آداب زندگی زناشویی

آداب زندگی زناشویی

خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَمِنۡ ءَایَٰتِهِۦٓ أَنۡ خَلَقَ لَکُم مِّنۡ أَنفُسِکُمۡ أَزۡوَٰجٗا لِّتَسۡکُنُوٓاْ إِلَیۡهَا وَجَعَلَ بَیۡنَکُم مَّوَدَّةٗ وَرَحۡمَةًۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَٰتٖ لِّقَوۡمٖ یَتَفَکَّرُونَ٢١﴾ [الروم: 21].

«و یکی از نشانه‌های خدا این است که از جنس خودتان همسرانی را برای شما آفرید تا در کنار آنان بیارامید و در میان شما و ایشان مهر و محبت قرار داد. مسلّماً در این «امور» نشانه‌ها و دلایلی است برای آنان که می‌اندیشند».

در این آیه به مبانی و پایه‌هایی که زندگی مشترک زناشویی خوشبخت و نمونه که مودّت و رحمت باعث آن است، اشاره شده است؛ پس بر زن و مرد لازم است که ارتباطشان را نیکو گردانند تا در همان اوایل زندگی و جوانی به مودّت و محبت و در پیری و کهنسالی به رحمت دست یابند. از جمله آداب زندگی مشترک می‌توان موارد زیر را برشمرد:

9- مختصر کردن اسم زن

9- مختصر کردن اسم زن

شیخان روایت می‌کنند که پیامبر حضرت عایشه لرا با کلمه «عائش» صدا می‌کردند.[1] یعنی با صیغه‌ی محبت آمیز و نزدیکی و همسران باید از این نکته استفاده نمایند و با همسرانشان شوخی و مزاح و اظهار عشق نمایند؛ چرا که در این عمل لذت دل انگیزی برای کسی وجود دارد که به این روش پیغمبر یقین دارد و صدا زدن با زیبایی و لطافت منجر به محبت و مهر و صفا می‌شود و علاوه بر آن موجب لذتی می‌گردد که شهوت را برمی‌انگیزد و زوجین از آن بهره‌مند می‌شوند و لذت می‌برند.

---

[1]- امام بخاری (10/581) در الأدب المفرد و مسلم (2447) شمارۀ (91) در فضائل الصحابة.

8- حرکت و صحبت در موقع مداعبه

8- حرکت و صحبت در موقع مداعبه

حرکت تأثیر بسیار شگرفی در جمال روحی زن دارد و اعصاب مرد را تحریک می‌کند؛ امرؤ القیس می‌گوید:

«إذا ما الضجیعُ ابتزها من ثیابها تمیل علیه هونة غیر متفال کحقف النقا یمشی الولید انفوقه بما احتسب امن لین مس و تسهال».

إذا ما الضجیعُ ابتزها من ثیابها		تَمِیلُ عَلَیهِ هُونَة ً غَیرَ مِجْبالِ
کحِقْفِ النَّقَا یَمشِی الوَلیدَانِ فوْقَه		بما احتسبا من لین مس وتسهال

و صدا منبع جاذبه و تحریک و منبع کلام و گفتار است و در آن ناز و غمزه و کرشمه وجود دارد و صدای زن بیشتر به او زیبایی و جمال می‌بخشد و زمانی که نازک و خوش آهنگ باشند، شوهران را حریص می‌گردانند تا صدایش را بشنود. بشار «شاعر» می‌گوید:

‌وکان تحت لسانها هاروت ینفث فیه سحرا

وکان رجع حدیثهما قطع الریاض کسین زهرا

زن با زیبایی حرکات و خوش اندامی و جمال صدا و شیرینی کلامش، میل و رغبت مرد را برمی‌اگیزد و قلبش را اسیر می‌کند و به وسیله مداعبه‌ و شوخی به اوج لذت می‌رسد. البته بعضی اوقات در هنگام مداعبه از طرف زن صدایی تولید می‌شود که طبیعی «و نشان از آمادگی او است». سیوطی در تفسیر دُرُ المنثور می‌گوید: حضرت معاویه بن ابی سفیان س همسرش «فاخته» را برای همبستری دعوت نمود. «در هنگام جماع» صدای خرخر مانندی بر اثر شهوت تولید شد و زن شرم کرد. حضرت معاویه فرمود: اشکالی ندارد، به خدا قسم بهترین شما خرخر کنندگان و خرناس کنندگان در هنگام جماع هستند و در این سعادت و خوشی وجود دارد.

7- مداعبه از راه نظر

7- مداعبه از راه نظر

نگاه دارای عملکرد ساحرانه‌ای در قلب است و تأثیر زیادی در احساسات می‌گذارد. یکی از شاعران، نگاه را بسان تیری می‌داند که با آن می‌جنگد و به هدف می‌خورد:

ولی نظرة لوکان یحبل ناظر

بنظرته انثى لقد حبلت منی

«من چنان نگاهی دارم که اگر کسی با نگاهش می‌توانست، زنی را حامله کند، حتماً آن زن از نگاه من حامله می‌شد».

و چنین مشهور است: رُب طَرحِ اّفصَح مِن لسانِ. چه بسا گوشه چشمی از کلام گویاتر باشد؛ پس نگاه، بیان کننده‌ی احساسات قلب و روشنگر مسائل پنهان درونی و احساسات و عواطف فروزان و ساحرانه‌ایی است که در قلب نهفته است.

همچنین گفته می‌شود، چهار چیز از چهار چیز سیر نمی‌شود:

چشم از نظر، زن از مرد، زمین از آب، گوش از خبر.

در نظر، توافقی بین دو همسر وجود دارد و حرف زدن و نجوی باعث افزایش محبت و دلبستگی می‌شود؛ پس چشم مرکز جاذبه و تمایل و اوج لذت‌هاست.

نگاه باید توأم با ناز باشد تا در قلب اثر گذارد برای اینکه سقوط و نزول نگاه در عمیق‌ترین جایگاه قلب است. عنترة علی رغم دارا بودن مقاومت و صبر در جنگ و سنگدلی، نسبت به سرزنش نزدیکان، اما چشم و نگاه موثری او را اسیر و شیفته می‌کند و می‌گوید:

یا من رمت مهجتى من نیل مقلتها

بأسم قاتلات بدوها عسر

6- لخت شدن

6- لخت شدن

هرچند که لباس باعث زیبایی و احترام و باعث افزایش لطافت و ظرافت است، اما لختی در تحریک و برانگیختن از پوشش کم اثرتر نیست.

مشهور است که رسول الله ج لباس‌هایش را به طور کامل درمی‌آوردند و در یک ظرف با حضرت عایشهل غسل می‌کردند.

نیز بر اساس این فرموده خداوند متعال: ﴿هُنَّ لِبَاسٞ لَّکُمۡ وَأَنتُمۡ لِبَاسٞ لَّهُنَّۗ﴾ [البقرة: 187].

«آنان لباس شما هستند و شما لباس آنها».

می‌توان جواز و استحباب لخت و عریان بودن در موقع کامجویی و لذت بدنی، را بر این اساس که همسران برای یکدیگر لباسند را استنباط کرد.