اساس مشابهت، محبت است

اساس مشابهت، محبت است

هنگامی که این حدیث پیامبر اکرم ج را می‌خواندم که «من تشبه بقوم فهو منهم» ^([1]): «کسی‌که با قومی خود را مشابه می‌سازد، از جمله‌ی آنان است» وعلمای اسلام می‌گفتند که مفهوم حدیث شریف این است، کسانی که خود را مانند دیگران می‌سازند در روز قیامت با آنان حشر می‌شوند. من واقعا تعجب می‌نمودم که هرگاه کسی مسلمان باشد و کلمه‌ی لا اله الا الله را بخواند و نماز‌ها و عبادات را نیز انجام دهد، با مشابه ساختن چهره، نام و لباس خویش با غیر مسلمانان چه نقصی خواهد نمود؟

بالآخره با مطالعه‌ی آیات قرآنی و احادیث پیامبر ج و تجاربی که از میان مردم حاصل نمودم، دانستم که اساس مشابهت، محبت می‌باشد. ما چرا خود را با کسی مشابه می‌سازیم؟ برای این‌که او را دوست داریم.

از عالمی پرسیدم که چرا این‌گونه لباس میپوشی؟ گفت: به اساس تحقیقاتی که نموده‌ام، فهمیده‌ام که پیامبر اسلام ج لباس‌های سفید را دوست داشت، من نیز خواستم مثل پیامبر اسلام ج لباس بپوشم.

خواهری، چادر بزرگی را پوشیده بود و می‌گفت که زنان مومن باید خود را مشابه با، بی بی فاطمه و بی بی عایشه بسازند.

ازکسی پرسیدم که نام پسرت را چرا چنین گذاشته‌ای؟

فرمود: از فلان شخص بسیار خوشم می‌آمد، به همین سبب خواستم نام پسرم را مثل نام او بگذارم.

از کسی پرسیدم چرا چهره‌ات را مشابه با فلان (قهرمان) فیلم ساخته‌ای؟

گفت: من آن قهرمان را بسیار دوست داشتم، به همین خاطر خواستم چهره‌ام را مثل او بسازم.

دیگری می‌گفت: من زمانی فلان دختر فیلم را دیدم که لباس‌های زیبایی پوشیده است بسیار خوشم آمد لذا تصمیم گرفتم که لباس‌هایم را مثل لباس‌های او بسازم.

خلاصه این‌که هرکسی بر اساس محبتی که با جانب مقابل دارد، خود را در نام، لباس و چهره‌اش، مشابه او می‌سازد. پیامبر اکرم ج این حدیث معجزه آسا را فرموده است: «هرکسی که خود را با مردمانی مشابه می‌سازد، از جمله‌ی آنان محسوب خواهد شد.» اکنون کسانی که خدایﻷ را دوست دارند، در هنگام اختیار نام اولادشان، نام‌های خدایﻷ را با پیشوند عبد می‌گذارند وهمچنین کسانی‌که پیامبران، صحابه‌ی کرام و آل بیت پیامبر ج را دوست دارند، نام‌های آنان را برای فرزندان‌شان اختیار می‌کنند و هرگاه کسی از ایشان مشوره می‌خواهد، برای‌شان نیز نام‌های ی را مشوره می‌دهند که مطابق قرآن وسنت باشد و از نام‌های زشت که مربوط به اعتقادات و فرهنگ غیر مسلمانان است، اجتناب می‌ورزند.

---

[1]- «عن أبی عبیدة بن حذیفة عن أبیه أن النبی صلى الله علیه و سلم قال من تشبه بقوم فهو منهم لم یرو هذا الحدیث عن هشام بن حسان إلا علی بن غراب ولاعن علی إلا عبد العزیز تفرد به محمد بن مرزوق» حدیث شماره: 8327 جلد: 8 صفحه: 179 معجم الاوسط.

ارتباط نام‌گذاری با عقیده و فرهنگ اسلامی

ارتباط نام‌گذاری با عقیده و فرهنگ اسلامی

نام‌گذاری ارتباط مستقیمی با عقیده و فرهنگ هر ملتی دارد، هندوها بر اساس عقیده‌ی‌شان اسامی بت‌ها را بر فرزندان‌شان می‌گذارند، مسیحیان عرب پسران خویش را عبدالمسیح نام می‌گذارند؛ زیرا عقیده دارند که آنان بندگان عیسی مسیح هستند، بت‌پرستان عرب نیز قبل از اسلام، نام‌های ی چون (عبداللات = بندهء لات)، (عبدالعزی = بندهء عزی) و دیگر نام‌های مشرکانه داشتند که با آمدن عقیده‌ی اسلامی و مسلمان شدن، بسیاری از اسامی این اشخاص نیز به نام‌های اسلامی مبدل گردید.

مشرکین عادت داشتند که به معبودان خود قسم هم می‌خوردند، به این اساس این عمل آنان نیز به عنوان یک جرم پنداشته شد: «وعن أبی هریرة عن النبی صلى الله علیه وسلم قال من حلف فقال فی حلفه باللات والعزى فلیقل لا إله إلا الله.» (متفق علیه): «ابوهریرهس می‌گوید: رسول الله ج فرمود: هرگاه کسی به لات وعزی قسم خورد، بگوید: (لا اله الا الله) ^([1])

وقتی کسی برای ما بگوید که نامش (رام) است فورا می‌دانیم که او هندو، سکهـ و بت پرست است و وقتی بگوید که نامش گلراج سنگ است فورا می‌دانیم که او از (هندوهای سکهـ) می‌باشد.

در کشورهای غربی به مجرد این‌که می‌شنوند، فلان شخص نامش محمد است فورا می‌دانند که این شخص مسلمان است و از پیروان محمد ج می‌باشد.

بر این اساس، نام، یک علامت و نشانه است برای شناخت عقیده‌ی انسان و لازم است که هر مسلمان متدین در هنگام اختیار نام فرزندانش، عقیده‌ی خویش را در نظر داشته، نامی را برای فرزندانش اختیار کند که مطابق عقیده‌ی اسلامی بوده و نامی را نگذارد که مخالف عقیده‌اش باشد.

---

[1]- مشکاة المصابیح باب الایمان والنذور الفصل الأول.

مقدمه

مقدمه

الحمد لله الذی جعل الاسماء الاسلامیة علامة للعقیدة الاسلامیة والصلاة والسلام على رسوله محمد الذی وصفه الله سبحانه وتعالى فی السماء باحمد وفی الارض برسول الله محمد ج وعلى آله واصحابه الذین کانت اسمائهم احسن الاسماء بعد الانبیاء والرسل ومن تبعهم باحسان الى یوم الدین اما بعد:

هرکسی برای این‌که عقیده‌ی وی ثابت گردد، نشانه‌های خاصی برای اثبات این حقیقت دارد و نام، یکی از دلایل واضح و روشن بر داشتن و یا نداشتن عقیده‌ی اسلامی می‌باشد.

 نام‌گذاری اسلامی یکی از سنت‌های فراموش شده در کشور عزیز ما افغانستان می‌باشد. امروز در شرایطی که به عوض نام‌های اسلامی روز بروز نام‌های ی رواج می‌گردد که مخالف اعتقادات مسلمانان است، خواستم برای احیا و زنده نگهداشتن این سنت پیامبر اسلام ج این رساله‌ی کوچک را تحریر نمایم تا مسلمانان مخلص که می‌خواهند زندگی 24 ساعته‌ی خویش را مطابق سنت‌های رسول کریم ج آماده سامان بخشند، از این رساله به عنوان راهنما برای نام‌گذاری اطفال‌شان استفاده نمایند و در حق بنده نیز دعای خیر کنند.

از آن‌جا که هر تحقیقی مطابق توان بشری انسان می‌باشد، آنچه از این بحث درست وصواب بوده از توفیق پروردگار عالم می‌باشد، هر کاستی‌ای در آن، ازتقصیر وعجز انسانی خودم و وساوس شیطان می‌باشد از خداوند (جل جلاله) استدعا می‌کنم که این عمل بنده را در جمله‌ی صالحات اعمالم محاسبه نموده وسبب بخشش گناهانم گرداند.

والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

پوهنمل عبدالظاهر داعـــــی

استاد پوهنحی شرعیات پوهنتون کابل

ذوالحجة الحرام 1429 هـ ق