| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
کونستان ویرژیل گیورگیو می‌نویسد: «با اینکه [پیامبر] اُمّی بوده، در اولین آیاتی که بر وی نازل شده، صحبت از قلم و علم، یعنی نوشتن و نویساندن و فراگرفتن و تعلیم‌دادن است([1]). در هیچ یک از ادیان بزرگ، این اندازه برای معرفت، اهمیت قایل نشده‌اند و هیچ دینی را نمی‌توان یافت که در مبدأ آن، علم و معرفت این قدر ارزش و اهمیت داشته باشد»([2]).
ویل دورانت چنین نوشته است: «هیچ پیغمبری به اندازه‌ی محمد، پیروانش را به نیرومندی تشویق و ترغیب نکرد و هیچ پیغمبری نیز به اندازه‌ی او در این راه توفیق نیافت»([1]).
برابری و مساوات در تعالیم محمد ج
در گزارشی که در هفته‌نامه‌ی تایم آمریکا منتشر شده، چنین آمده است:
«تعالیم محمد، اساساً و اصولاً براساس مساوات و آزادی است، زیرا این تعالیم، برابری تمام افراد در پیشگاه خداوند را اعلام می‌دارد»([1]).
آلفونس لامارتین می‌نویسد: «محمد شخصیتی است مافوق بشر و مادون خدا، پس بی‌تردید فرستاده‌ی خداست»([1]).
در دایرة المعارف چمبر([1]) ذیل مدخل محمد چنین آمده است: «قدرت و نیروی پرکشش حیات او، عبارت بود از توحید (یگانگی جدا) و رغبت شدید او به اینکه ملتش را به پذیرش این عقیده متقاعد کند. صداقت و پاکدامنی ریشه‌دار و عمیقی از خود نشان می‌داد و بایستی دارای شخصیت و نشاط فوق العاده‌ای باشد، زیرا نه فقط مردانی از طبقات و انواع مختلف به خود جلب کرده بود، بلکه نسبت به او فداکار نیز بودند. از لحاظ اخلاق شخصی، نسبت به خانواده‌اش محبت و وفاداری و صمیمیت و ملایمت و روح عفو و اغماض نشان می‌داد. آن هنگام که در اوج قدرت بود، در نهایت سادگی زندگی می‌کرد»([2]).