ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل و بیفایده کرد.
2- ﴿کَفَّرَ عَنۡهُمۡ﴾: از آنها دور کرد.
2- ﴿أَصۡلَحَ بَالَهُم﴾: حال ایشان را در دین و دنیا به صلاح آورد.
4- ﴿فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ﴾: پس گردن آنها را بزنید.
4- ﴿أَثۡخَنتُمُوهُمۡ﴾: کشته، زخمی و اسیر فراوان ازآنها گرفتید.
4- ﴿فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ﴾: اسرای آنها را بند و زنجیر کنید.
4- ﴿مَنَّۢا﴾: اسیرها را بدون عوض آزاد و بر آنها منت گزارید.
4- ﴿فِدَآءً﴾: از آنها فدیه بگیرید یا در برابر اسرای مسلمین آزادشان کنید.
4- ﴿حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَا﴾: تا اینکه جنگ آلات و بارهای سنگین خود را بر زمین نهد، پایان جنگ.
4- ﴿لِّیَبۡلُوَ...﴾: تا امتحان کند... و بار گناه مسلمانان را کاهش دهد و کافران را تباه کند.
4- ﴿فَلَن یُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: هرگز اعمال آنها را باطل نمیکند بلکه اجر و پاداش آنها را کامل میدهد.
8- ﴿فَتَعۡسٗا لَّهُمۡ﴾: بر آنها مرگ یا شقاوت و بدبختی باد.
9- ﴿فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل کرد که از قرآن نفرت داشتند.
10- ﴿دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِمۡ﴾: خدا نا بودشان کرد.
11- ﴿مَوۡلَىٰ...﴾: دوست و ناصر...
12- ﴿مَثۡوٗى لَّهُمۡ﴾: محل سکونت آنهاست.
13- ﴿کَأَیِّن مِّن قَرۡیَةٍ﴾: بسیار شهرها که.
15- ﴿مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ﴾: وصف بهشت.
15- ﴿غَیۡرِ ءَاسِنٖ﴾: تغییر نمیکند و گنده و بد بوی نمیشود.
15- ﴿عَسَلٖ مُّصَفّٗى﴾: عسل پاکیزه و صاف.
15- ﴿مَآءً حَمِیمٗا﴾: آب جوشان.
16- ﴿مَاذَا قَالَ ءَانِفًا﴾: همین حالا یا همین ساعت چه گفت.
18- ﴿جَآءَ أَشۡرَاطُهَا﴾: علایم قیامت آمده است از جمله بعثت رسول خدا.
18- ﴿فَأَنَّىٰ لَهُمۡ﴾: پس چگونه یا از کجا باشد برای ایشان.
19- ﴿یَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَکُمۡ﴾: خدا از حرکات شما آگاه است.
19- ﴿مَثۡوَىٰکُم﴾: جای استقرار شما را.
20- ﴿ٱلۡمَغۡشِیِّ عَلَیۡهِ﴾: کسیکه دچار بیهوشی و مستی باشد.
20- ﴿فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: اسباب نابودی اینها نزدیک است یا سزاوار عذابند، «لام» زاید است.
21- ﴿طَاعَةٞ﴾: فرمانبرداری برای آنان بهتر است یا دستور ما طاعت است.
21- ﴿عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ﴾: فرمان جهاد قطعیت یافت و بر عهده آنان قرار گرفت.
22- ﴿فَهَلۡ عَسَیۡتُمۡ﴾: آیا میتوان از شما انتظار داشت، یعنی میتوان.
22- ﴿تَوَلَّیۡتُمۡ﴾: فرمانروای مردم شوید.
24- ﴿أَقۡفَالُهَا﴾: قفل آنهاست که باز نمیشود.
25- ﴿سَوَّلَ لَهُمۡ﴾: شیطان خطاهای آنها را آراست و آسان نشان داد و امیدوارشان ساخت.
25- ﴿أَمۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: خدا برآنها با آرزوهای پوچشان مهلت داد.
26- ﴿یَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ﴾: خدا از تمام زشتیهای پنهان آنها آگاه است.
29- ﴿أَضۡغَٰنَهُمۡ﴾: کینههای شدید و نهان ایشان را.
30- ﴿بِسِیمَٰهُمۡ﴾: از علایم مشخصه چهرهشان.
30- ﴿فِی لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ﴾: از اسلوب سخنشان.
31- ﴿لَنَبۡلُوَنَّکُمۡ﴾: همانا شما را به تکالیف شاقه میآزمایم.
31- ﴿نَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَکُمۡ﴾: خبرهای شما را آشکار کنیم.
35- ﴿فَلَا تَهِنُواْ﴾: از جهاد علیه کفار سستی نکنید.
35- ﴿ٱلسَّلۡمِ﴾: صلح و آشتی.
35- ﴿لَن یَتِرَکُمۡ أَعۡمَٰلَکُمۡ﴾: خدا هرگز از اجر اعمال شما نمیکاهد.
37- ﴿فَیُحۡفِکُمۡ﴾: و به اصرار اموال شما را بخواهد.
37- ﴿أَضۡغَٰنَکُمۡ﴾: کینههای شدید شما را در برابر اسلام.