سورۀ نَاس

سورۀ نَاس

1- ﴿أَعُوذُ﴾: پناه می‌برم.

1- ﴿بِرَبِّ ٱلنَّاسِ﴾: به پروردگار مردم و مدبر حال آنها.

2- ﴿مَلِکِ ٱلنَّاسِ٢﴾: فرمان روای کامل مردم.

3- ﴿إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ٣﴾: معبود حقیقی و ثابت انسان.

4- ﴿ٱلۡوَسۡوَاس﴾: وسوسه کننده جن باشد یا انسان.

4- ﴿ٱلۡخَنَّاسِ﴾: پنهان شونده.

6- ﴿ٱلۡجِنَّةِ﴾: جن.

سورۀ فَلَق

سورۀ فَلَق

1- ﴿أَعُوذُ﴾: پناه می‌گیرم.

1- ﴿بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ﴾: به پروردگار صبح یا همه مخلوقات.

3- ﴿شَرِّ غَاسِقٍ﴾: شر شب.

3- ﴿وَقَبَ﴾: تاریکی او در همه جا برسد.

4- ﴿ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِی ٱلۡعُقَدِ﴾: زنان جادوگری‌که هنگام جادوگری در گره تار می‌دمند.

سورۀ اِخْلاص

سورۀ اِخْلاص

2- ﴿ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ٢﴾: خدا بی‌نیاز است، ذاتی‌که همگان حاجت خود را از او می‌خواهند.

4- ﴿کُفُوًا﴾: همتا، مانند و نظیر.

سورۀ مَسَد

سورۀ مَسَد

1- ﴿تَبَّتۡ﴾: هلاک باد یا زیانمند باد.

1- ﴿تَبَّ﴾: هلاک شد یا زیانمند گردید.

2- ﴿مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ﴾: از او دفاع نکرد.

2- ﴿مَا کَسَبَ﴾: آنچه بدست آورده بود.

3- ﴿سَیَصۡلَىٰ نَارٗا﴾: به زودی در دوزخ داخل می‌شود یا سختی آن را می‌کشد.

5- ﴿فِی جِیدِهَا﴾: در گردن او.

5- ﴿مِّن مَّسَدِۢ﴾: از پوست درخت خرما ریسمانی‌که سخت بافته شود.

سورۀ نَصْر

سورۀ نَصْر

1- ﴿جَآءَ نَصۡرُ ٱللَّهِ﴾: نصرت الهی در برابر دشمنان به تو رسد.

1- ﴿ٱلۡفَتۡح﴾: فتح مکه در سال هشتم هجری.

2- ﴿أَفۡوَاجٗا﴾: گروه گروه.

3- ﴿فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّکَ﴾: پروردگارت را ثنا و ستایش نما و او را پاک و منزه بدان.

3- ﴿کَانَ تَوَّابَۢا﴾: خدا همواره توبه بندگان خویش را می‌پذیرد.