سخن

سخن

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالیَوْمِ الآخِرِ فَلْیَقُلْ خَیْرًا أَوْ لِیَصْمُتْ»[1].

از ابو هریره س روایت است که گفت: رسول خدا ج فرمودند: «هرکس (واقعاً) به خدا و روز قیامت ایمان دارد، پس یا سخن نیکو بگوید و یا این که سکوت کند».

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: إِنَّ العَبْدَ لَیَتَکَلَّمُ بِالکَلِمَةِ، مَا یَتَبَیَّنُ فِیهَا، یَزِلُّ بِهَا فِی النَّارِ أَبْعَدَ مِمَّا بَیْنَ المَشْرِقِ»[2].

از ابو هریره س روایت است که او از رسول خدا ج شنید که فرمود: «گاه بنده سخنی را بر زبان می‌آورد بدون آن‌که در آن اندیشه کند و روشنگری نماید، که به وسیله‌ی آن سخن به فاصله‌ای بیشتر از مسافت مشرق در آتش جهنّم می‌لغزد».

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: کَفَى بِالْمَرْءِ کَذِبًا أَنْ یُحَدِّثَ بِکُلِّ مَا سَمِعَ»[3].

از ابو هریره س روایت است که گفت: رسول خدا ج فرمودند: «همین برای دروغ‌گوییِ شخص کافی است که هرچه را که می‌شنود بر زبان آورد و باز گوید».

---

[1]- متّفق علیه (خ 6018 م47).

[2]- متّفق علیه (خ 6477، م 2988).

[3]- مسلم تخریج کرده به شماره ی 5.

... و کم‌تر می‌خندیدید

... و کم‌تر می‌خندیدید

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ، قَالَ: قَالَ أَبُو القَاسِمِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ، لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ، لَبَکَیْتُمْ کَثِیرًا وَلَضَحِکْتُمْ قَلِیلًا»[1].

از ابو هریره س روایت است که گفت: ابوالقاسم (پیامبر) ج فرمودند: «قسم به کسی که جان من در دست اوست، اگر شما هم آنچه را که من می‌دانم می‌دانستید، قطعاً زیاد گریه می‌کردید و کم می‌خندیدید».

---

[1]- بخاری تخریج کرده به شماره‌ی 6637.

... و عمل باقی می‌ماند

... و عمل باقی می‌ماند

«عن أَنَس رَضِیَ الله عَنهُ ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: یَتْبَعُ المَیِّتَ ثَلاَثَةٌ، فَیَرْجِعُ اثْنَانِ وَیَبْقَى مَعَهُ وَاحِدٌ: یَتْبَعُهُ أَهْلُهُ وَمَالُهُ وَعَمَلُهُ، فَیَرْجِعُ أَهْلُهُ وَمَالُهُ وَیَبْقَى عَمَلُهُ»[1].

از انس س روایت است که گفت: رسول خدا ج فرمودند: «مرده را سه چیز (تا قبرستان و دنیای دیگر) همراهی می‌کنند که دو تای آن‌ها بر می‌گردند و یکی با او می‌ماند؛ خانواده و ثروت و عملش همراهی‌اش می‌کنند، خانواده و ثروتش بر می‌گردند و عملش با او باقی می‌ماند».

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ قَالَ: قَالَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، یَقُولُ الْعَبْدُ: مَالِی...، مَالِی! إِنَّمَا لَهُ مِنْ مَالِهِ ثَلَاثٌ: مَا أَکَلَ فَأَفْنَى، أَوْ لَبِسَ فَأَبْلَى، أَوْ أَعْطَى فَاقْتَنَى، وَمَا سِوَى ذَلِکَ فَهُوَ ذَاهِبٌ، وَتَارِکُهُ لِلنَّاسِ»[2].

از ابو هریره س روایت است که گفت: رسول خدا ج فرمود: «بنده می‌گوید: مالم... مالم! در حالی سهم او از مال خودش تنها سه چیز است: آنچه که می‌خورد و از بین می‌بَرد و آنچه که می‌پوشد و فرسوده می‌کند و آنچه که (به دیگران) می‌بخشد و (ثمره‌ی آن را) دریافت می‌کند؛ و دیگری هرچه غیر از این‌هاست رفتنی است و مال او نیست و او آن را برای مردم به جای می‌گذارد».

---

[1]- متّفق علیه (خ 6514، م2960).

[2]- مسلم تخریج کرده به شماره‌ی 2959.

کسی که به سنّ شصت سالگی رسیده

کسی که به سنّ شصت سالگی رسیده

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ ، قَالَ: قَالَ رَسوُلُ الله صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَعْذَرَ اللَّهُ إِلَى امْرِئٍ أَخَّرَ أَجَلَهُ، حَتَّى بَلَّغَهُ سِتِّینَ سَنَةً»[1].

از ابو هریره س روایت است که گفت: پیامبر خدا ج فرمودند: «خداوند به فردی که اجلش را تا آن جا به تأخیر انداخته که او را به سنّ شصت سالگی رسانده، اتمام حجّت کرده و (وی) هیچ عذری نزد خداوند ندارد».

---

[1]- بخاری تخریج کرده به شماره‌ی 4619.

خوش به حال غریبان!

خوش به حال غریبان!

«عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ الله عَنهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: بَدَأَ الْإِسْلَامُ غَرِیبًا، وَسَیَعُودُ کَمَا بَدَأَ غَرِیبًا، فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ»

از ابو هریره س روایت است که گفت: رسول خدا ج فرمودند: «اسلام، غریب آغاز شد و در آینده هم همانند شروع دوباره غریب می‌شود، ولی (با این حال) خوش به حال غریبان!»[1].

---

[1]- مسلم به شماره‌ی 145 تخریج کرده است.