نیروی حیاتی جدید

نیروی حیاتی جدید

جواهر لعل نهرو^([1]) نویسنده و نخست‌وزیر فقید هند، می‌نویسد: «این سخن درست است که پیغمبر اسلام نیروی حیاتی جدیدی در مردم سرزمین عربستان دمید و روح‌شان را از شور ایمان و شوق اعتقاد سرشار ساخت»^([2]).

---

[1]- Neheru, Jawahirlal

[2]- کشف هند، 1/379.

پیامبر پرشور دینی

پیامبر پرشور دینی

دکتر رابرت. ا. هیوم دین‌شناس معروف می‌نویسد: «او [محمد] مردی بود با تجربه‌ی دینی غیر قابل تردید. او با اعتقاد شخصی گریزناپذیر یک خداوند قادر، از یک تاجر معمولی به یک پیامبر پرشور دینی تبدیل یافته بود. او که خود اهل دعا و نیایش بود، بسیار دوست داشت که پیروانش نیز خداوند قادر متعال را نیایش کنند و آنان نیز از این نظر بسیار صادق بوده‌اند. محمد مردی بود که به آرمان دینی، آنگونه که خود می‌پنداشت، بسیار وفادار بود. او به کرات جان خود را به خاطر دینش به مخاطره انداخت و پیروانش نیز به قدرت کنترل‌کننده‌ی خداوند اعتماد مطلق داشته‌اند. حضرت محمد یک رهبر جذاب و یک سازمان‌دهنده‌ی کارآمد بود. او موفق شد قبایل مختلف عرب را که مدام در جنگ و ستیز با یکدیگر بودند، بر حول یک مبنای مذهبی جدید، متحد کند و پیروانش نیز به واسطه‌ی اشتراک دینی، همواره همبستگی و اتحاد خود را حفظ کرده‌اند»^([1]).

---

[1]- ادیان زنده جهان، 302.

حلم و بینش سیاسی پیامبر

حلم و بینش سیاسی پیامبر ج

پروفسور توشی هیکو ایزوتسو^([1]) ژاپنی (متولد 1914م) استاد فلسفه‌ی دانشگاه مک‌گیل کانادا و استاد ممتاز دانشگاه کیوی ژاپن^([2]) می‌نویسد: «استاد مونتگومری وات^([3]) در این حلم قریش که به صورت حکمت سیاسی و راه و رسوم فرمانروایی درآمده بود، شالوده و اساسی تشخیص داده است که بر روی آن مردم مکه توانسته بودند با کمال موفقیت پایه‌ی کاردانی و مهاجرت بزرگانی خود را بنا نهند^([4]). اگر بگوییم که سیاست حکیمانه‌ای که حضرت رسول پس از مهاجرت به مدینه در پیش گرفت، ریشه در این خصلت فطری قریش داشته است، از حقیقت چندان دور نشده‌ایم. شاید کاملاً چنین نباشد، ولی احادیث مربوط به سیره‌ی نبوی به وضوح نشان می‌دهند که حضرت رسول سیاستمداری درجه اول و نیز مردی حلیم بوده است. باید میان این دو صفت روابط درونی مستحکمی وجود داشته باشد. برخلاف مکیانِ دیگری که این هنرمندی سیاسی را در کسب و کار و سوداگری به کار می‌بردند، وی از آن تنها برای ساختن امت دینی خود بهره‌برداری می‌کرد»^([5]).

---

[1]- Toshihiko Izutsu.

[2]- Keio.

[3]- Montgomery Watt.

[4]- نگا: م، وات، محمد در مکه، 10- 11.

[5]- خدا و انسان در قرآن؛ 273- 274.

منبع سرشار

منبع سرشار

دنکان بلاک مکدونالد^([1]) می‌نویسد: «شخصیت حضرت محمد ج پس از گذشت چهارده سده هنوز هم منبع سرشاری برای مسلمانان به شمار می‌رود»^([2]).

---

[1]- D. B. Macdonald.

[2]- اسلام در قرن بیستم، 140.

فداکاری در راه حقیقت

فداکاری در راه حقیقت

کوبولد اینفلین می‌گوید: «من به حضرت محمد ایمان دارم و در برابرش خاکسارم، آه که او چقدر در راه حقیقت، فداکاری کرده است»^([1]).

---

[1]- همان، 165.