ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿لَآ أُقۡسِمُ﴾: قسم میخورم «لا» زاید است.
2- ﴿ٱللَّوَّامَةِ﴾: بر آنچه از دست رفته سرزنش و پشیمانی میکند.
4- ﴿بَلَىٰ﴾: بله، آن را بعد از پراکنده شدن جمع میکنیم.
4- ﴿نُّسَوِّیَ بَنَانَهُ﴾: سرانگشتان او را مرتب کنیم
5- ﴿لِیَفۡجُرَ أَمَامَهُ﴾: به تمام عمر خود به فسق و فجور ادامه دهد.
7- ﴿بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ﴾: چشم از آنچه مشاهده میکند به دهشت و حیرت افتد.
8- ﴿خَسَفَ ٱلۡقَمَرُ﴾: روشنی ماه برود.
9- ﴿جُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ﴾: آفتاب و مهتاب در حالیکه تاریکند از مغرب ظاهر شوند.
10- ﴿أَیۡنَ ٱلۡمَفَرُّ﴾: جای فرار از عذاب یا نجات از ترس کجاست؟
11- ﴿لَا وَزَرَ﴾: جای نجات و پناه از عذاب خدا ندارد.
14- ﴿بَصِیرَةٞ﴾: دلیل آشکار یا چشم بینا.
15- ﴿لَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِیرَهُ﴾: هر قدر عذر بیاورد برایش سودمند نیست.
17- ﴿جَمۡعَهُ﴾: جمع قرآن در سینه و حفظ تو.
17- ﴿قُرۡءَانَهُ﴾: که هر وقت خواسته باشی آن را بخوانی.
18- ﴿قَرَأۡنَٰهُ﴾: قرائت آن را برای تو به زبان جبریل به اتمام رساندیم.
19- ﴿بَیَانَهُ﴾: تفسیر معانی مشکل آن.
22- ﴿نَّاضِرَةٌ﴾: زیبا، شاد و خندان.
24- ﴿بَاسِرَةٞ﴾: بسیار عبوس و افسرده.
25- ﴿فَاقِرَةٞ﴾: بلای بزرگ کمر شکن.
26- ﴿بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِیَ﴾: جان به گلو رسد.
27- ﴿مَنۡۜ رَاقٖ﴾: او را که مداوا میکند و از مرگ نجات میدهد؟
29- ﴿وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ...﴾: بپیچد یا بچسبد...
30- ﴿ٱلۡمَسَاقُ﴾: روان کردن انسان برای جزا و پاداش.
33- ﴿یَتَمَطَّىٰٓ﴾: به کبر و ناز راه میرفت.
34- ﴿أَوۡلَىٰ لَکَ﴾: آنچه مایه نابودی توست به تو نزدیک است.
36- ﴿یُتۡرَکَ سُدًى﴾: سرخور گذاشته میشود که نه مورد امر و نهی قرار گیرد و نه ثواب و عقاب شود.
37- ﴿مَّنِیّٖ یُمۡنَىٰ﴾: منیکه در رَحم میریزد.
38- ﴿فَسَوَّىٰ﴾: درست و کاملش کرد و در او روح دمید.
1- ﴿ٱلۡمُدَّثِّرُ﴾: پنهان کننده خود را به لباسهایش، نبیکریم.
3- ﴿رَبَّکَ فَکَبِّرۡ﴾: تنها پروردگارت را بزرگ بشمار و تعظیم نما.
4- ﴿ثِیَابَکَ فَطَهِّرۡ﴾: لباسهایت را پاک کن کنایه از پاکیزگی نفس از بدیهاست.
5- ﴿وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ﴾: از گناهکه موجب عذاب است دوری گزین.
6- ﴿لَا تَمۡنُن تَسۡتَکۡثِرُ﴾: به امید آن نبخش که بیشتر بگیری.
8- ﴿نُقِرَ فِی ٱلنَّاقُورِ﴾: بخاطر رستاخیز در صورت دمیده شود.
11- ﴿ذَرۡنِی﴾: به من واگذار، تهدید و وعید است.
12- ﴿مَالٗا مَّمۡدُودٗا﴾: مال فراوان.
13- ﴿بَنِینَ شُهُودٗا﴾: پسران که همیشه در حضور او هستند و هیچگاه برای کسب و کار از او جدا نمیشوند چون نیازی به آن ندارند.
14- ﴿مَهَّدتُّ لَهُ﴾: نعمت، ریاست و مقام او را گسترش دادم.
16- ﴿کَلَّآ﴾: هرگز چنین نخواهد شد.
16- ﴿لِأٓیَٰتِنَا عَنِیدٗا﴾: نسبت به آیات ما دشمنی میورزد یا از حق دوری میجوید.
17- ﴿سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا١٧﴾: به زودی به عذاب پرمشقت و طاقت فرسا دچارش میکنم.
18- ﴿قَدَّرَ﴾: سخن طعنهآمیزی نسبت به خدا و پیامبر در ذهن خود آماده کرد.
19- ﴿فَقُتِلَ﴾: لعنت و عذاب بر او باد یا از نیکی و خیر دور باد.
21- ﴿نَظَرَ﴾: درباره سخن طعنهآمیزیکه آماده کرده بود تأمل کرد.
22- ﴿عَبَسَ﴾: هنگامیکه میدان حیله برایش تنگ شد ابرو درهم کشید.
22- ﴿بَسَرَ﴾: در عبوست چهرهاش افزود.
24- ﴿سِحۡرٞ یُؤۡثَرُ﴾: سحری است که از ساحران میآموزد.
26- ﴿سَأُصۡلِیهِ سَقَرَ٢٦﴾: به زودی به جهنم داخلش میکنم.
29- ﴿لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ٢٩﴾: پوست دوزخیان را سیاه میکند و میسوزاند.
31- ﴿فِتۡنَةٗ﴾: سبب فتنه وگمراهی.
31- ﴿مَا هِیَ﴾: نیست دوزخ.
33- ﴿وَٱلَّیۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ٣٣﴾: قسم به شب وقتی که دور شود.
34- ﴿وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ٣٤﴾: قسم به صبح هنگامیکه روشن شود.
35- ﴿إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡکُبَرِ٣٥﴾: قطعاً همین جهنم یکی از بلاهای عظیم است، جواب قسم.
37- ﴿أَن یَتَقَدَّمَ﴾: بهسوی خیر و طاعت پیش رود.
38- ﴿بِمَا کَسَبَتۡ رَهِینَةٌ﴾: نزد او تعالی در گرو اعمال خویش است.
42- ﴿مَا سَلَکَکُمۡ﴾: چه چیز شما را وارد کرد؟
45- ﴿کُنَّا نَخُوضُ﴾: ما غرق در باطل بودیم.
46- ﴿بِیَوۡمِ ٱلدِّینِ﴾: به روز رستاخیز، حساب و جزا.
50- ﴿حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ﴾: خرهای وحشی و رمنده.
51- ﴿قَسۡوَرَةِۢ﴾: شیر یا تیرانداز.
56- ﴿أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ﴾: سزاوار است که بندگانش از او بترسند.
سورۀ مُزَّمَّل
1- ﴿ٱلۡمُزَّمِّلُ﴾: خود را در جامه پیچنده، نبیکریم.
4- ﴿رَتِّلِ ٱلۡقُرۡءَانَ﴾: قرآن را به آهستگی بخوان، حروف را از مخرج ادا کن.
5- ﴿قَوۡلٗا ثَقِیلًا﴾: سخنیکه بر مکلفین مشقت آور است، قرآن.
6- ﴿نَاشِئَةَ ٱلَّیۡلِ﴾: عبادتیکه در شب انجام میشود.
6- ﴿أَشَدُّ وَطۡٔٗا﴾: ثابتتر و استوارتر است.
6- ﴿أَقۡوَمُ قِیلًا﴾: خواندن قرآن ثابتتر است زیرا در شب حضور قلب بیشتر است.
7- ﴿سَبۡحٗا﴾: مشغولیت و تلاش.
8- ﴿تَبَتَّلۡ إِلَیۡهِ﴾: یکسره به عبادت او بپرداز.
10- ﴿هَجۡرٗا جَمِیلٗا﴾: کناره گیری شایسته با شکیبایی.
11- ﴿ذَرۡنِی وَٱلۡمُکَذِّبِینَ﴾: تکذیب کنندگان را به خود من واگذار من بر آنها بسندهام.
11- ﴿أُوْلِی ٱلنَّعۡمَةِ﴾: صاحبان ناز و نعمت و زندگانی خوش.
11- ﴿مَهِّلۡهُمۡ قَلِیلًا﴾: آنها را اندک زمانی مهلت بده بعد از آن عذاب و عقوبت است.
12- ﴿أَنکَالٗا﴾: زنجیرهای محکم و سنگین.
13- ﴿طَعَامٗا ذَا غُصَّةٖ﴾: غذای گلوگیر.
14- ﴿یَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلۡأَرۡضُ﴾: روزیکه زمین به شدت تکان بخورد، روز قیامت.
14- ﴿کَثِیبٗا مَّهِیلًا﴾: تودههای ریگ روان.
16- ﴿أَخۡذٗا وَبِیلٗا﴾: گرفتن شدید و عاقبت ناگوار.
18- ﴿ٱلسَّمَآءُ مُنفَطِرُۢ بِهِ﴾: آسمان در آن روز از ترس شکافته گردد.
20- ﴿لَّن تُحۡصُوهُ﴾: نمیتوانید وقت قیام شب را به دقت تعیین کنید.
20- ﴿فَتَابَ عَلَیۡکُمۡ﴾: خدا بر شما رحم کرد و اجازه داد که وقت معین برای قیام شب را ترک نمایید.
20- ﴿فَٱقۡرَءُواْ مَا تَیَسَّرَ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ﴾: در شب هر اندازه به شما آسان است نماز بخوانید و در این نماز آنچه آسان است از قرآن قرائت نمایید.
20- ﴿یَضۡرِبُونَ﴾: برای تجارت و مقاصد دیگر سفر میکنند.
20- ﴿أَقِیمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ﴾: نماز فرض را ادا کنید.
20- ﴿قَرۡضًا حَسَنٗا﴾: به طیب خاطر و برای کسب رضای خدا.
سورۀ جن
1- ﴿قُرۡءَانًا عَجَبٗا﴾: قرآنی شگفتانگیز در فصاحت و بلاغت.
2- ﴿ٱلرُّشۡدِ﴾: حق یا توحید و ایمان.
3- ﴿تَعَٰلَىٰ﴾: بلند و با عظمت است.
3- ﴿جَدُّ رَبِّنَا﴾: مقام یا قدرت پروردگار ما.
4- ﴿یَقُولُ سَفِیهُنَا﴾: جاهل ما میگفت، ابلیس.
4- ﴿شَطَطٗا﴾: سخنان دروغ و دور از حق.
6- ﴿یَعُوذُونَ﴾: پناه میجستند.
6- ﴿فَزَادُوهُمۡ رَهَقٗا﴾: به گناه یا سرکشی و سفاهت آنان افزودند.
8- ﴿حَرَسٗا شَدِیدٗا﴾: نگاهبانهای قوی از فرشتگان.
8- ﴿شُهُبٗا﴾: شهابهای شعلهوریکه مانند ستاره به سرعت فرود میآیند.
9- ﴿شِهَابٗا رَّصَدٗا﴾: شهابی درکمین که او را هدف قرار میدهد.
10- ﴿رَشَدٗا﴾: خیر، صلاح و رحمت.
11- ﴿طَرَآئِقَ قِدَدٗا﴾: دارای مذاهب گوناگون.
12- ﴿ظَنَنَّآ﴾: اینک دانستیم و یقین کردیم.
13- ﴿فَلَا یَخَافُ بَخۡسٗا﴾: از نقصان ثواب حسناتش نمیترسد.
13- ﴿لَا رَهَقٗا﴾: از رسیدن ذلت نمیترسد [که گناه دیگری بر او بار شود]
14- ﴿مِنَّا ٱلۡقَٰسِطُونَ﴾: گروهی از ما کافر و از راه حق منحرف شدند.
14- ﴿تَحَرَّوۡاْ رَشَدٗا﴾: به سوی خیر، صلاح و هدایت رفتند.
15- ﴿لِجَهَنَّمَ حَطَبٗا﴾: هیزم دوزخ هستند.
16- ﴿عَلَى ٱلطَّرِیقَةِ﴾: راه هدایت، اسلام.
16- ﴿مَّآءً غَدَقٗا﴾: آب فراوان که با آن زندگانی بهتر میشود.
17- ﴿لِّنَفۡتِنَهُمۡ فِیهِ﴾: تا با این نعمتها آنها را بیازمایم.
17- ﴿یَسۡلُکۡهُ﴾: او را داخل میکند.
17- ﴿عَذَابٗا صَعَدٗا﴾: عذاب مشقت آور و طاقت فرسا.
19- ﴿عَبۡدُ ٱللَّهِ﴾: نبیکریم که خدا را عبادت میکند.
19- ﴿عَلَیۡهِ لِبَدٗا﴾: از تعجب اطراف او ازدحام میکردند.
21- ﴿رَشَدٗا﴾: نفعی یا هدایتی.
22- ﴿لَن یُجِیرَنِی مِنَ ٱللَّهِ﴾: اگر فرمان خدا را بجا نکنم هیچ کس عذاب او را از من دفع نمیکند.
22- ﴿مُلۡتَحَدًا﴾: پناهگاهی یا جای استواریکه به آن پشتگرمی یابم.
25- ﴿أَمَدًا﴾: زمانی دور.
27- ﴿رَصَدٗا﴾: نگاهبانی از فرشتگان که او را حراست میکنند.
28- ﴿أَحَاطَ﴾: به تمام و کمال آگاه است.
28- ﴿أَحۡصَىٰ﴾: کاملاً ضبط کرده است.
4- ﴿إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ﴾: اگر ایمان نیاورید وقت آمدن عذاب الهی.
6- ﴿فِرَارٗا﴾: دوری و رمندگی از ایمان.
7- ﴿وَٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِیَابَهُمۡ﴾: از تنفر زیاد خود را در لباسهاشان پنهان کردند.
7- ﴿أَصَرُّواْ﴾: در راه کفر پایداری کردند.
11- ﴿یُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ﴾: باران را روان میکند.
11- ﴿مِّدۡرَارٗا﴾: فراوان و پیدرپی.
13- ﴿لَا تَرۡجُونَ لِلَّهِ وَقَارٗا﴾: به کبریایی خدا معتقد نیستید یا از جاه و جلالش نمیترسید.
14- ﴿خَلَقَکُمۡ أَطۡوَارًا﴾: شما را به تدریج در حالتهای مختلف آفرید.
15- ﴿سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗا﴾: آسمانها را بر فراز هم.
16- ﴿نُورٗا﴾: روشنگر زمین در تاریکی شب.
16- ﴿ٱلشَّمۡسَ سِرَاجٗا﴾: آفتاب را چراغ فروزان که تاریکی را محو میکند.
17- ﴿أَنۢبَتَکُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ﴾: شما را از خاک آفرید.
19- ﴿ٱلۡأَرۡضَ بِسَاطٗا﴾: زمین را برای استقرار بر روی آن گسترد.
20- ﴿سُبُلٗا فِجَاجٗا﴾: راههای وسیع.
21- ﴿خَسَارٗا﴾: گمراهی در دنیا و عذاب در آخرت.
22- ﴿مَکۡرٗا کُبَّارٗا﴾: مکر نهایت بزرگ.
23- ﴿وَدّٗا...﴾: بتهای هستند که قوم نوح پرستش میکردند سپس این روش به عرب انتقال یافت، «ود» بت قبیله «کلب»
23- ﴿سُوَاعٗا﴾: سواع بت قبیله هُذَیل.
23- ﴿یَغُوثَ﴾: یغوث بت غطفان.
23- ﴿یَعُوقَ﴾: یعوق بت هَمدان.
23- ﴿نَسۡرٗا﴾: نسر بت آلذیکلاع از قبیله حِمیر بود.
25- ﴿مِّمَّا خَطِیٓـَٰٔتِهِمۡ﴾: از سبب گناهانشان و «ما» زاید است.
26- ﴿دَیَّارًا﴾: یکی را که به روی زمین حرکت کند.
28- ﴿تَبَارَۢا﴾: هلاکت و نابودی.