ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
573- عبادات باعث دوری انسان از کارهای حرام میشود، حتی اگر اسباب آن مهیا باشد:
﴿...کَذَٰلِکَ لِنَصۡرِفَ عَنۡهُ ٱلسُّوٓءَ وَٱلۡفَحۡشَآءَۚ إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُخۡلَصِینَ﴾ [یوسف: 24].
«...چنین [کردیم] تا بدی و فحشا را از او باز گردانیم؛ چرا که او از بندگان مخلص ما بود».
574- منافقان در دوران پیامبر ص با وجود تعداد کمشان باعث عقب افتادن پیروزی مسلمانان بر یهودیان بودند. امروزه نیز پیروزی ما بیشتر به تاخیر خواهد افتاد، زیرا منافقان از خود یهودیان هم بیشترند.
575- بهترین مصارف زکات در مواردی است که در آن شخص محتاج زیر چند مورد از موارد هشتگانه زکات قرار گیرد؛ امروزه غزه و سوریه بیشترین سرزمینهایی هستند که مردم آن از چند جهت مستحق زکاتند.
576- یوسف ÷ را میان بلای دین (فحشا) و بلای دنیا (زندان) مختار کردند؛ اما او چنین فرمود که:
﴿...رَبِّ ٱلسِّجۡنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدۡعُونَنِیٓ إِلَیۡهِۖ...﴾ [یوسف: 33].
«... پروردگارا زندان برای من دوست داشتنیتر است از آنچه مرا بهسوی آن میخوانند...».
زیرا سلامت دین مهمتر از سلامت دنیا است.
577- از بهترین اعمال در شب قدر، تلاوت قرآن است؛ زیرا این شب به واسطهٔ قرآن فضیلت یافته و این به سبب نزول قرآن در آن است.
578- حدیثی در تعیین شبی خاص به عنوان شب قدر به صحت نرسیده است، بلکه هر چه [در احادیث صحیح] موجود است، نشانهها و قرائن است، و نزدیکترین احتمال مربوط به شبهای فرد است، بیش از همه شب ۲۷ رمضان، سپس ۲۱، سپس ۲۳.
564- ده روز پایان رمضان بهتر از بیست روز قبل از آن است، چه رسد به دیگر ماههای سال. هر عمل نیک بزرگی در این ده شبانه روز بزرگتر است و کار نیک کوچکی که در آن انجام شود در میزان اعمال بیشتر میشود.
567- کسی که به سبب عذری واضح مانند کار سختی که نمیتواند از آن مرخصی بگیرد، از قیام این ده شب عاجر مانده است، اگر نماز عشاء و صبح را به جماعت به جای آورد اجر قیام دههٔ اخیر و شب قدر را به دست آورده و این رای از ابن مسیب با سند صحیح نقل شده است.
ظاهر سنت، رای ابن مسیب را تایید میکند و این قول معتبری است و فضل و رحمت الله گستردهتر از آن است که محدود شود.
568- شایسته است کسی که وارد مسجد میشود نیت اعتکاف کند هرچند برای مدتی کوتاه، و این برای مردان و زنان یکسان است. از یعلی بن امیه که صحابی است این کار ثابت شده و به طور مرفوع (در حدیث پیامبرص) نیز اعتکاف یک شب ثابت است.
569- کسی که از اعتکاف هر ده شب پایانی رمضان ناتوان است حداقل شبهای فرد آن را اعتکاف کند، و هر کس از اعتکاف آن ناتوان است حداقل شب بیست و هفتم را به اعتکاف بنشیند، و کسی که از انجام این نیز ناتوان است اگر شده برای ساعتی به اعتکاف بنشیند زیرا از یعلی بن امیه که صحابی است اعتکاف یک مدت کوتاه نیز ثابت شده است.
570- زیان دیده است... زیان دیده است... زیان دیده است... کسی که ساعاتی اندک را ندهد و اجر هشتاد و سه سال را به دست نیاورد:
﴿لَیۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ خَیۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ٣﴾ [القدر: 3].
«شب قدر بهتر از هزار ماه است».
571- بانوانی که به علت عذر شرعی نمیتوانند نماز بخوانند میتوانند در این ده شب پایانی رمضان قرآن بخوانند و ذکر الله را به جای آورند و دعا کنند، و امید است که اجر عبادت این ده شب و شب قدر را به دست آورند.
572- نهایت خردمندی این است که انسان برای روز بازپسین بهترین توشه را برگیرد و بهترین توشه برای آن سفر، استفاده از فرصت این ده شب پایانی رمضان است، چرا که شاید دوباره این فرصت پیش نیاید.
559- در حالی که توانایی دارند دست از یاری مظلوم میکشند، و هنگامی که مظلوم برای دفاع از خود برخیزد او را سرزنش میکنند که ضعیف است و توانایی پیروزی را ندارد! هر دو گناه یاری نکردن مظلوم و مایوس کردن او را یکجا مرتکب میشوند.
560- خداوند قادر است که پیروزی را زودتر محقق سازد، اما او از مظلوم میخواهد که نخست اسباب پیروزی را محقق سازد تا وی را یاری دهد:
﴿أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَٰتَلُونَ بِأَنَّهُمۡ ظُلِمُواْۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصۡرِهِمۡ لَقَدِیرٌ٣٩﴾ [الحج: 39].
«به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل شده اجازه [جهاد] داده شده، زیرا مورد ظلم قرار گرفتهاند و همانا الله بر پیروزی آنان تواناست».
561- از جمله اسباب فتنهها، دست کشیدن از یاری ستمدیدگان در هنگام نیاز است، زیرا خداوند امر به یاری و دوستی مظلومان نموده، سپس فرموده است:
﴿...إِلَّا تَفۡعَلُوهُ تَکُن فِتۡنَةٞ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَفَسَادٞ کَبِیرٞ﴾ [الأنفال: 73].
«... اگر آن را انجام ندهید فتنه و فسادی بزرگ در زمین پدید خواهد آمد».
562- برای اجابت دعا اوقاتی هست که برخی از برخی دیگر به استجابت نزدیکترند و اگر بیش از یک سبب برای قبولی دعا یکجا شود امید اجابت دعا بیشتر نیز میشود، مانند روز جمعهای که در آن دعای هنگام افطار و آخرین ساعت آن یکجا شود. (توضیح: دعای هنگام افطار به اجابت نزدیک است و همچنین دعای آخرین لحظات روز جمعه یعنی پیش از مغرب آن، که این علاوه بر فضیلت ذاتی روز جمعه و ماه رمضان است. همهٔ این اسباب پذیرش دعا در جمعههای ماه رمضان یکجا میشود. مدیریت صفحه).
563- اینکه پیامبر ص با وجود آنکه یک حکومت را اداره میکرد و به سوالات و مشکلات مردم میرسید و همه به او نیاز داشتند، در دههٔ اخیر همهٔ وقت خود را برای اعتکاف میگذاشت، دال بر این است که برای چنین عبادت مهمی دیگر مصلحتها به تاخیر انداخته میشود.
553- آنکه در خفا تقوای الله را پیشه میکند، در میان جمع معصیت او را انجام نمیدهد.
554- با وجود آنکه دشمنی یهودیان شدیدتر است، اما خداوند منافقان را بیش از یهودیان یاد کرده، زیرا یهودیان دشمنی خود را آشکار میکنند اما منافقان کینهٔ خود را پنهان میدارند و در ظاهر خود را دلسوز جلوه میدهند.
555- هر بلایی که بر مومنی نازل شود، خداوند همانند آن یا شدیدتر را بر یکی از پیامبران خود نیز وارد ساخته. بزرگواری به سلامتِ دنیا نیست، بلکه به سلامت دین است.
556- منافقان مادهگرا، نبردِ پیامبر ص علیه باطل را مورد تمسخر قرار میدادند، در حالی که اگر پیامبر خدا ص از آنان اطاعت میکرد اسلام از مرزهای مدینه فراتر نمیرفت:
﴿...وَقَالُواْ لَا تَنفِرُواْ فِی ٱلۡحَرِّۗ...﴾ [التوبة: 81].
«... و گفتند: در این گرما بیرون نروید...».
سپس الله متعال دربارهٔ آنان میفرماید:
﴿فَلۡیَضۡحَکُواْ قَلِیلٗا...﴾ [التوبة: 82].
«از این پس کم بخندند...».
557- یهودیان برای آنکه دست از تجاوز بکشند نیاز به ترس دارند؛ اما ترسِ مرگ، مومن راستین را پس نمیراند زیرا وی در پی مرگ است. برای همین مسلمانان در رویارویی با یهودیان بیش از آنکه نیازمند نیروی سلاح باشند، به نیروی ایمان نیازمندند.
558- رمضان بهترین ماههاست، و برای آنکه همتها در این ماه ضعیف نشود خداوند آخر آن را بهتر از اول آن قرار داده است. محروم آن است که این فرصت را از دست بدهد و مرحوم آن است که آن را غنیمت شمارد.
547- جهاد دفاع، غریزهای است که خداوند در وجود همهٔ جانداران از جمله انسانها گذاشته است. آنکه حتی به جهاد دفاعی اعتقاد ندارد فطرتش تغییر یافته؛ نه تنها فطرت انسانیاش بلکه حتی از فطرت مشترک با حیوانات نیز منحرف شده است.
548- منافقان در حالی که پیامبر ص میان آنها بود و وحی نازل میشد به یاری یهودیان شتافتند؛ بنابراین پس از دوران پیامبر ص نیز من باب اولی به یاری آنان خواهند شتافت:
﴿۞أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِینَ تَوَلَّوۡاْ قَوۡمًا غَضِبَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِم مَّا هُم مِّنکُمۡ وَلَا مِنۡهُمۡ...﴾ [المجادلة: 14].
«آیا ندیدهای کسانی را که قومی را که مورد خشم الله هستند به دوستی گرفتهاند؟ آنان نه از شمایند و نه از ایشان...».
549- مجازات خداوندی تنها به سبب وجود فساد بر سر امتها نازل نمیشود، چرا که هیچ امتی خالی از فساد نیست، بلکه به سبب عدم وجود مصلحان گریبانگیر آنان میشود؛ به ویژه اگر امتها با مصلحان خود به مبارزه برخیزند.
550- امتها تنها هنگام نیاز در بحرانها به یاد دلسوزان راستین میافتند:
﴿یُوسُفُ أَیُّهَا ٱلصِّدِّیقُ أَفۡتِنَا...﴾ [یوسف: 46].
«یوسف ای مرد راستگو، دربارهٔ این خواب به ما نظر ده...».
551- تفاوت میان سلامت و سقوط تنها یک گامِ اشتباه است. اگر خداوند برای کسی ارادهٔ هلاکت داشته باشد، چشمانش را از دیدن آن اشتباه کور میکند.
552- از جمه اسبابِ روزی، یاری دادن ضعیف مظلوم بر قوی ظالم است. رسول الله ص میفرماید: «و آیا جز این است که به سبب ضعیفان خود یاری میشوید و روزی داده میشوید؟» [بخاری].