ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
سورۀ بُرُوج
1- ﴿وَٱلسَّمَآءِ﴾ به آسمان قسم.
1- ﴿ذَاتِ ٱلۡبُرُوجِ﴾: دارای منازل مشهور برای ستارگان.
2- ﴿وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡمَوۡعُودِ٢﴾: روز قیامت.
3- ﴿شَاهِد﴾: کسیکه در آن روز در بارۀ دیگران گواهی میدهد.
3- ﴿مَشۡهُود﴾: کسیکه در آن روز دیگران دربارهاش گواهی میدهند.
4- ﴿قُتِل﴾: مورد لعنت قرار گرفتند، جواب قسم.
4- ﴿ٱلۡأُخۡدُود﴾: گودال بزرگ مانند خندق.
8- ﴿مَا نَقَمُواْ﴾: هیچ عیبی نگرفتند و زشت و ناپسند نشمردند.
10- ﴿فَتَنُواْ﴾: شکنجه کردند یا سوزاندند.
12- ﴿بَطۡشَ رَبِّکَ﴾: مجازات پروردگارت بر تعذیب ستمگران سرکش.
13- ﴿هُوَ یُبۡدِئُ﴾: او آغازگر آفرینش به قدرت خود است.
13- ﴿یُعِیدُ﴾: مردگان را روز قیامت زنده میکند.
14- ﴿ٱلۡوَدُودُ﴾: بزرگوار و دوستدار اولیای خود است.
15- ﴿ٱلۡمَجِیدُ﴾: با جاه و جلال است.
1- ﴿ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ﴾: روز قیامت آسمان پاره پاره شود.
2- ﴿أَذِنَتۡ لِرَبِّهَا﴾: آسمان گوش به فرمان خدا سپارد و مطیع باشد.
2- ﴿حُقَّتۡ﴾: شایسته است که فرمانبردار باشد.
3- ﴿ٱلۡأَرۡضُ مُدَّتۡ﴾: زمین گسترده و هموار شود.
4- ﴿أَلۡقَتۡ مَا فِیهَا﴾: زمین مردگان را بیرون میانداز.
4- ﴿تَخَلَّتۡ﴾: کاملاً خالی میشود.
6- ﴿کَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّکَ﴾: با تلاش و رنج به ملاقات پروردگارت روانی.
6- ﴿فَمُلَٰقِیهِ﴾: پس ناگزیر جزای عمل خویش را خواهی دید.
11- ﴿یَدۡعُواْ ثُبُورٗا﴾: مرگ میخواهد و میگوید: ای مرگ به دادم برس.
12- ﴿یَصۡلَىٰ سَعِیرًا﴾: به دوزخ داخل میشود یا زحمت آن را میکشد.
14- ﴿لَّن یَحُورَ﴾: هرگز به سوی خدا بر نمیگردد، به رستاخیز منکر است.
16- ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ﴾: سوگند میخورم «لا» زاید است.
16- ﴿بِٱلشَّفَقِ﴾: به شفق، سرخی افق بعد از غروب.
17- ﴿مَا وَسَقَ﴾: آنچه جمع میکند که در روز پراکنده بود.
18- ﴿ٱتَّسَقَ﴾: فروغش کم کم کامل و بدر گردد.
19- ﴿لَتَرۡکَبُنَّ﴾: ای انسان، میرسی، جواب قسم است.
19- ﴿طَبَقًا﴾: به حالتهای گوناگون که در شدت و سختی مطابق هم هستند.
23- ﴿بِمَا یُوعُونَ﴾: کارهای ناشایست را پنهان یا جمع میکنند.
25- ﴿غَیۡرُ مَمۡنُونِۢ﴾: انقطاع ناپذیر.
1- ﴿وَیۡلٞ﴾: عذاب یا هلاکت باد یا وادیی است در جهنم.
1- ﴿لِّلۡمُطَفِّفِینَ﴾: به کسانیکه حقوق دیگران را در وزن و پیمانه کم میکنند.
2- ﴿ٱکۡتَالُواْ﴾: به پیمانه و وزن بگیرند.
3- ﴿کَالُوهُمۡ﴾: به دیگران با پیمانه بدهند.
3- ﴿وَّزَنُوهُمۡ﴾: به دیگران به وزن بدهند.
3- ﴿یُخۡسِرُونَ﴾: وزن و پیمانه را کم میکنند.
6- ﴿لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ﴾: به دستور پروردگار جهان.
7- ﴿کِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ﴾: نامۀ اعمال بدکاران.
7- ﴿لَفِی سِجِّینٖ﴾: در دیوان شر ثبت است.
9- ﴿کِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ٩﴾: کتابیکه به وضاحت نوشته شده یا دارای علامت خاص است.
12- ﴿مُعۡتَدٍ﴾: بدکار و متجاوز از راه حق.
13- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: چیزهای باطلیکه در کتب آنها ثبت است.
14- ﴿کَلَّا﴾: چنین نیست.
14- ﴿رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم﴾: بر دل آنها غالب شده یا مهر نهاده است.
16- ﴿لَصَالُواْ ٱلۡجَحِیمِ﴾: یقیناً به دوزخ داخل میشوند یا سختی آن را میچشند.
18- ﴿کِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ﴾: نامه اعمال نیکو کاران.
18- ﴿لَفِی عِلِّیِّینَ﴾: در دیوان خیر ثبت است.
23- ﴿عَلَى ٱلۡأَرَآئِکِ﴾: تختهای گذاشته شده در حجلهها.
24- ﴿نَضۡرَةَ ٱلنَّعِیمِ﴾: شادابی و تازگی نعمتها را.
25- ﴿رَّحِیقٖ﴾: بادۀ ناب.
25- ﴿مَّخۡتُومٍ﴾: در ظرفهای سر بسته تا نیکوکاران خود آن را باز کنند.
26- ﴿خِتَٰمُهُۥ مِسۡکٞ﴾: مهر ظرفهای بهشت از مُشک است.
26- ﴿فَلۡیَتَنَافَسِ﴾: پس بشتابند یا بر یکدیگر پیشی گیرند.
27- ﴿مِزَاجُه﴾: ترکیب آن.
27- ﴿تَسۡنِیمٍ﴾: چشمهایکه شراب آن بهترین شرابهاست.
28- ﴿یَشۡرَبُ بِهَا﴾: از آن مینوشند.
30- ﴿یَتَغَامَزُون﴾: به استهزاء به سوی آنها با چشم اشاره میکردند.
31- ﴿فَکِهِینَ﴾: از اینکه مسلمانها را ناچیز میشمردند لذت میبردند.
36- ﴿ثُوِّبَ ٱلۡکُفَّارُ﴾: کافرهایکه مؤمنان را تمسخر میکردند جزا داده شدند.
1- ﴿ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ﴾: هنگام وقوع قیامت آسمان شکافته شود.
2- ﴿ٱلۡکَوَاکِبُ ٱنتَثَرَتۡ﴾: ستارگان پراکنده میشوند و سقوط میکنند.
3- ﴿ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ﴾: کناره بحرها شق شود و همه به یک بحر تبدیل گردند.
4- ﴿ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ﴾: خاک قبرها زیر و رو گردد و مردهها بیرون آیند.
6- ﴿مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ﴾: چه تو را فریفت و به عصیان در برابر خدا جسورت ساخت؟
7- ﴿فَسَوَّىٰکَ﴾: و اندامت را برابر و سالم ساخت.
7- ﴿فَعَدَلَکَ﴾: راست و خوش اندامت کرد.
9- ﴿تُکَذِّبُونَ بِٱلدِّینِ﴾: از رستاخیز یا قیامت یا اسلام منکرید.
13- ﴿ٱلۡأَبۡرَارَ﴾: نیکو کاران با ایمان.
15- ﴿یَصۡلَوۡنَهَا﴾: در جهنم داخل میشوند یا سختی گرمای آن را میکشند.
سورۀ تَکْوِیْر
1- ﴿ٱلشَّمۡسُ کُوِّرَتۡ﴾: روشنایی آفتاب از بین برده شود یا درهم پیچیده شود.
2- ﴿ٱلنُّجُومُ ٱنکَدَرَتۡ﴾: ستارگان سقوط کنند.
3- ﴿ٱلۡجِبَالُ سُیِّرَتۡ﴾: کوهها کنده شوند.
4- ﴿ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ﴾: شتران ماده باردار بدون نگاهبان رها کرده شوند.
5- ﴿ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ﴾: جانوران وحشی از هر طرف جمع کرده شوند.
6- ﴿ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ﴾: دریاها آتش شعلهور گردند.
7- ﴿ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ﴾: هر کس با همتای خود جفت کرده شود.
8- ﴿ٱلۡمَوۡءُۥدَة﴾: دختر زنده به گور.
10- ﴿ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ﴾: نامههای اعمال پخش شود.
11- ﴿ٱلسَّمَآءُ کُشِطَتۡ﴾: آسمان برکنده شود.
12- ﴿ٱلۡجَحِیمُ سُعِّرَتۡ﴾: دوزخ برای تعذیب کافرها شعلهور گردد.
13- ﴿ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ﴾: بهشت را نزدیک پرهیزگاران بیاورند.
14- ﴿عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ١٤﴾: هر کس به اعمال نیک و بد خود آگاه شود، جواب اِذا است.
15- ﴿فَلَآ أُقۡسِمُ﴾: سوگند میخورم «لا» زاید است.
15- ﴿بِٱلۡخُنَّسِ﴾: به ستارگان سیار که روزها به افق پنهان و شب ظاهر میشوند.
17- ﴿وَٱلَّیۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ١٧﴾: و قسم به شب هنگامیکه تاریک شود یا تاریکی آن پایان یابد.
18- ﴿وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ١٨﴾: و قسم به صبح هنگامیکه بدرخشد یا جهان را روشن کند.
19- ﴿إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ﴾: بدون شک قرآن کلام فرستادۀ پروردگار، جبریل است که از سوی خد ا آورده، جواب قسم.
20- ﴿مَکِینٖ﴾: دارای مقام رفیع و بزرگ است.
23- ﴿رَءَاهُ﴾: پیامبر جبریل را به صورت اصلیش دیده است.
24- ﴿ٱلۡغَیۡبِ﴾: وحی و خبر آسمانها.
24- ﴿بِضَنِینٖ﴾: بخیل که به رساندن وحی کوتاهی کند.