اهل سنت

آنچه در این وبلاگ مخالف قرآن و سنت بود دور بندازید. الله در قرآن میفرماید:(پس بندگانم را بشارت ده، همان کسانی که سخنان را می شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می کنند. اینانند که خداوند هدایتشان کرده و اینانند که خردمندانند». زمر، آیه 17 و 18

اهل سنت

آنچه در این وبلاگ مخالف قرآن و سنت بود دور بندازید. الله در قرآن میفرماید:(پس بندگانم را بشارت ده، همان کسانی که سخنان را می شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می کنند. اینانند که خداوند هدایتشان کرده و اینانند که خردمندانند». زمر، آیه 17 و 18

سورۀ بلد

سورۀ بلد

1- ﴿لَآ أُقۡسِمُ: قسم می‌خورم «لا» زاید است.

1- ﴿بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ: به این شهر.

3- ﴿وَالِدٖ وَمَا وَلَدَ: قسم به آدم و فرزندانش یا فرزندان صالح او.

4- ﴿لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ: بدون شک انسان را آفریدیم، جواب قسم.

4- ﴿کَبَدٍ: مشقت و رنج کشیدن.

6- ﴿أَهۡلَکۡتُ مَالٗا لُّبَدًا: من مال فراوانی را برای کسب افتخار و بزرگ منشی نابود کردم.

10- ﴿هَدَیۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَیۡنِ: راه خوب و بد را به او نشان دادیم.

11- ﴿فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ١١: پس چرا در کار خیر تلاش نکرد.

13- ﴿فَکُّ رَقَبَةٍ١٣: آزاد کردن برده‌ای.

14- ﴿ذِی مَسۡغَبَةٖ: قحطی وگرسنگی.

15- ﴿یَتِیمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ١٥: یتیم خویشاوند.

16- ﴿مِسۡکِینٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ: بینوای خاکنشین و نیازمند.

17- ﴿بِٱلۡمَرۡحَمَةِ: به مهربانی با یکدیگر.

18- ﴿أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَیۡمَنَةِ: اهل سعادت یا جانب راست.

19- ﴿أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡ‍َٔمَةِ: افراد شوم یا ناحیه چپ.

20- ﴿نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ: آتشی‌که آنها را احاطه کرده و امکان فرار ندارند.

سورۀ فجر

سورۀ فجر

1- ﴿وَٱلۡفَجۡرِ١: به سپیده دم قسم.

2- ﴿لَیَالٍ عَشۡرٖ: به ده شب اول ذی‌الحجه قسم.

3- ﴿وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ٣: به روز عید قربان و روز عرفه قسم.

4- ﴿وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَسۡرِ٤: قسم به شب چون سپری شود یا در آن راه سپرند.

5- ﴿هَلۡ فِی ذَٰلِکَ: آیا در آنچه ذکر شد و ما به او قسم یاد کردیم.

5- ﴿قَسَمٞ لِّذِی حِجۡرٍ: سوگندی است سزاوار تعظیم در نزد خردمندان‑ آری، ما کافران را حتمی عذاب و شکنجه می‌کنیم، جواب قسم است.

6- ﴿بِعَادٍ: با قوم هود، به نام پدر یاد می‌شوند.

7- ﴿إِرَمَ: ارم نام پدر کلان ایشان است این قبیله به این نام یاد می‌شوند.

7- ﴿ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ: دارای نیرو و قدرت یا دارای کاخ های بلند و استوار به ستون ها.

9- ﴿جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ: سنگ را می‌بریدند و در آن خانه می‌ساختند.

10- ﴿ذِی ٱلۡأَوۡتَادِ: صاحب سپاه بزرگ که سلطنت او را استوار می‌داشتند.

13- ﴿سَوۡطَ عَذَابٍ: تازیانه عذاب، درد آور و دایمی را.

14- ﴿إِنَّ رَبَّکَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ١٤: به یقین خدای تو مراقب اعمال آنها و پاداش دهنده است.

15- ﴿ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ: پروردگارش او را به نعمت و یا رنج بیازماید.

16- ﴿فَقَدَرَ عَلَیۡهِ رِزۡقَهُۥ: روزیش را کم کند.

17- ﴿کَلَّآ: زجر و تهدید است برای انسان دربارۀ آنچه در این دو حالت گفته است. ﴿بَل: بلکه اعمال شما بدتر از آن است.

18- ﴿لَا تَحَٰٓضُّونَ: یکدیگر را تشویق نمی‌کنید.

19- ﴿تَأۡکُلُونَ ٱلتُّرَاثَ: میراث زنان و کودکان را می‌خورید.

19- ﴿أَکۡلٗا لَّمّٗا: حلال و حرام را یکجا می‌خورید‌.

20- ﴿حُبّٗا جَمّٗا: حرص و آز از حد افزون.

21- ﴿دُکَّتِ ٱلۡأَرۡضُ: زمین با تکان‌های سخت کوبیده و ریز ریز شود.

21- ﴿دَکّٗا دَکّٗا: کوبیدن‌ پیاپی تا این‌که گرد و غبار گردد.

22- ﴿وَٱلۡمَلَک: فرشته‌های آسمان‌ها.

23- ﴿أَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّکۡرَىٰ: از کجا این پند برای او نفع رساند؟ خیلی بعید است.

26- ﴿لَا یُوثِقُ: به غل و زنجیر بسته نشود.

سورۀ غاشیه

سورۀ غاشیه

1- ﴿ٱلۡغَٰشِیَةِ: قیامت که حوادث هول انگیزش همه را فرامی‌گیرد.

2- ﴿خَٰشِعَةٌ: از رسوایی حقیر و هراسانند.

3- ﴿عَامِلَةٞ: زنجیرها و غلها را در دوزخ با خود می‌کشند.

3- ﴿نَّاصِبَةٞ: از عذاب و محنت دوزخ خسته و رنجورند.

4- ﴿تَصۡلَىٰ نَارًا حَامِیَةٗ٤: به آتش سوزان داخل می‌شود یا رنج و محنت آن را می‌کشد.

5- ﴿عَیۡنٍ ءَانِیَةٖ: چشمه جوشان.

6- ﴿ضَرِیعٖ: چیزی است درآتش، مانند خار زه‌‌آگین و بد بوی.

7- ﴿لَا یُغۡنِی مِن جُوعٖ: گرسنگی را رفع نمی‌کند.

8- ﴿نَّاعِمَةٞ: شاداب، زیبا و تروتازه‌اند.

11- ﴿لَٰغِیَةٗ: سخن باطل و بیهوده.

13- ﴿سُرُرٞ مَّرۡفُوعَةٞ: تخت‌های بلند یا عالی قدر.

14- ﴿أَکۡوَابٞ مَّوۡضُوعَةٞ: پیش بهشتی‌ها جامها را گذاشته‌اند تا از آن بنوشند.

15- ﴿نَمَارِقُ مَصۡفُوفَةٞ: پشتیها و نازبالشها کنار هم گذاشته شده‌اند.

16- ﴿زَرَابِیُّ مَبۡثُوثَة: در مجالس بهشتی‌ها فرشهای فاخر گسترده است.

17- ﴿أَفَلَا یَنظُرُونَ: آیا به دقت نمی‌اندیشند تا درک نمایند.

22- ﴿بِمُصَیۡطِرٍ: مسلط و اجبار کننده.

25- ﴿إِیَابَهُمۡ: بازگشت آنها، به روز رستاخیز.

سورۀ اعلی

سورۀ اعلی

1- ﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّک: اسم پروردگارت را از آنچه شایسته او نیست پاک و منزه بدان.([1])

2- ﴿خَلَقَ: تمام اشیا را به قدرت خود آفریده است.

2- ﴿فَسَوَّىٰ: نظام خلقت را منظم و استوار ساخت.

3- ﴿قَدَّرَ: موجودات را به اندازه‌های مخصوص قرار داد.

3- ﴿فَهَدَى: و موجودات را به سوی چیزهای‌که برایشان شایسته است هدایت کرد.

4- ﴿أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ: گیاهان سبز و خرم رویانید.

5- ﴿فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً: سپس این گیاه سبز را مانند خاشاک خشک و ریز ریز کرد.

5- ﴿أَحۡوَىٰ: سیاه.

6- ﴿سَنُقۡرِئُک: بزودی قرآن را بر تو قراءت می‌کنیم.

6- ﴿فَلَا تَنسَىٰٓ: هرگز فراموش نخواهی کرد، از قوت حافظه.

8- ﴿نُیَسِّرُکَ لِلۡیُسۡرَىٰ: تو را به راه آسان هدایت می‌کنیم.

12- ﴿یَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡکُبۡرَىٰ: به جهنم داخل می‌شود یا سختی آتش سوزان او را می‌چشد.

14- ﴿أَفۡلَحَ: به خواستۀ خود پیروز شد.

14- ﴿تَزَکَّىٰ: از کفر و عصیان پاکی جست.

18- ﴿إِنَّ هَٰذَا: بدون شک حقایقی‌که در چهار آیه قبل ذکر شد.

 



[1]- بقیه آیه، یعنی کلمه «ٱلۡأَعۡلَى» را ذکر نکرده است. معنایش چنین است که خداوند بالاتر از هر چیزی است و از باب «أفعل تفضیل» است و بیانگر این است که خداوند دارای علو است با تمامی مفاهیمی‌ که علو در بر دارد. بنابراین، او بالاتر است از نظر قدر و منزلت، او بالاتر است در چیرگی و غلبه و ذات الله نیز بالاتر از هر چیزی است و ذکر نام أعلی در این بخش از آیه بیانگر علت شایستگی خداوند برای تسبیح و پاک دانسته شدن از کاستی‌ها و نقایص است. (برگرفته از مقاله‌ «التعقیبات المفیدة على کتاب کلمات القرآن تفسیر وبیان للشیخ مخلوف»، نوشته‌ای دکتر محمد بن عبدالرحمن الخمیس).

سورۀ طارِق

سورۀ طارِق

1- ﴿وَٱلطَّارِقِ: قسم به ستارۀ رخشنده در شب‌ها.

3- ﴿ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ٣: ستارۀ درخشان و روشن کننده تاریکی یا عالی و بلند است.

4- ﴿إِن کُلُّ نَفۡسٖ: هیچ کسی نیست، جواب قسم است.

4- ﴿لَّمَّا عَلَیۡهَا: مگر بر او.

4- ﴿حَافِظٞ: نگاهبان است، مراد ذات او تعالی است.

6- ﴿مَّآءٖ: آبی مخلوط از آب مرد و زن.

6- ﴿دَافِق: جهنده که به سرعت در رحم می‌ریزد.

7- ﴿مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ: از پشت مرد و زن.

7- ﴿وَٱلتَّرَآئِبِ: استخوان سینه یا اطراف بدن هر دو، یا از تمام بدن هر دو، پشت و سینه کنایه از تمام بدن است.

8- ﴿رَجۡعِهِۦ: زنده کردن انسان بعد از فنا.

9- ﴿تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ: اسرار قلبها آشکار می‌شود.

11- ﴿ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ: دارای باران، چون باران بارها به زمین می‌بارد.

12- ﴿ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ: دارای شکاف که گیاهان از آن می‌رویند.

13- ﴿لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ: یقیناً قرآن جدا کنندۀ حق از باطل است.

16- ﴿أَکِیدُ کَیۡدٗا: من هم برابر اعمالشان آنها را مجازات می‌کنم.

17- ﴿فَمَهِّلِ ٱلۡکَٰفِرِینَ: به تعذیب و نابودی کافران شتاب نکن.

17- ﴿أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَیۡدَۢا: اندک زمانی به آنها مهلت بده، تا گرفتار عذاب شوند.