144- خانه قدیمی و ساده و بی‫آلایش

144- خانه قدیمی و ساده و بی‫آلایش

اقامتگاه حضرت ابوبکر صدیق در روستای سُنح در شرق مدینه منوره بود. این روستا از آخرین آبادیهای حومه مدینه به شمار می‫رفت. اقامتگاهی بسیار ساده و معمولی، یک خانه ساده دهاتی.

ایشان به عنوان خلیفه انتخاب شدند و خانه‫شان همچنان در آنجا ماند. نه آن‌را خراب کرده کاخی بجایش بنا نمود، و نه آن‌را مرمت و بازسازی کرد، و نه آن‌را ترک کرده به جای بهتری منتقل شد. تا شش ماه پس از انتخابشان به عنوان خلیفه روزانه از این روستا به مسجد نبوی در قلب مدینه می‫آمد و به کارهای خلافت و مسئولیت‌های حکومتداریش رسیدگی می‌کرد. در آن زمان مسجد نبوی در واقع حیثیت و مکانت دفتر خلافت یا مرکز خلافت را داشت. بعدها به خانه‫ای که در داخل شهر مدینه داشت منتقل شد.

این خانه کوچک او، در داخل مدینه بود. همان خانه‫ای که او به عنوان مهاجر در آن سکونت گزیده بود. در این خانه نیز هیچگونه تغییر و تحولی وارد نکرد. آن کوخ نیز همچنان کاملا به شکلی سابقش باقی ماند.^[1]

---

[1]- الصدیق أبوبکر، اثر/ محمد حسین هیکل، ص: 207/ 208.

143- ترتیب اداره مملکت

143- ترتیب اداره مملکت

حضرت ابوبکر صدیق س برای اداره مملکت و برنامه‫ریزی سیاست دولت خود از بین صحابه کرام معاونینی را انتخاب کردند.

امانتدار امت محمد ج؛ حضرت ابوعبیدة بن جراح س را به عنوان وزیر خزانه قرار داد. او به عنوان شخص امین در بیت المال نیز ایفای وظیفه می‌کرد. مسئولیت وزارت دادگستری و عدل و انصاف بر عهده حضرت عمر بن خطاب س بود. خود صدیق اکبر س نیز شخصا به قضایای عدل و دادگستری اهتمام می‫ورزید. وزارت مواصلات، پست و اطلاع رسانی و خط و کتابت بر عهده حضرت زید بن ثابت گذاشته شده بود. در غیاب ایشان حضرت عثمان و حضرت علی مسئولیت‌هایش را بر عهده داشتند.^[1]

---

[1]- التاریخ الإسلامی، اثر/ دکتر شوقی أبوخلیل، ص:218.

142- اقامت در سُنح

142- اقامت در سُنح

پس از هجرت از مکه مکرمه به مدینه منوره، حضرت ابوبکر صدیق س نزد یکی از انصاریان که خارجه نام داشت اقامت گزید. خانه آن صحابی در منطقه "سنح" که امروزه در اطراف فرودگاه مدینه منوره قرار می‫گیرد بود. او دخترش "حبیبه" را به ازدواج حضرت ابوبکر صدیق س درآورد و تا وفات رسول الله ج ایشان در آن منطقه اقامت داشتند.

ایشان تا شش ماه نخست خلافت نیز در سُنح اقامت داشت. او هر پنج نماز را در مسجد نبوی امامت می‫داد. احیانا پیاده و گاهی سوار بر اسب از آنجا به نماز می‫آمد. بعد از اقامت نماز عشاء به خانه‫‌اش بازمی‫گشت. اگر بنا به موردی ایشان برای نماز به مسجد النبی نمی‫رسید، حضرت عمر فاروق س بر مردم نماز می‫گذارد.^[1]

---

[1]- أبوبکر الصدیق، اثر/ علی الطنطاوی، ص: 244، 245.

141- ترک جهاد مایه ذلت و خواری است

141- ترک جهاد مایه ذلت و خواری است

حضرت ابوبکر س بنا بر نیازی که آن روزها حس میشد، در مدت خلافت خود جهاد در راه خدا را مهم‌ترین فریضه الهی برشمرد. ایشان تمام قدرت و توان امت را در راه جهاد بسیج نمود، تا بدینوسیله ندای اسلام را به گوشه و کنار دنیا برساند و بدین وسیله بساط ظلم و ستم را از سر مظلومان و مستمندان برچیند و انسان‌های ستمدیده و زیر دست با اسلام، این دین رهایی بخش اشنا شوند و محرومان در بند قید و زنجیر طعم شیرین آزادی را بچشند.^[1]

---

[1]- ابوبکر رجل الدولة، اثر/ مجدی حمدی، ص:73.

140- باغ فدک

140- باغ فدک

حضرت عائشه صدیقه ل آورده‫؛ حضرت فاطمه الزهراء و عباس ب پس از وفات رسول الله ج نزد ابوبکر صدیق س حاضر شدند و از ایشان خواستند تا سهم آن‌ها از خیبر و فدک را به آنان بدهد. حضرت ابوبکر صدیق س به ایشان گفت: من شنیدم که رسول الله ج فرمود: «لا نورث، ما ترکناه صدقة». "ارث ما – پیامبران – تقسیم نمی‫شود، آنچه ما بر جا می‫گذاریم صدقه است – بر مستمندان -".^[1]

اینکه میراث پیامبر خدا ج صدقه است از سنت آن جناب و اجماع و اتفاق همه صحابه کرام ثابت است. برای همین مادران مؤمنان هرگز چیزی از میراث پیامبر ج را درخواست نکرند. حضرت عباس س و حضرت فاطمه الزهراء – که از فرمان شریعت در این باب اطلاعی نداشتند – در ابتدا در خواست کردند تا نصیبشان از میراث پیامبر بدان‌ها واگذار شود، ولی چون فهمیدند میراث پیامبران تقسیم نمی‫شود و بطور صدقه در راه خدا خرج میشود، آن‌ها فورا درخواست خود را پس گرفتند. هرگز میراث پیامبر خدا ج تقسیم نشد حتی وقتی که خلافت به حضرت علی مرتضی س نیز رسید ایشان نیز میراث حضرت رسول الله ج را تقسیم نکرد.

---

[1]- صحیح البخاری، حدیث: 3094.