ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿تُجَٰدِلُکَ﴾: با تو گفتگو میکرد و سخن را تکرار مینمود.
1- ﴿تَحَاوُرَکُمَآ﴾: گفتگوی شما را.
2- ﴿یُظَٰهِرُون﴾: همسر خود را مانند مادر خود تحریم میکنند.
2- ﴿مُنکَرٗا مِّنَ ٱلۡقَوۡلِ﴾: سخن زشت که شایسته شرع و عقل نباشد.
2- ﴿زُورٗا﴾: دروغ، بیهوده و منحرف از حق.
3- ﴿یَتَمَآسَّا﴾: به مقاربت یا انگیزه آن از هم لذت ببرند.
5- ﴿یُحَآدُّونَ﴾: مخالفت و دشمنی میکنند.
5- ﴿کُبِتُواْ﴾: خوار یا نابود یا لعنت میشوند.
6- ﴿أَحۡصَىٰهُ ٱللَّهُ﴾: خدا از آن کاملاً اَگاه است.
7- ﴿نَّجۡوَىٰ ثَلَٰثَةٍ﴾: سه نفر با هم زار نهانی بگویند.
7- ﴿هُوَ رَابِعُهُمۡ﴾: خدا چهارم آنها و از نجوای آنها آگاه است.
7- ﴿هُوَ مَعَهُم﴾: خدا با آنها و از همه چیز آگاه است.
8- ﴿لَوۡلَا یُعَذِّبُنَا﴾: چرا ما را عذاب نمیکند.
8- ﴿حَسۡبُهُمۡ جَهَنَّمُ﴾: برای تعذیب و شکنجه آنان جهنم کافی است.
8- ﴿یَصۡلَوۡنَهَا﴾: به دوزخ داخل میشوند یا سختی آن را میکشند.
10- ﴿إِنَّمَا ٱلنَّجۡوَىٰ﴾: بدون شک نجوای که نهی شده.
10- ﴿لِیَحۡزُنَ﴾: تا اندهگین کند.
11- ﴿تَفَسَّحُواْ فِی ٱلۡمَجَٰلِسِ﴾: در مجالس جای را بر دیگران فراخ کنید و پیوست با هم ننشنید.
11- ﴿ٱنشُزُواْ﴾: بخاطر فراخ شدن مجلس یا عبادت یا کار خیر دیگر برخیزید.
13- ﴿ءَأَشۡفَقۡتُمۡ﴾: آیا از فقر ترسیدید.
13- ﴿تَابَ ٱللَّهُ عَلَیۡکُمۡ﴾: با نسخ حکم آن بر شما آسان کرد.
14- ﴿إِلَى ٱلَّذِینَ﴾: منافقانی را که.
14- ﴿تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا﴾: با یهود دوستی کردند.
14- ﴿غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِم﴾: خدا بر یهود غضب کرده است.
16- ﴿جُنَّةٗ﴾: به جان و مال خود سپر قرار دادند.
17- ﴿لَّن تُغۡنِیَ...﴾: هرگز دفاع نمیکند...
19- ﴿ٱسۡتَحۡوَذَ عَلَیۡهِمُ﴾: بر عقل آنها غلبه یافته است.
20- ﴿یُحَآدُّونَ﴾: مخالفت و دشمنی میکنند.
20- ﴿فِی ٱلۡأَذَلِّینَ﴾: در میان ذلیلترین مردمانند.
21- ﴿عَزِیزٞ﴾: همواره بر دشمنانش پیروز و شکست ناپذیر است.
22- ﴿بِرُوحٖ مِّنۡهُ﴾: به نوریکه بر دل آنها میافکند یا به قرآن.