274- وفات ابوقحافه

274- وفات ابوقحافه

ابوقحافه س پس از رحلت پسرش تنها شش ماه دیگر زیست. او در ماه محرم سال 14 هجری پس از 97 سال زندگی چشم از جهان فرو بست.^[1]

---

[1]- الطبقات، اثر/ ابن سعد، و أبوبکر، اثر/ الطنطاوی:72.

273- وارثان ابوبکر صدیق س

273- وارثان ابوبکر صدیق س

یک ششم مال ابوبکر س به ابوقحافه س پدر پیر و فرسوده او که در فتح مکه به شرف اسلام نایل آمده بود به ارث می‫رسید. او اعلام کرد: نصیب مرا از میراث پسرم در بین بچه‫های او تقسیم کنید.^[1]

---

[1]- أبوبکر الصدیق، اثر/ الطنطاوی، ص: 72.

272- آخرین لحظه‫های صدیق اکبر س

272- آخرین لحظه‫های صدیق اکبر س

مادر مؤمنان؛ حضرت عائشه صدیقه می‫فرماید: بیماری حضرت ابوبکر س پانزده روز طول کشید، تا اینکه روز دوشنبه 22 جمادی الآخرة سال 13 هجری شد، او از من پرسید: «فی أی یوم مات رسول الله ج؟». "پیامبر خدا ج در چه روزی رحلت نمود؟".

من در جواب گفتم: در روز دوشنبه.

ابوبکر فرمود: «إنی لأرجو فیما بینی وبین اللیل»."من امیدوارم امروز – که دوشنبه است – وقتی از روز یا شب به او بپیوندم".

سپس پرسید: «ففیم کفنتموه؟». "شما پیامبر اکرم ج را در چند پارچه کفن کردید؟".

عائشه؛ بانوی دانشمند اسلام و شاگرد مکتب رسالت و دخت صدیق اکبر، جواب داد: "در سه پارچه یمنی؛ که البته در بین آن‌ها پیراهن و عمامه نبود".

حضرت ابوبکر س فرمود:" در چادر من اثر زعفران است، این را بشوئید و دو چادر دیگر بیاورید، و مرا هم در سه پارچه کفن کنید.

خدمت ایشان عرض شد: عطا و فضل الهی بر ما بسیار زیاد است، هیچ نگران نباش ما شما را در پارچه‫های جدیدی کفن می‫کنیم. ایشان فرمودند: زنده‫ها به لباس نو بیشتر نیاز دارند تا خود را بپوشانند، مرده را چه نیاز به پارچه نو، او در خاک می‫رود و لباسش می‫پوسد و ضایع می‫شود.

حضرت ابوبکر س که عشق و محبت پیامبر خدا ج در رگ و پوست و خونش جریان داشت، تا بدانجا که آروز داشت در روزی که پیامبر رحلت نمود به آن مقام سعادت بپیوندد! وصیت نمود او را همسرش أسماء بنت عمیس غسل دهد، و او را در کنار رسول الله ج دفن کنند.

صدیق اکبر در 63 سالگی در حالی این دار فانی را وداع گفت که زبانش این آیه مبارکه از قرآن پاک را زمزمه می‫کرد: ﴿تَوَفَّنِی مُسۡلِمٗا وَأَلۡحِقۡنِی بِٱلصَّٰلِحِینَ١٠١﴾ [یوسف: 101] «بارالها! مرا مسلمان بمیران و به نیکوکاران و صالحان بپیوندان».^[1]

---

[1]- بنگرید به: أصحاب الرسول، اثر/ محمود المصری: 1/106، والتاریخ الإسلامی، اثر/ محمود شاکر، ص:104.

271- وقت رحلت حضرت ابوبکر س

271- وقت رحلت حضرت ابوبکر س

 مادر مؤمنان؛ عائشه صدیقه، می‫فرماید: بیماری حضرت ابوبکر اینطور شروع شد که ایشان در روز بسیار سردی غسل کرد، پس از آن تب کرد و مدت پانزده روز بیماریشان ادامه داشت. بر اثر شدت بیماری در آن روزها نمی‫توانست به مسجد بروند. به حضرت عمر س دستور داده بود امامت مردم را بر عهده گیرد. صحابه کرام برای عیادتش می‫آمدند. حضرت عثمان س از همه بیشتر از ایشان خبرگیری می‫کرد.^[1] وقتی بیماری شدت گرفت به ایشان عرض شد: آیا طبیبی را صدا بزنیم؟ فرمود: «قد رآنی فقال: إنی فعال لما أرید»."پزشک مرا دید و گفت: همان می‫کنم که می‫خواهم".^[2]

حضرت عائشه آورده‫: حضرت ابوبکر فرمود: «أنظروا ماذا زاد فی مالی منذ دخلت فی الإمارة، فابعثوا به إلى الخلیفة بعدی».

" از وقتی خلیفه شده‫ام بنگرید در ثروتم چقدر افزوده شده است، آن‌را گرفته به خلیفه پس از من تحویل دهید".

ما ثروت او را چک کردیم؛ یک غلامی از نوبه – شهری سودانی هم‫مرز با جنوب مصر – بود که بچه‫های خلیفه را نگه می‫داشت. و غیر از آن شتری بود که باغ او را آبیاری می‫کرد. ما هر دو را خدمت حضرت عمر س فرستادیم. با دیدن آن‌ها اشک از چشمان عمر سرازیر شده بشدت گریسته فرمود:" خدا رحمت کند ابوبکر را، او با این کارش خلیفه‫های پس از خود را در مشکلات شدیدی قرار داد، چه کسی می‫تواند در پرهیزکاری و پارسایی و زهد و پاکدامنی چون او باشد؟!".^[3]

---

[1]- أصحاب الرسول ج، اثر/ محمود المصری: 1/104.

[2]- ترتیب و تهذیب البدایة والنهایة، اثر/ دکتر السلمی، ص: 33.

[3]- صفة الصفوة، اثر/ ابن الجوزی: 1/ 265.

270- نگین

270- نگین

رسول الله ج در روزهای بیماری آخرین ساعات عمر مبارکشان حضرت ابوبکر صدیق س را به عنوان امام مسلمانان مقرر کرد. ولی صدای امامت حضرت عمر فاروق س به گوش‌هایش رسید. ایشان سرشان را از اتاق بیرون آورده گفت: «لا، لا، لا، لیصل للناس ابن ابی قحافة». "نه، نه، هرگز، ابن أبی قحافة؛ ابوبکر، بر مردم نماز بگذارد".

یعنی ایشان با سه بار "نه" گفتن متوالی اصرار نمودند حضرت ابوبکر امام باشد.^[1]

زندگی حضرت ابوبکر س پر است از درس‌ها و عبرت‌ها و اندرزها و حکمت‌ها. او پس از نبی کریم ج بزرگترین شخصیت اسلام است.

ایشان حتی در زمان جاهلیت به اعلاترین اخلاق و شایسته‫ترین صفات نیکو متصف بودند. هرگز نه برای بتی سجده کرده‫اند و نه جام شرابی سرکشیده‫اند.

حضرت ابوسعید خدری س می‫فرماید: «کان أبوبکر أعلمنا به ج». "حضرت ابوبکر س بیشتر از همه ما پیامبر اکرم ج را می‫شناخت".^[2]

---

[1]- سنن أبی داود، حدیث: 4661.

[2]- صحیح البخاری: 4/ 3904، صحیح مسلم: 2382.