| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
165- حکم عدم قصاص در دفاع از خود
عبدالله بن عبیدالله که به ابن أبی ملیکه مشهور است، از پدر بزرگش "ابوملیکه" آورده است؛ دو نفر با هم دعوا میکردند، یکی از آنها حمله کرده و انگشت‌های دیگری را گاز گرفت، او دستش را محکم از دهان مهاجم بیرون کشید، دندان‌های جلویی آن مرد بیرون افتاد. حضرت ابوبکر در مورد این پرونده حکم دادند؛ هیچ قصاصی به مرد مهاجم تعلق نمیگیرد.[1]
حضرت ابوبکر صدیق س برای رسیدن به حکم درست از یاران پیامبر اکرم ج درباره آنچه از آن حضرت در هر زمینه آموختهاند پرس و جو کرده پس از تحقیق و بررسی حکم خود را صادر میکرد. قبیصه بن ذؤیب آورده است: روزی مادر بزرگی برای گرفتن حق میراث از ثروت بجا مانده نوهاش (نوه پسری) خدمت آن حضرت س حاضر شد. حضرت ابوبکر به پیر زن فرمود:
«ما أجد لک فی کتاب الله تعالى شیئًا وما علمت أن رسول الله ذکر لک شیئًا».
"در قرآن کریم در این باره چیزی ندیدهام، و همچنین بیاد ندارم پیامبر اکرم ج برای مادر بزرگ در میراث نوهاش چیزی گفته باشد".
سپس ایشان مسئله را با صحابه کرام در میان گذاشته از آنها جویای امر شدند، حضرت مغیره س بلند شد و عرض کرد:" من خدمت رسول الله ج حاضر بودم که ایشان به مادر بزرگی یک ششم از میراث نوهاش (نوه پسری) داد". حضرت ابوبکر س از ایشان پرسید: «هل معک أحد؟». "آیا شخص دیگری بر آنچه شنیده‌ای گواهی میدهد". محمد بن مسلمه س حرف مغیره را تأیید نموده گفت که پیامبر چنین حکمی صادر کرده بود. حضرت ابوبکر س پس از مطمئن شدن از قضیه یک ششم میراث را حق مادر بزرگ اعلام کردند.[1]
حضرت ابوبکر س در جاهای بسیاری با رسول الله ج همراه بود که هیچ کسی از صحابه بزرگوار آن حضرت ج حضور نداشت. مثلا: وقت هجرت، زیر سایهبان رهبری در غزوه بدر و هنگام دعوت قبائل عرب به اسلام، رسول الله ج یار و همدم و همراز خود را همراه خود داشتند.[1]
162- بچه خردسال زن طلاق داده شده نزد مادر میماند
حضرت ابوبکر صدیق در یک پرونده بر خلاف دوست قابل اعتماد و صمیمیش؛ حضرت عمر س حکم دادند!
بیائید با هم ببینیم ایشان چطور با این پرونده برخورد کرد:
این جریان از این قرار بود که حضرت عمر فاروق زنی از اهل مدینه داشت و او را طلاق داده بود، از این همسرش پسری داشت بنام "عاصم". پس از مدتی حضرت عمر دید که آن خانم انصاری بچهاش را در بغل گرفته بود. بچه بزرگ شده بود و مادر او را از شیر گرفته بود و بچه اینطرف و آنطرف جست و خیز میزد. حضرت عمر دست بچه را گرفته خواست او را از مادرش جدا کند، البته کمی هم با شدت برخورد کرد. بچه به گریه افتاد. حضرت عمر بدان خانم گفت:" من به فرزندم نسبت به شما بیشتر حق دارم".
این درگیری به نزد حضرت ابوبکر کشانیده شد. حضرت ابوبکر به حق مادر حکم داده فرمود:" محبت و شفقت و مهر و آغوش و بستر مادر برای این پسر بچه از اینکه نزد شما باشد بیشتر اهمیت دارد تا بچه جوان شود و خودش تصمیم بگیرد نزد چه کسی میماند".
البته در گزارش تاریخی دیگر جمله ابوبکر س چنین آمده:
" مادر مهربانتر، دلسوزتر، نرم دلتر، با محبتتر و نرم مزاجتر است. پس تا وقتی ازدواج دیگری نکرده به بچه حقدارتر است".[1]
حضرت ابوبکر س هر جا که نیاز میشد خودشان شخصا به پروندههای قضائی رسیدگی میکرد. در زمان حکومت ایشان هنوز وزارت عدلیه و دادگستری از نیروهای انتظامی جدا نشده بود و نظام عدل و داد همچنان به همان صورتی که در زمان مبارک رسول الله ج جریان داشت اداره میشد. چرا که مردم دست پروردههای خود رسول الله ج بودند و در پرتو نور همان علم و دانش و تربیتی که از آن جناب برگرفته بودند، زندگیشان را اداره میکردند. دستورات و مفاهیم شریعت اسلامی در زندگیشان بسیار عمیق و ریشهدار بود. میتوان گفت تقریبا هیچ اختلافی بین آنها صورت نمیگرفت.
در زمان حکومت ایشان اداره نظام دادگستری در مدینه منوره به حضرت عمر س سپرده شده بود تا ایشان به عنوان معاون در رسیدگی به کارها با حضرت صدیق س همکاری کنند. با این وجود این منصب هنوز هیچ حیثیت مستقلی بخود نگرفته بود.[1]
حضرت ابوبکر س بیشتر قاضیان و استانداران و مسئولینی که پیامبر اکرم ج انتخاب کرده بودند را همچنان بر مناصب خود برقرار داشت تا همچون گذشته مشغول ادای وظائف خود بوده خدماتشان را به امت ارزانی دارند.