ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
سورۀ ص
1- ﴿وَٱلۡقُرۡءَان﴾: قسم به قرآن. جواب قسم: واقعیت امر چنانچه شما میپندارید نیست.
1- ﴿ذِی ٱلذِّکۡرِ﴾: امور مورد نیاز در دین را بیان میکند.
2- ﴿عِزَّةٖ﴾: از پذیرش حق تکبر و سرپیچی میکنند.
2- ﴿شِقَاق﴾: در مخالفت و دشمنی با خدا و رسول او هستند.
3- ﴿کَمۡ أَهۡلَکۡنَا﴾: بسیاری را نابود کردیم.
3- ﴿قَرۡنٖ﴾: امتها.
4- ﴿فَنَادَواْ﴾: هنگام مشاهده عذاب فریاد کردند.
4- ﴿لَاتَ حِینَ مَنَاصٖ﴾: آن وقت، مجال خلاصی و فرار نیست.
5- ﴿عُجَابٞ﴾: شگفت انگیز.
6- ﴿ٱلۡمَلَأُ مِنۡهُمۡ﴾: سران کفار قریش.
6- ﴿ٱمۡشُواْ﴾: به دین خود رفتار نمایید.
7- ﴿ٱلۡمِلَّةِ ٱلۡأٓخِرَةِ﴾: آیین قریش.
7- ﴿ٱخۡتِلَٰقٌ﴾: دروغ و افترای خود اوست.
10- ﴿ٱلۡأَسۡبَٰبِ﴾: وسایل رفتن به آسمان.
11- ﴿جُندٞ مَّا﴾: آنها گروه حقیرند «ما» زاید است.
11- ﴿هُنَالِکَ﴾: روز فتح مکه یا بدر.
12- ﴿ذُو ٱلۡأَوۡتَادِ﴾: صاحب لشکرها یا ساختمانهای مستحکم.
13- ﴿أَصۡحَٰبُ لَۡٔیۡکَة﴾: ساکنان دیار پر درخت و درهم پیچیده، قوم شعیب.
15- ﴿مَا یَنظُرُ﴾: انتظار نمیکشند.
15- ﴿صَیۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ﴾: نفخه رستاخیز.
16- ﴿قِطَّنَا﴾: سهم ما را از عذابیکه وعده دادهای.
17- ﴿ذَا ٱلۡأَیۡدِ﴾: دارای نیرو در دین و عبادت.
17- ﴿إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ﴾: به فرمان خدا رجوع میکرد.
18- ﴿بِٱلۡعَشِیِّ وَٱلۡإِشۡرَاقِ﴾: شام و چاشت.
20- ﴿شَدَدۡنَا مُلۡکَه﴾: با اسباب قوت و نیرو، پادشاهی و قدرتش را افزودیم.
20- ﴿ءَاتَیۡنَٰهُ ٱلۡحِکۡمَةَ﴾: برای او نبوت، دانش و عمل درست دادیم.
20- ﴿فَصۡلَ ٱلۡخِطَابِ﴾: دانش فیصله خصومتها.
21- ﴿تَسَوَّرُواْ ٱلۡمِحۡرَابَ﴾: از دیوار مسجد بلند شدند و به نزد او آمدند.
22- ﴿بَغَىٰ بَعۡضُنَا﴾: یکی از ما ستم کرده است.
22- ﴿لَا تُشۡطِطۡ﴾: بیانصافی نکن.
22- ﴿سَوَآءِ ٱلصِّرَٰطِ﴾: راه راست که حقیقت است.
23- ﴿أَکۡفِلۡنِیهَا﴾: آن را به من بده تا از او سرپرستی کنم.
23- ﴿عَزَّنِی فِی ٱلۡخِطَابِ﴾: در اظهار حجت بر من فشار آورده و سخت گرفته است.
24- ﴿ٱلۡخُلَطَآءِ﴾: شریکها.
24- ﴿فَتَنَّٰهُ﴾: او را آزمودهایم.
24- ﴿خَرَّۤ رَاکِعٗاۤ﴾: به خدا سجده کرد.
24- ﴿أَنَابَ﴾: توبه کرد.
25- ﴿لَزُلۡفَىٰ﴾ : قربت و منزلت است.
25- ﴿حُسۡنَ مََٔاب﴾: درآخرت سرانجام نیکو دارد، بهشت.
27- ﴿بَٰطِلٗا﴾: بیهوده و عبث.
27- ﴿فَوَیۡلٞ﴾: هلاکت یا وادیی است در جهنم.
30- ﴿إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ﴾: به در گاه خدا همواره با توبه رجوع میکرد.
31- ﴿بِٱلۡعَشِیِّ﴾: بعد از زوال تا غروب.
31- ﴿ٱلصَّٰفِنَٰتُ﴾: اسبهایکه به سه پا و نوک سم چهارم ایستاد شوند.
31- ﴿ٱلۡجِیَادُ﴾: اسبان تیز و سبقت گیرنده بر دشمن.
32- ﴿أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَیۡرِ﴾: علاقهمندی به اسبها را ترجیح دادم.
32- ﴿عَن ذِکۡرِ رَبِّی﴾: بر ادای نماز عصر.
32- ﴿تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ﴾: آفتاب غروب کرد یا در تاریکی شب اسبها از نظرش نهان شد.
33- ﴿رُدُّوهَا عَلَیَّ﴾: اسبها را نزد من بیاورید.
33- ﴿فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ﴾: سپس به منظور تقرب به خدا به بریدن سر و ساق اسبها شروع کرد، این کار در آیین او مشروع بود.
34- ﴿فَتَنَّا سُلَیۡمَٰنَ﴾: سلیمان را آزمودیم و مجازات کردیم.
34- ﴿جَسَدٗا﴾: انسان ناقص خلقت را که همسرش به دنیا آورده بود.
34- ﴿أَنَابَ﴾: توبه کرد.
36- ﴿رُخَآءً حَیۡثُ أَصَابَ﴾: نرم یا فرمانبردار هر جا که بخواهد.
37- ﴿غَوَّاصٖ﴾: برای استخراج نفایس غواصی میکردند.
38- ﴿ٱلۡأَصۡفَادِ﴾: غل که دستها را به گردنها میبندد.
39- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٖ﴾: در هیچ کدام از این دو امر محاسبه نمیشوی.
40- ﴿لَزُلۡفَىٰ﴾: قربت و منزلت است.
40- ﴿حُسۡنَ مََٔابٖ﴾: سرانجام نیکوست در آخرت.
41- ﴿بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ﴾: به سختی و مشقت، رنج و عذاب.
42- ﴿ٱرۡکُضۡ بِرِجۡلِکَ﴾: پای خود را بر زمین بزن.
42- ﴿هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ﴾: این چشمه است خود را شستشوکن، در آن شفای تو است.
44- ﴿ضِغۡثٗا﴾: یک دسته شاخه درخت یا خوشه خرمای نارس.
45- ﴿أُوْلِی ٱلۡأَیۡدِی﴾: دارای نیرو در طاعت خدا.
45- ﴿وَٱلۡأَبۡصَٰرِ﴾: و بیصرت در دین و دانش.
46- ﴿أَخۡلَصۡنَٰهُم بِخَالِصَةٖ﴾: آنها را به خصلت نیک ویژگی بخشیدیم.
52- ﴿قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ﴾: بجز از شوهران خود به کسی نگاه نمیکنند.
52- ﴿أَتۡرَاب﴾: همه جوان و هم سن و سال هستند.
54- ﴿نَّفَادٍ﴾: فنا ناپذیر.
55- ﴿لَشَرَّ مََٔابٖ﴾: بازگشت بد است.
56- ﴿جَهَنَّمَ یَصۡلَوۡنَهَا﴾: به دوزخ داخل میشوند یا سختی آن را میکشند.
56- ﴿فَبِئۡسَ ٱلۡمِهَاد﴾: جهنم جای بد است.
57- ﴿حَمِیمٞ﴾: آب جوشان است.
57- ﴿غَسَّاقٞ﴾: ریمیکه از بدن دوزخیان جاری میشود.
58- ﴿ءَاخَرُ﴾: عذاب دیگر.
58- ﴿مِن شَکۡلِهِۦٓ أَزۡوَٰجٌ﴾: مانند این عذابهای دیگر هم است.
59- ﴿هَٰذَا فَوۡجٞ﴾: این جماعت انبوه پیروان گمراه شماست.
59- ﴿مُّقۡتَحِمٞ مَّعَکُمۡ﴾: با شما یکجا وارد دوزخ میشوند.
59- ﴿لَا مَرۡحَبَۢا بِهِمۡ﴾: خوش نیامدند و آسایش نبینند.
59- ﴿صَالُواْ ٱلنَّارِ﴾: در دوزخ داخل خواهند شد یا سختیهای آن را خواهند چشید.
60- ﴿فَبِئۡسَ ٱلۡقَرَارُ﴾: جهنم بر همه آنها جای بسیار بد است.
63- ﴿أَتَّخَذۡنَٰهُمۡ سِخۡرِیًّا﴾: آیا ما آنها را در دنیا به استهزا گرفتیم، کار ما نادرست بوده؟
63- ﴿زَاغَتۡ عَنۡهُمُ ٱلۡأَبۡصَٰرُ﴾: چشم ما به آنها نمیافتد و جای آنها را نمیبینیم.
69- ﴿بِٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰٓ﴾: به فرشتگان.
69- ﴿إِذۡ یَخۡتَصِمُونَ﴾: زمانیکه در مورد آدم و خلقت او اختلاف داشتند.
72- ﴿سَوَّیۡتُهُ﴾: آفرینیش او را به صورت انسان به تمام رساندم.
72- ﴿سَٰجِدِین﴾: سجده تحیت و سلام.
75- ﴿ٱلۡعَالِینَ﴾: مستحق بزرگی، نه هرگز چنین نیست.
77- ﴿رَجِیمٞ﴾: دور از خبر.
79- ﴿فَأَنظِرۡنِیٓ﴾: مهلتم بده و زندهام بمان.
81- ﴿یَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ﴾: روز نفخه اول.
82﴿فَبِعِزَّتِکَ﴾: قسم به توانایی و قدرتت.
82- ﴿لَأُغۡوِیَنَّهُمۡ﴾: با آراستن گناه به چشم آنها گمراهشان میکنم.
86- ﴿ٱلۡمُتَکَلِّفِینَ﴾: از تظاهر کنندگان و سخن سازان نسبت به خدا.
88- ﴿نَبَأَهُ﴾: صدق اخبار او را.