سورۀ نجم

سورۀ نجم

1- ﴿وَٱلنَّجۡمِ إِذَا هَوَىٰ١﴾: قسم به ستاره وقتی‌که غروب می‌کند.

2- ﴿مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمۡ﴾: پیامبر از حق و هدایت عدول نکرده، جواب قسم است.

2- ﴿مَا غَوَىٰ﴾ : هرگز به باطل اعتقاد نداشته است.

5- ﴿شَدِیدُ ٱلۡقُوَىٰ﴾: بسیار نیرومند، امین وحی جبریل.

6- ﴿ذُو مِرَّةٖ﴾: توانا یا زیبا یا دارای آثار بدیع.

6- ﴿فَٱسۡتَوَىٰ﴾: به صورت اصلی و ملکوتی خود ایستاد.

8- ﴿دَنَا﴾: جبریل به رسول خدا نزدیک شد.

9- ﴿قَابَ قَوۡسَیۡنِ﴾: فاصله او و پیامبر خدا به اندازه دو کمان یا دو ذراع بود.

10- ﴿عَبۡدِهِ﴾: بنده خدا، محمد ج

12- ﴿أَفَتُمَٰرُونَهُ﴾: آیا پیامبر را تکذیب و با او مجادله می‌کنید.

13- ﴿نَزۡلَةً أُخۡرَىٰ﴾: یک بار دیگر به صورت اصلی.

14- ﴿سِدۡرَةِ ٱلۡمُنتَهَىٰ﴾: جایی‌که دانش مخلوقات به انتها می‌رسد.

15- ﴿جَنَّةُ ٱلۡمَأۡوَىٰٓ﴾ : بهشت که آرامگاه ارواح شهداست.

16- ﴿یَغۡشَى ٱلسِّدۡرَةَ﴾: سدره را ‌پوشیده بود.

17- ﴿مَا زَاغَ ٱلۡبَصَرُ﴾: نگاه او از آنچه به دیدنش مأمور بود منحرف نشد.

17- ﴿مَا طَغَىٰ﴾: از آنچه به دیدنش مأمور بود تجاوز نکرد.

18- ﴿لَقَدۡ رَأَىٰ﴾: بی‌شک به شب معراج دید.

19- ﴿أَفَرَءَیۡتُمُ﴾: به من خبر دهید آیا این بتها توانایی دارند.

19- ﴿ٱللَّٰتَ وَٱلۡعُزَّىٰ١٩ وَمَنَوٰةَ﴾: لات، منات و عزا بتهای‌که در جاهلیت پرستش می‌شدند.

22- ﴿قِسۡمَةٞ ضِیزَىٰٓ﴾: قسمت ظالمانه یا نادرست.

24- ﴿أَمۡ لِلۡإِنسَٰنِ مَا تَمَنَّىٰ٢٤﴾: آیا انسان به همه آرزوهای خود می‌رسد. نه، هرگز.

26- ﴿لَا تُغۡنِی شَفَٰعَتُهُمۡ﴾: شفاعت آنها مدافع یا سودمند نیست.

32- ﴿ٱلۡفَوَٰحِشَ﴾: گناهان کبیره و نهایت زشت.

32- ﴿ٱللَّمَمَ﴾: گناهان صغیره.

32- ﴿فَلَا تُزَکُّوٓاْ أَنفُسَکُمۡ﴾: با اعمال نیک خودستایی نکنید.

34- ﴿أَکۡدَىٰٓ﴾ : احسان خود را بخیلانه قطع کرد.

37- ﴿ٱلَّذِی وَفَّىٰٓ﴾: دستورات الهی را کامل انجام داد.

38- ﴿أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ مجرمی بار گناه دیگری را بر دوش نمی‌گیرد.

42- ﴿ٱلۡمُنتَهَىٰ﴾: بازگشت در آخرت برای دریافت پاداش.

46- ﴿تُمۡنَىٰ﴾ : در رَحم می‌ریزد.

47- ﴿ٱلنَّشۡأَةَ ٱلۡأُخۡرَىٰ﴾: زنده کردن مرده‌‌ها چنانچه وعده کرده است.

49- ﴿ٱلشِّعۡرَىٰ﴾: ستاره معروف که در جاهلیت پرستش می‌شد‌‌.

50- ﴿عَادًا ٱلۡأُولَىٰ﴾ : عاد نخستین، قوم هود ÷.

51- ﴿ثَمُودَ﴾: قوم صالح ÷.

53- ﴿وَٱلۡمُؤۡتَفِکَةَ﴾: شهر‌های قوم لوط.

53- ﴿أَهۡوَىٰ﴾ : بلند کرد و بر زمین کوبید.

54- ﴿فَغَشَّىٰهَا﴾: آن را به انواع عذاب گرفتار کرد.

55- ﴿ءَالَآءِ رَبِّکَ﴾: نعمت‌های پروردگارت از جمله دلایل قدرت او.

55- ﴿تَتَمَارَىٰ﴾ : شک می‌کنی.

57- ﴿أَزِفَتِ ٱلۡأٓزِفَةُ﴾: قیامت نزدیک شد.

58- ﴿کَاشِفَةٌ﴾: کسی‌که سختی و هول آن را دفع کند.

61- ﴿أَنتُمۡ سَٰمِدُونَ﴾: شما غافلید.