سورۀ اخلاص

سورۀ اخلاص

در مکه نازل شده و چهار آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ١ اللَّهُ الصَّمَدُ٢ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ٣ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ٤﴾ [الإخلاص: 1-4].

﴿1﴾ (ای پیغمبر)! بگو: او الله یگانه است. ﴿2﴾ (و) الله از هرچیز بی‌نیاز (و برطرف کنندۀ نیازها) است. ﴿3﴾ نه کسی را زاده و نه او زاده شده است. ﴿4﴾ و هیچکس مانند و همتای او نیست.

سورۀ فلق

سورۀ فلق

در مدینه نازل شده و پنج آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ١ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ٢ وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ٣ وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ٤ وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ٥﴾ [الفلق: 1-5].

﴿1﴾ (ای پیغمبر)! بگو: پناه می‌برم به پروردگار صبح (سپیده دم). ﴿2﴾ از شر هر آنچه آفریده است. ﴿3﴾ و از شر تاریکی شب وقتی که همه جا را بپوشاند. ﴿4﴾ و از شر زنان جادوگر که در گره‌ها می‌دمند. ﴿5﴾ و از شر هر حسودی وقتی که حسد ورزد.

سورۀ ناس

سورۀ ناس

در مدینه نازل شده و شش آیت است

بنام الله بخشنده مهربان

﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ١ مَلِکِ النَّاسِ٢ إِلَهِ النَّاسِ٣ مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ٤ الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ٥ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ٦﴾ [الناس: 1-6].

﴿1﴾ (ای پیغمبر)! بگو: پناه می‌برم به پروردگار مردم. ﴿2﴾ (و به) پادشاه (حقیقی) مردم. ﴿3﴾ (و به) معبود (حقیقی) مردم. ﴿4﴾ از شر وسوسه‌کننده‌ای که واپس می‌رود. ﴿5﴾ آن که در دل‌های مردم وسوسه می‌اندازد. ﴿6﴾ از جنس جن باشد و یا از جنس انسان.

وزارت شئون اسلامی و اوقاف و دعوت و ارشاد کشور عربستان سعودی سرپرست و ناظر بر مجمع ملک فهد متصدی چاپ قرآن کریم در مدینه منوره با کمال مسرت این چاپ قرآن کریم و ترجمۀ معانی آنرا به زبان دری از مجمع منتشر می کند و از درگاه الله متعال مسئلت دارد که آنرا سبب منفعت عموم مسلمانان این زبان قرار داده و به خادم حرمین شریفین ملک سلمان ابن عبدالعزیز آل سعود بخاطر کوشش‌های فراوان ایشان در نشر کتاب الله کریم بهترین پاداش خیر عطا فرماید.

و الله توفیق دهنده و یگانه راهنما به راه راست است.

بفضل الله متعال و توفیق او چاپ این قرآن کریم با ترجمۀ معانی آن در مجمع ملک فهد متصدی چاپ قرآن کریم در مدینه منوره زیر نظارت وزارت شئون اسلامی و اوقاف و دعوت و ارشاد کشور عربستان سعودی در سال 1437 هجری به اتمام رسید.

ح    مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف، ۱4۳۷ هـ

       فهرسة مکتبة الملک فهد الوطنیة أثناء النشر

مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف

ترجمة معانی القرآن الکریم إلى اللغة الدریة / مجمع الملک فهد لطباعة المصحف الشریف - المدینة المنورة، ۱4۳۷ هـ

1248 ص؛ 14 × 21 سم

ردمک: 9-16-8173-603-978

1- القرآن - ترجمة - اللغة الدریة           أ. العنوان

دیوی 4،221                                5305 / 1436

رقم الإیداع: 5305 / 1436

ردمک: 9-16-8173-603-978

مقدمه

مقدمه

از بدو خلقت تا عصر حاضر هر مخلوقی در تلاش رسیدن به مقصود نهایی که همان آرامش و امنیت باشد بوده و می‌باشد.

از جایی که انسان برترین مخلوقات است، لازماً کیفیت و کمیت مساعی‌اش، متفاوت می‌باشد. تاریخ پرفراز و نشیب انسان، حاکی از تلاش‌های مستمر، در راستای احقاق حقوق حقه‌اش بوده و مطابق با وضعیت جغرافیایی و زمانی، بسا اوقات توانسته به اهداف عالیه خویش برسد و برخی مواقع، بر اثر عدم حرکت مناسب نتوانسته به آرزوهای خویش دست یابد.

واقعاً هروقت بر محور حقایق و ارزش‌های عالیه اسلامی و انسان، پردۀ جاهلیت افکنده شود، این همان وقت بسیار حساس و بحرانی خواهد بود که کلیه ارزش‌ها، قربانی ایده‌ها و نظریات بی‌اساس و بی‌ارزش خواهد گشت. و مادامی که نقاب، از کلیه جهالت‌ها، تعصبات بی‌جا و خشک و بی‌فرهنگی‌‌ها برداشته نشود این وضعیت تأسف‌بار ادامه خواهد داشت.

سرپرستی هردو قطب حق و باطل، بر عهده علماء می‌باشد. حق را علمای ربانی و باطل را علمای سوء رهبری می‌کنند.

علمای کرام اگر از اسوه‌های واقعی ﴿إِنَّمَا یَخۡشَى ٱللَّهَ مِنۡ عِبَادِهِ ٱلۡعُلَمَٰٓؤُاْۗ﴾ [فاطر: 28]^[1]. باشند لازماً سرخیل علمای ربانی و جانشیان بر حق رسول الله ج و از بندگان صالح، قرار خواهند گرفت و در غیر این صورت از علمای سوء و پرچم‌داران خدعه و نیرنگ خواهند بود.

خشیت الهی پیوندی است ناگسستنی بین عاشق و معشوق و حیثیت پل ارتباطی را خواهد داشت که عاشق را به سرای معشوق می‌رساند. این مقام والای ارتقای معنوی از شخصیت‌هایی خواهد بود که از کنه حقیقی خشیت الهی، مطلع باشند و خط مقدم این جبهه، را حتماً علمای ربانی، رهبری خواهند کرد. لذا مرتبه خشیت الهی نکته شاخصی، جهت شناخت علمای واقعی می‌باشد و با در نظرگرفتن این حقیقت، ادعای برخی از مدعیان دروغین برملا خواهد گشت.

حقیقت ناب یک عالم از وقتی آغاز می‌گردد که به عنوان یک طالب‌العلم در حوزه علمیه‌ای، مشغول فراگیری علوم مربوط می‌گردد.

محیط علمی حوزه‌های علمیه، همچون فطرت واقعی هدایت، در حق نسل بشر می‌باشد که از آن محیط فطری هدایت، چگونه استفاده می‌گیرد، عیناً محیط آموزشی و پرورشی حوزه‌ها، حیثیت واقعی فطرت عالم‌بودن ربانی را دارد، یعنی اگر طلاب بر منهج صحیح و بر روش درست آموزش و پرورش، سیر ارتقائی خویش را بپیمایند، حتماً از زمرۀ علمای ربانی قرار خواهند گرفت. اما اگر برخلاف محور فطری معنویت حرکت کنند، در آن صورت برخوردشان با آن‌چنان صخره‌هایی خواهد بود که عاقبتی جز، رسوائی و نابودی نخواهند داشت.

رساله‌ای را که هم‌اکنون در اختیار دارید، مربوط به یکی از سخنرانی‌های استاد سید ابوالحسن علی ندوی می‌باشد، که در جمع طلاب یکی از حوزه‌های علمیۀ ایراد فرموده و نوعیت بیان استاد به صورتی است گویا کلیۀ حوزه‌ها و طلاب را در بر می‌گیرد، لذا جهت استفادۀ عمومی، رسالۀ مربوطه که به زبان اردو بود، به فارسی ترجمه گردید تا علماء و طلاب و دانش پژوهان استفادۀ کامل را ببرند.

در پایان از کلیه خوانندگان محترم تقاضا می‌گردد، اگر احیاناً به هنگام مطالعۀ این رساله، با اشتباهات ادبی برخورد کردند و یا در نوعیت و کیفیت ترجمه غرابتی را احساس نمودند، حتماً مترجم را در جریان بگذارند تا در آتیه برای رفع این اشتباهات و تصحیح آن‌ها، اقدامات لازم به عمل آید.

﴿وَمَا تَوۡفِیقِیٓ إِلَّا بِٱللَّهِۚ عَلَیۡهِ تَوَکَّلۡتُ وَإِلَیۡهِ أُنِیبُ٨٨﴾ [هود: 88]^[2].

وهو الموفق و المعین

یار محمد امراء

مدرس حوزه علمیه اشاعت التوحید سراوان

20/7/1419 هـ ق        19/8/1377 هـ ش

---

[1]- «تنها بندگان دانا و دانشمند از خدا می‌ترسند».

[2]- «و توفیق من هم جز با خدا نیست تنها بر او توکل می‌کنم و فقط به سوی او برمی‌گردم»

آغاز سخن

آغاز سخن

﴿قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِی صَدۡرِی٢٥ وَیَسِّرۡ لِیٓ أَمۡرِی٢٦ وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِی٢٧ یَفۡقَهُواْ قَوۡلِی٢٨﴾ [طه: 25-28][1].

حضار گرامی! از جایی که با حوزه‌های علمیه، روابط نزدیک و مستقیم دارید محور سخنم، شما خواهید بود. تا شما را بیش‌تر به وظیفۀ سنگینی که به عهده دارید متوجه سازم. زیرا خودم، از خدمتگذاران حوزه‌ها بوده و در این شاهراه مستقیم همسفر شما فرزانگان و امیدهای جامعه بشری می‌باشم بنابر اهمیت موضوع و بحرانی‌بودن اوضاع و احوال، قصدم بر این است که نتایج تجربه‌های حاصله و ثمرۀ کوشش‌ها و کاوش‌های به دست‌آمده زندگی‌ام را تقدیم دارم و بنابه اعتمادی که بر من دارید و هم اینکه فرصتی جهت سخنرانی فراهم نموده‌اید، ان شاء الله سعی خواهم نمود، تا در این فرصت طلایی بهره کافی نصیب‌مان گردد، چرا که این اوقات، اوقات شخصیت‌های علمی که بسیار پر ارزش و مهم هستند، می‌باشد.

---

[1]- «پروردگارا‍! سینه‌ام را فراخ و گشاده دار، و کار مرا بر من اسان گردان و گره از زبانم بگشای، تا اینکه سخن مرا بفهمند».