«دعا برای کسی که امید دارد توسط آن قرض‌هایش پرداخت شود»

122- «اللَّهُمَّ اکْفِنِى بِحَلاَلِکَ عَنْ حَرَامِکَ وَأَغْنِنِى بِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ». ترجمه: «خداوندا، مرا با حلالت از حرامت باز‌دار (بگونه‌ای که همان حلال تو مرا بسنده‌ نماید) و مرا به فضل و رحمت از غیر خودت (دیگران) بی‌نیاز ساز (بگونه‌ای که نیازمند دیگری نشوم)».   «صحیح الکلم الطیب»

«دعای وارد شدن به سرزمین (شهر یا کشوری)»

121- «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ وَمَا أَظْلَلْنَ وَرَبَّ الأَرَضِینِ السَّبْعِ وَمَا أَقْلَلْنَ وَرَبَّ الشَّیَاطِینِ وَمَا أَضْلَلْنَ وَرَبَّ الرِّیَاحِ وَمَا ذَرَیْنَ إِنَّا اسْأَلُکَ خَیْرَ هَذِهِ الْقَرْیَةِ وَخَیْرَ أَهْلِهَا وَاعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ أَهْلِهَا وَشَرِّ مَا فِیهَا». ترجمه: «خداوندا، ای پروردگار آسمان‌های هفتگانه و آنچه که بر آنها سایه می‌افکنند. و ای پروردگار زمین‌های هفتگانه و آنچه که این زمین‌ها برخود حمل می‌کنند، و ای پروردگار شیاطین و آن کسانی را که گمراه می‌کنند وای پروردگار بادها و آنچه که بذر افشانی می‌کنند، از تو خیر و سلامت این روستا و خیر و نیکی اهل آنرا و خیر آنچه که در آن است می‌طلبم و به تو از شر بدی آن و شر و شرارت های اهل آن و شر و نکبت آنچه که در آن است پناه می‌برم».           «صحیح الکلم الطیب»

«هنگام اجازه گرفتن (داخل شدن به مکانی) بگوید:»

120- «السَّلامُ عَلَیْکُمْ». (سپس بگوید) آیا اجازه می‌فرمایید داخل شوم.           «تخریج المشکاة»

«هرگاه مسلمانی سخنی ناشایست و حرام را بر زبان آورد باید بگوید:»

118- «﴿وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِنَ ٱلشَّیۡطَٰنِ نَزۡغٞ فَٱسۡتَعِذۡ بِٱللَّهِ﴾ [فصلت: 36]». ترجمه: «اگر وسوسه‌ای از شیطان به تو رسید (و خواست شما را از مسیر منحرف و از هدف بازدارد) به خدا پناه ببر». (بر گرفته شده از تفسیر نور ص 187، تألیف دکتر خرمدل).    « الاعراف: 200»

119- «﴿وَٱلَّذِینَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَکَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ﴾ [آل عمران: 135]». ترجمه: «مؤمنان آنان کسانی هستند که هرگاه عمل زشت و بَدو فاحشه‌ای انجام دادند یا برخودشان ستم نمودند (بلا فاصله) خداوند را به یاد آورده و برای بخشش گناهان و بدی‌هایشان طلب آمرزش و استغفار می‌کنند».                  « آل عمران: 135»

«دعای هنگام نگاه کردن به آسمان»

116- «﴿رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَکَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ﴾ [آل عمران: 191]». ترجمه: «ای پروردگار و پرورش دهنده و حامی ما، این آسمان را به باطل و بیهوده خلق نکرده‌ای تو بسیار پاک و منزه‌ای، پس ما را نیز از عذاب آتش جهنم بِرَهان و حفظ گردان».

«(آل عمران: 191) صحیح البخاری»

117- «أشهد أَنَ لَکَ رَبَاً وَخاَلِقاً، اللَّهُمَّ غُفْرَالی». ترجمه: «شهادت می‌دهم که تو نیز پروردگار و حامی و خالقی داری، خداوندا مرا ببخشای و بیامرز (از گناهام در گذر».                               «صحیح البخاری»