿فَانٖ﴾: هلاک شونده است.

27- ﴿ذُو ٱلۡجَلَٰلِ﴾: دارای جاه وجلال و استغنای مطلق.

27 - ﴿ٱلۡإِکۡرَامِ﴾: احسان کامل.

29- ﴿فِی شَأۡنٖ﴾: درکاری‌است‌،‌ به مقتضای حکمت حالت‌های را ایجاد می‌کند و حالت‌های را از میان می‌برد.

31- ﴿سَنَفۡرُغُ لَکُمۡ﴾: بعد از مهلت دادن به محاسبه شما می‌پردازیم.

31- ﴿أَیُّهَ ٱلثَّقَلَانِ﴾: ای انسان و جن.

33- ﴿تَنفُذُواْ﴾: از ساحه فرمان من بیرون روید.

33- ﴿فَٱنفُذُواْ﴾: پس بروید، امر اعجازی است.

34- ﴿بِسُلۡطَٰنٖ﴾: به نیرو، قهر و غلبه خیلی بعید است...!

35- ﴿شُوَاظٞ﴾: شعله‌های بی‌دود.

35- ﴿نُحَاسٞ﴾: مس گداخته یا دود بدون شعله.

37- ﴿فَکَانَتۡ وَرۡدَةٗ﴾: مانندگل سرخ گردد.

37- ﴿کَٱلدِّهَانِ﴾: مانند روغن زیتون در زوبان.

41- ﴿بِسِیمَٰهُمۡ﴾: از سیاهی روی و کبودی چشم آنها.

41- ﴿فَیُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِی﴾: موی پیشانی آنها را می‌گیرند.

44- ﴿حَمِیمٍ ءَانٖ﴾: آب جوشان.

46- ﴿جَنَّتَانِ﴾: دو بستان یکی داخل و دیگری بیرون قصر.

48- ﴿ذَوَاتَآ أَفۡنَانٖ٤٨﴾: دارای شاخه‌ها یا انواع میوه‌ها.

50- ﴿عَیۡنَانِ﴾: دو چشمه، تسنیم و سلسبیل.

52- ﴿زَوۡجَا﴾: دوگونه یکی مشهور و دیگری ناشناخته.

54- ﴿إِسۡتَبۡرَقٖ﴾: دیبای ضخیم.

54- ﴿وَجَنَى ٱلۡجَنَّتَیۡنِ﴾: میوه‌های رسیده این دو باغ.

54- ﴿دَانٖ﴾: به دسترس تناول کننده است.

56- ﴿قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ﴾: غیر از شوهر خود به دیگری نگاه نمی‌کنند.

56- ﴿لَمۡ یَطۡمِثۡهُنَّ﴾: پیش از شوهر هیچ کس با آنها مقاربت نکرده است.

62- ﴿وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ٦٢﴾: غیر از آن دو باغ، دو باغ دیگر بالاتر یا پایین‌تر نیز است.

64- ﴿مُدۡهَآمَّتَانِ٦٤﴾: هر دو بسیار سرسبزند.

66- ﴿نَضَّاخَتَانِ﴾: دایم در فورانند.

70- ﴿خَیۡرَٰتٌ حِسَانٞ﴾: خوش خلق و خوش صورت.

72- ﴿حُورٞ﴾: زنان سفید چهره و زیبا.

72- ﴿مَّقۡصُورَٰتٞ فِی ٱلۡخِیَامِ﴾: پرده نشینان در خانه‌های از مروارید.

76- ﴿رَفۡرَفٍ﴾: ناز بالشت‌ها یا فرش‌های عالی.

76- ﴿عَبۡقَرِیٍّ﴾: فرش‌های نفیس.

78- ﴿تَبَٰرَکَ﴾: برتر یا خیر و احسانش بسیار است.

78- ﴿ذِی ٱلۡجَلَٰلِ﴾: با شکوه و استغنای مطلق.

78- ﴿ٱلۡإِکۡرَامِ﴾: فضل و احسان کامل.