ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
559- در حالی که توانایی دارند دست از یاری مظلوم میکشند، و هنگامی که مظلوم برای دفاع از خود برخیزد او را سرزنش میکنند که ضعیف است و توانایی پیروزی را ندارد! هر دو گناه یاری نکردن مظلوم و مایوس کردن او را یکجا مرتکب میشوند.
560- خداوند قادر است که پیروزی را زودتر محقق سازد، اما او از مظلوم میخواهد که نخست اسباب پیروزی را محقق سازد تا وی را یاری دهد:
﴿أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِیرٌ٣٩﴾ [الحج: 39].
«به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل شده اجازه [جهاد] داده شده، زیرا مورد ظلم قرار گرفتهاند و همانا الله بر پیروزی آنان تواناست».
561- از جمله اسباب فتنهها، دست کشیدن از یاری ستمدیدگان در هنگام نیاز است، زیرا خداوند امر به یاری و دوستی مظلومان نموده، سپس فرموده است:
﴿...إِلَّا تَفۡعَلُوهُ تَکُن فِتۡنَةٞ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَفَسَادٞ کَبِیرٞ﴾ [الأنفال: 73].
«... اگر آن را انجام ندهید فتنه و فسادی بزرگ در زمین پدید خواهد آمد».
562- برای اجابت دعا اوقاتی هست که برخی از برخی دیگر به استجابت نزدیکترند و اگر بیش از یک سبب برای قبولی دعا یکجا شود امید اجابت دعا بیشتر نیز میشود، مانند روز جمعهای که در آن دعای هنگام افطار و آخرین ساعت آن یکجا شود. (توضیح: دعای هنگام افطار به اجابت نزدیک است و همچنین دعای آخرین لحظات روز جمعه یعنی پیش از مغرب آن، که این علاوه بر فضیلت ذاتی روز جمعه و ماه رمضان است. همهٔ این اسباب پذیرش دعا در جمعههای ماه رمضان یکجا میشود. مدیریت صفحه).
563- اینکه پیامبر ص با وجود آنکه یک حکومت را اداره میکرد و به سوالات و مشکلات مردم میرسید و همه به او نیاز داشتند، در دههٔ اخیر همهٔ وقت خود را برای اعتکاف میگذاشت، دال بر این است که برای چنین عبادت مهمی دیگر مصلحتها به تاخیر انداخته میشود.
553- آنکه در خفا تقوای الله را پیشه میکند، در میان جمع معصیت او را انجام نمیدهد.
554- با وجود آنکه دشمنی یهودیان شدیدتر است، اما خداوند منافقان را بیش از یهودیان یاد کرده، زیرا یهودیان دشمنی خود را آشکار میکنند اما منافقان کینهٔ خود را پنهان میدارند و در ظاهر خود را دلسوز جلوه میدهند.
555- هر بلایی که بر مومنی نازل شود، خداوند همانند آن یا شدیدتر را بر یکی از پیامبران خود نیز وارد ساخته. بزرگواری به سلامتِ دنیا نیست، بلکه به سلامت دین است.
556- منافقان مادهگرا، نبردِ پیامبر ص علیه باطل را مورد تمسخر قرار میدادند، در حالی که اگر پیامبر خدا ص از آنان اطاعت میکرد اسلام از مرزهای مدینه فراتر نمیرفت:
﴿...وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِی ٱلۡحَرِّۗ...﴾ [التوبة: 81].
«... و گفتند: در این گرما بیرون نروید...».
سپس الله متعال دربارهٔ آنان میفرماید:
﴿فَلۡیَضۡحَکُواْ قَلِیلٗا...﴾ [التوبة: 82].
«از این پس کم بخندند...».
557- یهودیان برای آنکه دست از تجاوز بکشند نیاز به ترس دارند؛ اما ترسِ مرگ، مومن راستین را پس نمیراند زیرا وی در پی مرگ است. برای همین مسلمانان در رویارویی با یهودیان بیش از آنکه نیازمند نیروی سلاح باشند، به نیروی ایمان نیازمندند.
558- رمضان بهترین ماههاست، و برای آنکه همتها در این ماه ضعیف نشود خداوند آخر آن را بهتر از اول آن قرار داده است. محروم آن است که این فرصت را از دست بدهد و مرحوم آن است که آن را غنیمت شمارد.
547- جهاد دفاع، غریزهای است که خداوند در وجود همهٔ جانداران از جمله انسانها گذاشته است. آنکه حتی به جهاد دفاعی اعتقاد ندارد فطرتش تغییر یافته؛ نه تنها فطرت انسانیاش بلکه حتی از فطرت مشترک با حیوانات نیز منحرف شده است.
548- منافقان در حالی که پیامبر ص میان آنها بود و وحی نازل میشد به یاری یهودیان شتافتند؛ بنابراین پس از دوران پیامبر ص نیز من باب اولی به یاری آنان خواهند شتافت:
﴿۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِینَ تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِم مَّا هُم مِّنکُمۡ وَلَا مِنۡهُمۡ...﴾ [المجادلة: 14].
«آیا ندیدهای کسانی را که قومی را که مورد خشم الله هستند به دوستی گرفتهاند؟ آنان نه از شمایند و نه از ایشان...».
549- مجازات خداوندی تنها به سبب وجود فساد بر سر امتها نازل نمیشود، چرا که هیچ امتی خالی از فساد نیست، بلکه به سبب عدم وجود مصلحان گریبانگیر آنان میشود؛ به ویژه اگر امتها با مصلحان خود به مبارزه برخیزند.
550- امتها تنها هنگام نیاز در بحرانها به یاد دلسوزان راستین میافتند:
﴿یُوسُفُ أَیُّهَا ٱلصِّدِّیقُ أَفۡتِنَا...﴾ [یوسف: 46].
«یوسف ای مرد راستگو، دربارهٔ این خواب به ما نظر ده...».
551- تفاوت میان سلامت و سقوط تنها یک گامِ اشتباه است. اگر خداوند برای کسی ارادهٔ هلاکت داشته باشد، چشمانش را از دیدن آن اشتباه کور میکند.
552- از جمه اسبابِ روزی، یاری دادن ضعیف مظلوم بر قوی ظالم است. رسول الله ص میفرماید: «و آیا جز این است که به سبب ضعیفان خود یاری میشوید و روزی داده میشوید؟» [بخاری].
542- بحرانها باعث میشود خباثت منافقان و پاکی صادقان آشکار گردد:
﴿مَّا کَانَ ٱللَّهُ لِیَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَیۡهِ حَتَّىٰ یَمِیزَ ٱلۡخَبِیثَ مِنَ ٱلطَّیِّبِۗ ...﴾ [آل عمران: 179].
«الله بر آن نیست که مومنان را به این [حالی] که شما بر آن هستید رها کند تا آنکه [با محک سختیها و مشکلات] پلید را از پاک جدا سازد...».
543- منافقان [موضع واقعی] خود را نمایان نمیکنند، اما همینکه کافران به پیروزی رسیدند نقاب از چهره برمیدارند، زیرا آنان هنگام قدرت گرفتن کفر احساس امنیت میکنند و هنگام غلبهٔ ایمان، دچار ترس میشوند.
544- همان کسانی که بیش از همه از گمراهی و عقب گرد میترسند، بیشتر از دیگران بر حق و هدایت ثابت قدم میمانند.
یکی از دعاهایی که پیامبر ص آن را بسیار تکرار میکرد چنین بود که: «یامُصرِّفَ القلوبِ ثبِّتْ قلْبِی على طاعتِکَ» (یعنی: ای گردانندهٔ قلبها، قلب مرا بر طاعت خودت پایدار بگردان) [علامه آلبانی در تخریج کتاب السنة آن را صحیح میداند].
545- هر که بیشتر تکبر ورزد، خداوند او را در دل دیگران ذلیلتر خواهد ساخت:
﴿قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا یَکُونُ لَکَ أَن تَتَکَبَّرَ فِیهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّکَ مِنَ ٱلصَّٰغِرِینَ١٣﴾ [الأعراف: 13].
«فرمود: از آن [مقام] پایین رو، چرا که شایستهٔ تو نیست که در آن تکبر ورزی، پس بیرون شود که تو از خوار شدگانی».
546- اگر یاری خداوند برای امت به تاخیر افتاده تنها به سبب گناهان آنان است:
﴿...فَمَن یَنصُرُنِی مِنَ ٱللَّهِ إِنۡ عَصَیۡتُهُۥۖ فَمَا تَزِیدُونَنِی غَیۡرَ تَخۡسِیرٖ﴾ [هود: 63].
«...پس اگر او را نافرمانی کنم، چه کسی در برابر الله مرا یاری میکند؟ در نتیجه شما جز بر زیان من نمیافزایید».
537- بی شک خداوند دوباره به این امت قدرت و تمکین عطا خواهد کرد، اما ممکن است این تمکین در یک نسل از مسلمانان به سبب ضعف ایمان آنان یا فساد اعمالشان به تاخیر افتد:
﴿وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنکُمۡ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ لَیَسۡتَخۡلِفَنَّهُمۡ فِی ٱلۡأَرۡضِ...﴾ [النور: 55].
«الله به کسانی از شما ایمان آورده و اعمال نیک انجام میدهند چنین وعده داده که آنان را در زمین جانشین گرداند...».
538- پیامبر ص وارد باغی شد؛ شتری که آنجا بود با دیدن ایشان اشک ریخت. رسول الله ص خطاب به صاحب شتر فرمود: «او به نزد من شکایت آورد که گرسنهاش میداری و خستهاش میکنی».
ایشان ص به یاری یک حیوان شتافت، چه رسد به انسان.
539- مردم هنگام بی نیازی خداوند را فراموش میکنند و هنگام نیاز به او پناه میآورند:
﴿وَإِذَا مَسَّ ٱلنَّاسَ ضُرّٞ دَعَوۡاْ رَبَّهُم مُّنِیبِینَ إِلَیۡهِ ثُمَّ إِذَآ أَذَاقَهُم مِّنۡهُ رَحۡمَةً إِذَا فَرِیقٞ مِّنۡهُم بِرَبِّهِمۡ یُشۡرِکُونَ٣٣﴾ [الروم: 33].
«و هنگامی که به مردم زیانی رسد پروردگارشان را مخلصانه به فریاد میخوانند، سپس اگر رحمتی از جانب خود به آنان بچشاند به ناگاه گروهی از آنان [دوباره] به پروردگار خود شرک میآورند».
540- گمان میکنند که مجازات و ابتلا تنها با از دست دادن مال و فرزند است، در حالی که بزرگترین مصیبت این است که حق را ببینی سپس خداوند روی تو را از آن برگرداند.
541- پیامبران برای رسالت خود هیچ مزدی دریافت نکردهاند، زیرا قلب به مال گرایش دارد، و این باعث انحراف رسالت میشود:
﴿أُوْلَٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ هَدَى ٱللَّهُۖ فَبِهُدَىٰهُمُ ٱقۡتَدِهۡۗ قُل لَّآ أَسَۡٔلُکُمۡ عَلَیۡهِ أَجۡرًاۖ...﴾ [الأنعام: 90].
«آنان کسانی هستند که الله هدایتشان نموده پس به هدایت آنان اقتدا کن، بگو من برای این [رسالت] هیچ مزدی از شما نمیخواهم...».