سورۀ نَازِعَات

سورۀ نَازِعَات

1- ﴿وَٱلنَّٰزِعَٰتِ﴾: قسم به فرشتگانی‌که جان کافرها را می‌گیرند.

1- ﴿غَرۡقٗا﴾: به سختی و درد.

2- ﴿وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا٢﴾: سوگند به فرشتگانی‌که جان مسلمانان را به آرامی ‌و مهربانی می‌گیرند.

3- ﴿ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا﴾: سوگند به فرشتگانی‌که از آسمان برای اجرای فرمان الهی شتابان و شناکنان فرود می‌آیند.

4- ﴿فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا٤﴾: و قسم به فرشتگانی‌که ارواح را شتابان به بهشت یا دوزخ می‌برند.

5- ﴿فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا٥﴾: و فرشتگانی‌که برای تدبیر و مأموریت خویش فرود می‌آیند.

6- ﴿یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ٦﴾: روزی‌که نفخه اول با آواز هول انگیزش اجرام را بلرزاند.

7- ﴿تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ٧﴾: نفخه رستاخیز به دنبال او می‌آید.

8- ﴿وَاجِفَةٌ﴾: مضطرب یا ترساننده.

9- ﴿أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ٩﴾: چشمانشان از ترس به زیر افتاده است.

10- ﴿فِی ٱلۡحَافِرَةِ﴾: به حالت اولی، زندگانی.

11- ﴿کُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ﴾: استخوان‌های پوسیده شویم.

12- ﴿کَرَّةٌ خَاسِرَةٞ﴾: بازگشت زیان آوری خواهد بود.

13- ﴿زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ﴾: تنها یک صدا، نفخه رستاخیز.

14- ﴿هُم بِٱلسَّاهِرَةِ﴾: همه زنده و بر روی زمین باشند.

16- ﴿طُوًى﴾: نام وادی است.

17- ﴿طَغَىٰ﴾: از حد در گذشته و به خدای یکتا کفر ورزیده است.

18- ﴿تَزَکَّىٰ﴾: از کفر و طغیان پاک شوی.

20- ﴿ٱلۡأٓیَةَ ٱلۡکُبۡرَىٰ﴾: معجزه بزرگ، عصا و ید بیضاء.

22- ﴿یَسۡعَىٰ﴾: در فساد می‌کوشید.

23- ﴿فَحَشَرَ﴾: ساحران و یا سپاه خود را ‌گجمع کرد.

25- ﴿نَکَالَ﴾: به عذاب.

28- ﴿رَفَعَ سَمۡکَهَا﴾: آسمان را بلند و استوار ساخت.

28- ﴿فَسَوَّىٰهَا﴾: آن را برابر و بی‌عیب گردانید.

29- ﴿أَغۡطَشَ لَیۡلَهَا﴾: شب آن را تاریک گردانید.

29- ﴿أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا﴾: روز آن را بوسیله آفتاب روشن گردانید.

30- ﴿دَحَىٰهَآ﴾: زمین را برای سکونت اهلش گسترش داد.

31- ﴿مَرۡعَىٰهَا﴾: غذای انسان و چارپا.

32- ﴿وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا٣٢﴾: کوه‌ها را مانند میخ در زمین ثابت و استوار گردانید.

34- ﴿ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡکُبۡرَىٰ﴾: بلای بزرگ، قیامت.

36- ﴿بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِیمُ﴾: دوزخ آشکار ساخته می‌شود.

39- ﴿هِیَ ٱلۡمَأۡوَىٰ﴾: تنها جهنم مقام اوست.

42- ﴿أَیَّانَ مُرۡسَىٰهَا﴾: خدا چه وقت قیامت را بر پا می‌کند؟

سورۀ نبأ

سورۀ نبأ

1- ﴿عَمَّ﴾: از چه چیز پر اهمیت.

2- ﴿عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِیمِ٢﴾: از قرآن یا از رستاخیز.

4- ﴿کَلَّا﴾: هرگز چنین نیست.

6- ﴿ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا﴾: زمین را محل آرامش و استقرار.

7- ﴿وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا٧﴾: کوه‌ها را مانند میخ برای زمین تا تکان نخورد.

8- ﴿َخَلَقۡنَٰکُمۡ أَزۡوَٰجٗا﴾: شما را به شکل مذکر و مؤنث آفریدیم برای زاد و ولد.

9- ﴿نَوۡمَکُمۡ سُبَاتٗا﴾: خواب را برای فراغت و آرامش جسمی شما.

10- ﴿ٱلَّیۡلَ لِبَاسٗا﴾: شب را پرده‌ای که شما را با تاریکی خود می‌پوشاند.

11- ﴿ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا﴾: روز را برای بدست آوردن وسایل زندگانی.

12- ﴿سَبۡعٗا شِدَادٗا﴾: هفت آسمان محکم و استوار.

13- ﴿سِرَاجٗا وَهَّاجٗا﴾: چراغ درخشان، آفتاب.

14- ﴿ٱلۡمُعۡصِرَٰت﴾: ابرهای بارنده.

14- ﴿مَآءٗ ثَجَّاجٗا﴾: آب فراوان که به وفرت و پیاپی ‌می‌بارد.

16- ﴿جَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا﴾: باغ‌های‌که درختانش در هم پیچیده است.

18- ﴿فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا﴾: گروه گروه به حالتهای مختلف می‌آیید.

19- ﴿فَکَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا﴾: آسمان دارای درها و راه‌های بسیاری می‌گردد.

20- ﴿فَکَانَتۡ سَرَابًا﴾: کوه‌ها مانند سراب شوند.

21- ﴿کَانَتۡ مِرۡصَادٗا﴾: جهنم در کمین و چشم به راه کافران است.

22- ﴿لِّلطَّٰغِینَ مَ‍َٔابٗا٢٢﴾: جای بازگشت سرکشان است.

23- ﴿أَحۡقَابٗا﴾: روزگار دراز و بی‌نهایت.

24- ﴿بَرۡدٗا﴾: خوابی یا آسایشی از گرمی آتش.

25- ﴿حَمِیمٗا﴾: آب جوشان.

25- َ﴿غَسَّاقٗا﴾: زردابی‌که از بدن اهل دوزخ جاری می‌شود.

26- ﴿جَزَآءٗ وِفَاقًا٢٦﴾: آنها را موافق اعمالشان جزاء دادیم.

28- ﴿کِذَّابٗا﴾: تکذیب شدید.

29- ﴿أَحۡصَیۡنَٰهُ کِتَٰبٗا﴾: به صورت نوشته ضبطش کردیم.

31- ﴿مَفَازًا﴾: پیروزی بر تمام خواهشات.

33- ﴿کَوَاعِبَ﴾: دختران انار پستان، زنان بهشت.

33- ﴿أَتۡرَابٗا﴾: هم سن و سال.

34- ﴿کَأۡسٗا دِهَاقٗا﴾: جام‌های سرشار از شراب بهشت.

35- ﴿لَغۡوٗا﴾: سخنان بیهوده یا زشت.

35- ﴿کِذَّٰبٗا﴾: دروغ.

36- ﴿عَطَآءً حِسَابٗا﴾: احسان به اندازه کفایت یا فراوان.

37- ﴿خِطَابٗا﴾: سخن گفتن مگر به اجازه او تعالی.

38- ﴿ٱلرُّوحُ﴾: جبریل.

39- ﴿مَ‍َٔابًا﴾: راه بازگشت به ایمان و عبادت.

40- ﴿یَٰلَیۡتَنِی کُنتُ تُرَٰبَۢا﴾: ای کاش در این روز خاک بودم و عذاب نمی‌شدم.

سورۀ مُرْسَلاَت

سورۀ مُرْسَلاَت

1- ﴿وَٱلۡمُرۡسَلَٰتِ عُرۡفٗا١﴾: قسم به بادهای عذاب که مانند یال اسب به ردیف قرار دارند.

2- ﴿فَٱلۡعَٰصِفَٰتِ عَصۡفٗا٢﴾: قسم به باد‌های تند و نابودکننده.

3- ﴿وَٱلنَّٰشِرَٰتِ نَشۡرٗا٣﴾: و قسم به فرشتگانی‌که بالهای خود را در فضا هنگام آوردن وحی می‌گسترانند.

4- ﴿فَٱلۡفَٰرِقَٰتِ فَرۡقٗا٤﴾: و قسم به فرشتگان حامل وحی‌که حق و باطل را از هم جدا می‌کند.

5- ﴿فَٱلۡمُلۡقِیَٰتِ ذِکۡرًا٥﴾: و قسم به فرشتگانی‌که به انبیاء وحی می‌رسانند.

6- ﴿عُذۡرًا﴾: برای دفع عذر و بهانه بنده‌ها.

6- ﴿نُذۡرًا﴾: برای انذار و ترسانیدن از عذاب.

7- ﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ﴾: آنچه به شما درباره رستاخیز وعده داده‌اند، جواب قسم.

8- ﴿ٱلنُّجُومُ طُمِسَتۡ﴾: ستارگان تاریک شوند.

9- ﴿ٱلسَّمَآءُ فُرِجَتۡ﴾: آسمان بشکافت.

10- ﴿ٱلۡجِبَالُ نُسِفَتۡ﴾: کوه‌ها به سرعت کنده شوند.

11- ﴿ٱلرُّسُلُ أُقِّتَتۡ﴾: پیامبران به وعده‌گاه رسانده شوند، روز قیامت.

12- ﴿لِأَیِّ یَوۡمٍ أُجِّلَتۡ١٢﴾‏‏ْ: گفته می‌شود برای چه روزی به تأخیر افتاده است.

13- ﴿لِیَوۡمِ ٱلۡفَصۡلِ١٣﴾: برای روز جدایی بین خلایق یا حق و باطل.

15- ﴿وَیۡلٞ یَوۡمَئِذٖ﴾: نابودی در آن روز هراس انگیز.

20- ﴿مَّآءٖ مَّهِینٖ﴾: منیی ضعیف و حقیر.

21- ﴿قَرَارٖ مَّکِینٍ﴾: رَحم.

23- ﴿فَقَدَرۡنَا﴾: پس آن را به اندازه مناسب قرار دادیم.

25- ﴿ٱلۡأَرۡضَ کِفَاتًا﴾: زمین را برای اجتماع انسان.

25- ﴿أَحۡیَآءٗ وَأَمۡوَٰتٗا٢٦﴾: زنده‌ها بر روی زمین جمع و مرده‌ها در دل خاک نهان می‌شوند.

27- ﴿رَوَٰسِیَ شَٰمِخَٰتٖ﴾: کوه‌های بلند و استوار.

27- ﴿مَّآءٗ فُرَاتٗا﴾: آب شیرین گوارا.

30- ﴿ظِلّٖ﴾: دود جهنم.

30- ﴿ثَلَٰثِ شُعَبٖ﴾: سه شاخه مانند گیسوان.

31- ﴿لَّا ظَلِیلٖ﴾: سایه‌‌ای که گرمی را دور کند.

31- ﴿لَا یُغۡنِی مِنَ ٱللَّهَبِ﴾: اندکی از گرمای آتش را دفع نمی‌کند.

32- ﴿تَرۡمِی بِشَرَرٖ﴾: شراره پرتاب می‌کند.

32- ﴿کَٱلۡقَصۡرِ﴾: هر شراره مانند کاخ بلند و بزرگ.

33- ﴿کَأَنَّهُۥ جِمَٰلَتٞ صُفۡرٞ٣٣﴾: انگار آن شراره‌ها شتران سیاه‌تاب هستند. عرب شتر سیاه تاب را از سبب کثرت، سرعت حرکت و رنگ آن زرد می‌نامند.

39- ﴿لَکُمۡ کَیۡدٞ﴾: حیله‌ای دارید برای حفظ خود از عذاب.

سورۀ انسان

سورۀ انسان

2- ﴿أَمۡشَاجٖ﴾: مختلط دارای صفات متفاوت.

2- ﴿نَّبۡتَلِیهِ﴾: انسان را با تعیین تکالیف آزمایش می‌کنیم.

3- ﴿هَدَیۡنَٰهُ ٱلسَّبِیلَ﴾: برای او راه هدایت و گمراهی را نشان دادیم.

4- ﴿سَلَٰسِلَاْ﴾: زنجیر‌های‌که با آن بسته و به آتش کشیده می‌شوند.

4- ﴿أَغۡلَٰلٗا﴾: غل‌های‌که دست‌های آنها را به گردنشان می‌‌‌‌‌‌‌‌بندند.

5- ﴿کَأۡسٖ﴾: شراب یا جام شراب.

5- ﴿مِزَاجُهَا﴾: آنچه شراب با آن آمیخته شود.

5- ﴿کَافُورًا﴾: آبی مانند کافور در بهترین حالت.

6- ﴿عَیۡنٗا﴾: آب چشمه‌ یا شراب آن.

6- ﴿یَشۡرَبُ بِهَا﴾: که از آن می‌نوشند.

6- ﴿یُفَجِّرُونَهَا﴾: به هر جای خانه‌ که بخواهند روانش می‌سازند.

7- ﴿مُسۡتَطِیرٗا﴾: گسترده است.

10- ﴿یَوۡمًا عَبُوسٗا﴾: روزی‌که از هول و هراس آن چهره‌ها ترش و عبوس می‌شوند.

10- ﴿قَمۡطَرِیرٗا﴾: عبوست شدید.

11- ﴿لَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَةٗ﴾: به آنها چهره شاد و زیبا بخشید.

13- ﴿ٱلۡأَرَآئِکِ﴾: تخت‌ها در حجله‌ها.

13- ﴿زَمۡهَرِیرٗا﴾: سرمای شدید یا ماه.

14- ﴿دَانِیَةً عَلَیۡهِمۡ﴾: درختان آنجا بر آنها سایه افکن است.

14- ﴿ذُلِّلَتۡ قُطُوفُهَا﴾: میوه‌های آن به دسترس تناول کننده است.

15- ﴿أَکۡوَابٖ﴾: صراحی‌ها.

15- ﴿قَوَارِیرَا۠﴾: مانند شیشه صافند.

16- ﴿قَدَّرُوهَا﴾: ساقیان بهشتی به اندازه سیراب شدن در آن شراب می‌ریزند.

17- ﴿کَأۡسٗا﴾: شرابی‌که یا جام شرابی‌که.

17- ﴿مِزَاجُهَا﴾: آمیزه آن.

17- ﴿زَنجَبِیلًا﴾: آبی‌که در خوبی مانند زنجبیل است.

19- ﴿وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ﴾: نوجوانانی‌که همیشه جوان و زیبا خواهند ماند.

19- ﴿لُؤۡلُؤٗا مَّنثُورٗا﴾: مروارید پراکنده در زیبایی و صفایی.

21- ﴿ثِیَابُ سُندُسٍ﴾: لباس‌های از حریر نازک.

21- ﴿إِسۡتَبۡرَقٞ﴾: دیبای ضخیم.

25- ﴿بُکۡرَةٗ وَأَصِیلٗا﴾: اول و آخر روز یا مدام.

27- ﴿یَوۡمٗا ثَقِیلٗا﴾: روز بسیار هراس انگیز، روز قیامت.

28- ﴿شَدَدۡنَآ أَسۡرَهُمۡ﴾: خلقت آنها را مستحکم کردیم.

سورۀ قِیَامَت

سورۀ قِیَامَت

1- ﴿لَآ أُقۡسِمُ﴾: قسم می‌خورم «لا» زاید است.

2- ﴿ٱللَّوَّامَةِ﴾: بر آنچه از دست رفته سرزنش و پشیمانی می‌کند.

4- ﴿بَلَىٰ﴾: بله، آن را بعد از پراکنده شدن جمع می‌کنیم.

4- ﴿نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ﴾: سرانگشتان او را مرتب کنیم

5- ﴿لِیَفۡجُرَ أَمَامَهُ﴾: به تمام عمر خود به فسق و فجور ادامه دهد.

7- ﴿بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ﴾: چشم از آنچه مشاهده می‌کند به دهشت و حیرت افتد.

8- ﴿خَسَفَ ٱلۡقَمَرُ﴾: روشنی ماه برود.

9- ﴿جُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ﴾: آفتاب و مهتاب در حالی‌که تاریکند از مغرب ظاهر شوند.

10- ﴿أَیۡنَ ٱلۡمَفَرُّ﴾: جای فرار از عذاب یا نجات از ترس کجاست؟

11- ﴿لَا وَزَرَ﴾: جای نجات و پناه از عذاب خدا ندارد.

14- ﴿بَصِیرَةٞ﴾: دلیل آشکار یا چشم بینا.

15- ﴿لَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِیرَهُ﴾: هر قدر عذر بیاورد برایش سودمند نیست.

17- ﴿جَمۡعَهُ﴾: جمع قرآن در سینه و حفظ تو.

17- ﴿قُرۡءَانَهُ﴾: که هر وقت خواسته باشی آن را بخوانی.

18- ﴿قَرَأۡنَٰهُ﴾: قرائت آن را برای تو به زبان جبریل به اتمام رساندیم.

19- ﴿بَیَانَهُ﴾: تفسیر معانی مشکل آن.

22- ﴿نَّاضِرَةٌ﴾: زیبا، شاد و خندان.

24- ﴿بَاسِرَةٞ﴾: بسیار عبوس و افسرده.

25- ﴿فَاقِرَةٞ﴾: بلای بزرگ‌ کمر شکن.

26- ﴿بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِیَ﴾: جان به گلو رسد.

27- ﴿مَنۡۜ رَاقٖ﴾: او را که مداوا می‌کند و از مرگ نجات می‌دهد؟

29- ﴿وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ...﴾: بپیچد یا بچسبد...

30- ﴿ٱلۡمَسَاقُ﴾: روان کردن انسان برای جزا و پاداش.

33- ﴿یَتَمَطَّىٰٓ﴾: به کبر و ناز راه می‌رفت.

34- ﴿أَوۡلَىٰ لَکَ﴾: آنچه مایه نابودی توست به تو نزدیک است.

36- ﴿یُتۡرَکَ سُدًى﴾: سرخور گذاشته می‌شود که نه مورد امر و نهی قرار ‌گیرد و نه ثواب و عقاب ‌شود.

37- ﴿مَّنِیّٖ یُمۡنَىٰ﴾: منی‌که در رَحم می‌ریزد.

38- ﴿فَسَوَّىٰ﴾: درست و کاملش کرد و در او روح دمید.