سورۀ هُمَزَه

سورۀ هُمَزَه

1- ﴿وَیۡلٞ﴾: عذاب یا هلاکت باد یا وادیی است در جهنم.

1- ﴿هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ﴾: بد زبان، غیبت‌گو و عیبجو.

2- ﴿عَدَّدَهُۥ﴾: او را شمار کرده یا برای حوادث و پیش‌‌آمدهای بد مهیا کرده است.

3- ﴿أَخۡلَدَهُۥ﴾: مالش او را در دنیا جاودان می‌کند.

4- ﴿لَیُنۢبَذَنَّ﴾: حتماً انداخته می‌شود.

4- ﴿فِی ٱلۡحُطَمَةِ﴾: در جهنم، برای ‌این‌که هر چه در او پرتاب شود خرد می‌کند.

7- ﴿تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ﴾: گرمای آن در قلبها نفوذ می‌کند.

8- ﴿مُّؤۡصَدَةٞ﴾: سرپوشیده و در‌ بسته است.

سورۀ عَصر

سورۀ عَصر

1- ﴿وَٱلۡعَصۡرِ١﴾: قسم به زمان یا عصر نبوّت.

2- ﴿إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ﴾: جنس انسان، جواب قسم است.

2- ﴿لَفِی خُسۡرٍ﴾: در خسران، نقصان و نابودی است.

3- ﴿تَوَاصَوۡاْ بِٱلۡحَقِّ﴾: یکدیگر را به خیر عملی و اعتقادی وصیت کرده‌اند.

3- ﴿تَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ﴾: یکدیگر را به خودداری از گناه و شکیبایی در برابر سختیها توصیه کرده‌اند.

سورۀ تَکاثُر

سورۀ تَکاثُر

1- ﴿أَلۡهَىٰکُمُ﴾: شما را از خدا غافل کرده است.

1- ﴿ٱلتَّکَاثُرُ﴾: افتخار به کثرت اموال دنیا.

2- ﴿زُرۡتُمُ ٱلۡمَقَابِرَ﴾: مردید و به قبر دفن شدید.

5- ﴿لَوۡ تَعۡلَمُونَ عِلۡمَ ٱلۡیَقِینِ﴾: اگر از عاقبت خود به یقین آگاه می‌بودید مباهات به مال دنیا شما را از خدا غافل نمی‌کرد.

6- ﴿لَتَرَوُنَّ ٱلۡجَحِیمَ٦﴾: قطعاً شما جهنم را می‌بینید.

7- ﴿عَیۡنَ ٱلۡیَقِینِ﴾: به مشاهده چشم.

8- ﴿ٱلنَّعِیمِ﴾: نعمت‌های‌که شما را از طاعت خدا غافل کرد.

سورۀ قَارِعَه

سورۀ قَارِعَه

1- ﴿ٱلۡقَارِعَةُ١﴾: قیامت که با صحنه‌های هول انگیزش دلها را می‌کوبد.

4- ﴿کَٱلۡفَرَاشِ﴾: مانند پروانه‌.

4- ﴿ٱلۡمَبۡثُوثِ﴾: پراکنده.

5- ﴿کَٱلۡعِهۡنِ﴾: مانند پشم ‌رنگارنگ.

5- ﴿ٱلۡمَنفُوشِ﴾: پراکنده شده با انگشت و مانند آن.

6- ﴿ثَقُلَتۡ مَوَٰزِینُهُۥ﴾: مقدار حسنات وی رجحان یابد.

8- ﴿خَفَّتۡ مَوَٰزِینُهُۥ﴾: اندازۀ کارهای زشتش رجحان یابد.

9- ﴿فَأُمُّهُۥ هَاوِیَةٞ٩﴾: جای او جهنم است که در آن سقوط می‌کند.

10- ﴿مَا هِیَهۡ﴾: او چیست، «ﻫ» برای سکته است

سورۀ عَادِیات

سورۀ عَادِیات

1- ﴿وَٱلۡعَٰدِیَٰتِ﴾: به اسب‌های دونده در عرصه کارزار قسم.

1- ﴿ضَبۡحٗا﴾: صدای نفس اسب‌هاست هنگام دویدن.

2- ﴿فَٱلۡمُورِیَٰتِ قَدۡحٗا٢﴾: از برخورد تند سم اسب‌‌ها با سنگ‌ها جرقۀ آتش می‌جهد.

3- ﴿فَٱلۡمُغِیرَٰتِ صُبۡحٗا٣﴾: و غافلگیر کنندگان دشمن هنگام صبح.

4- ﴿فَأَثَرۡنَ بِهِۦ نَقۡعٗا٤﴾: هنگام صبح گرد و غبار برانگیختند.

5- ﴿فَوَسَطۡنَ بِهِۦ جَمۡعًا٥﴾: در آن هنگام در قلب دشمن یورش بردند.

6- ﴿ٱلۡإِنسَٰنَ﴾: سرشت انسان مگر آنهای‌که مورد رحمت خدا باشند، جواب قسم است.

6- ﴿لَکَنُود﴾: ناسپاس و منکر حق است.

8- ﴿إِنَّهُۥ لِحُبِّ ٱلۡخَیۡرِ﴾: همانا انسان در مال دوستی.

8- ﴿لَشَدِیدٌ﴾: برای بدست آوردن آن خیلی کوشا و حریص است.

9- ﴿بُعۡثِرَ﴾: بیرون آورده و پراکنده شود.

10- ﴿حُصِّلَ﴾: فاش شود یا متمایز گردد.