سورۀ سجده

سورۀ سجده

3- ﴿ٱفۡتَرَىٰهُ﴾: قرآن را خودش ساخته است.

4- ﴿ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ﴾: استوایی‌که لایق کمال و جلال اوست.

5- ﴿یَعۡرُجُ إِلَیۡهِ﴾: این امر به سوی او بالا می‌رود.

7- ﴿أَحۡسَنَ کُلَّ شَیۡءٍ﴾: همه چیز را استوار ساخته است.

8- ﴿سُلَٰلَةٖ﴾: خلاصه‌ای.

8- ﴿مَّآءٖ مَّهِینٖ﴾: منی ضعیف و حقیر.

9- ﴿سَوَّىٰهُ﴾: او را صورت بخشیدن و موزون ساخت.

10- ﴿ضَلَلۡنَا فِی ٱلۡأَرۡضِ﴾: ما خاک و در زمین گم ‌شویم.

12- ﴿نَاکِسُواْ رُءُوسِهِمۡ﴾: سرهای خود را از رسوایی، شرم و ندامت به زیر افکنند.

13- ﴿حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ﴾: قضاء و قدر ثابت و نافذ شده است.

13- ﴿ٱلۡجِنَّةِ﴾: جن.

16- ﴿تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ﴾: پهلوهایشان برای عبادت دور می‌شود.

16- ﴿عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ﴾: از بسترهای خواب.

17- ﴿مِّن قُرَّةِ أَعۡیُنٖ﴾: از اسباب شادمانی است.

19- ﴿نُزُلَۢا﴾: مهمانی و ضیافت.

23- ﴿فِی مِرۡیَةٖ﴾: در شک.

23- ﴿مِّن لِّقَآئِهِ﴾: از پذیرفتن موسی تورات را به خوشی.

26- ﴿أَوَ لَمۡ یَهۡدِ لَهُمۡ﴾: آیا مشرکان غافلند و سرانجام‌شان را روشن نساخته است.

26- ﴿کَمۡ أَهۡلَکۡنَا﴾: هلاکت و نابودی ملتهای گذشته.

26- ﴿ٱلۡقُرُون﴾: ملل گذشته.

27- ﴿ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ﴾: زمین خشک و بی‌گیاه.

28- ﴿هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ﴾: این پیروزی و نجات شما.

29- ﴿لَا هُمۡ یُنظَرُونَ﴾: مهلت داده نخواهند شد تا ایمان بیاورند.