64- پسر در میدان

_{64- پسر در میدان}

_{حضرت ابوبکر صدیق در غزوه بدر چه شجاعت‌ها و دلیری‌ها و جانفشانی‌ها که به نمایش نگذاشت! او در مبارزه با هر آنکسی که سد راه اسلام باشد شعله‫ای از عزم و رشادت و جوانمردی بود، حتی اگر آن سرکش فرزند عزیز و جگر گوشه‫اش باشد.}

_{پسر ارشد ایشان عبدالرحمن تا بدان روز هنوز مشرف به اسلام نشده بود و در این جنگ در صف مشرکان مکه شمشیر می‫زد. او از جمله پهلوانان نامدار عرب به شمار می‫رفت، و در تیراندازی در بین قریشیان رقیبی نداشت. البته بعدها خداوند بر او منت نهاده به اسلام گروید، روزی او به پدرش گفت:" پدرجان! در جنگ بدر چند بار در تیر رس من قرار گرفتی، من از شما چشم پوشی کردم و دستانم را از کشتن شما بازداشتم". حضرت ابوبکر پس از شنیدن این حرف با ایمانی راسخ و قلبی آراسته توحید و خداپرستی فرمودند:}

_{«لکنک لو اهدفت لی لم أمل عنک».}

_{«اما اگر تو زیر شمشیر من می‫آمدی فورا گردنت را می‫زدم».^[1]}

---

_{[1]- السیرة النبویة، اثر/ ابن هشام: 2/ 228، 457، البدایة والنهایة:3/ 271، 272. تاریخ الخلفاء اثر/ السیوطی، ص:94.}

63- صدیق اکبر و اسیران بدر

_{63- صدیق اکبر و اسیران بدر}

_{حضرت عبدالله بن عباس ب می‫فرماید: چون سربازان مشرکی که در جنگ به اسارت درآمده بودند را نزد مسلمانان آوردند، پیامبر اکرم ج با حضرت ابوبکر و عمر مشوره کرد:}

_{«ما ترون فی هؤلاء الأسارى!»}

_{«با این اسیران چه می‫توان کرد؟»}

_{حضرت ابوبکر س خدمت آن جناب عرض کرد:}

_{" ای پیامبر خدا ج این‌ها پسر عموها و خویشاوندان ما هستند. پیشنهاد من این است که شما از این‌ها فدیه گرفته آن‌ها را رها کنید. ما می‫توانیم با پول فدیه تجهیزات نظامی تهیه کرده خودمان را برای جنگ با سپاهیان کفر و شرک آماده کنیم. البته در آزاد کردن آن‌ها این فایده نیز می‫تواند باشد که شاید بزودی خداوند آن‌ها را از نعمت اسلام بهره‫مند فرماید".}

_{سپس رسول الله ج روی کرد به حضرت عمر س و از او پرسید: «ما ترى یا ابن الخطاب؟». " عمر پیشنهاد شما چیست؟".}

_{حضرت عمر پیشنهاشان را چنین اظهار داشت:" یا رسول الله! سوگند بخدا! من پیشنهاد حضرت ابوبکر س را درست نمی‫بینم. پیشنهاد من این است که شما این‌ها را به ما بسپارید تا گردن‌هایشان را بزنیم. عقیل را به حضرت علی س واگذار کنید تا سرش را بزند و فلان خویشاوند مرا تحویل من دهید تا سر از تنش جدا کنم. این‌ها همه قلدران کفر و سرکرده‫های ظلم و ستم و طغیانند".}

_{رسول الله ج بجای پیشنهاد حضرت عمر، پیشنهاد حضرت ابوبکر را قبول فرموده، دستور دادند بر مبنای آن عمل شود.^[1]}

---

_{[1]- صحیح مسلم، حدیث:1763.}

62- نگهبانی از پیامبر اکرم در میدان جنگ

_{62- نگهبانی از پیامبر اکرم در میدان جنگ}

_{پیامبر خدا ج پس از صف آرایی نظامی سپاه و ترتیب سربازان به طرف دفتر مرکز فرماندهی که در کنار میدان جنگ روی تپه‫ای زیر سایه بانی درست شده بود، روی آوردند. حضرت ابوبکر صدیق س در این مرکز فرماندهی همراه پیامبر اکرم ج بود. حضرت سعد بن معاذ س به سرکردگی گروهی از جوانان مدینه از مرکز فرماندهی پیامبر خدا ج پاسبانی می‫کرد.}

_{در میدان بدر پیامبر اکرم ج بطور مداوم دست دعا و زاری و نیایش به درگاه خداوند منان بالا برده از آن ذات یکتا مدد و یاری می‫طلبید، تا بدانجا که چادرشان از شانه‫های مبارک بر زمین افتاد. حضرت ابوبکر س پارچه را برداشته بر شانه‫های مبارک گذاشت و به آن حضرت ج عرض کرد:}

_{«یا رسول الله! کفاک مناشدتک ربک فإنه منجز لک ما وعدک»}

_{"ای رسول الله! دیگر بس است شما به درگاه پروردگارت بسیار دعا و زاری کردی و او آنچه را به شما وعده داده حتما برآورده خواهد کرد".}

_{در زیر سایه‫بان برای چند لحظه گویا حالتی از چرت زدن بر پیامبر ظاهر شد، سپس برخواسته فرمودند:}

_{«أبشر یا أبابکر! أتاک نصر الله، هذا جبریل آخذ بعنان فرسه یقوده، على ثنایاه النقع».}

_{"ابوبکر مژده بده! پیروزی خداوند سر رسید. این جبریل است که مهار اسبش را بدست گرفته بدینسو می‫آید. گرد و خاک بر ثنایاش نشسته!".}

این جبریل است که مهار اسبش را در دست گرفته بدینسو چارنل می‫تازد

61- غزوه بدر

_{61- غزوه بدر}

_{سال دوم هجری اولین رویارویی نظامی بین مسلمانانی که از خانه و کاشانه‫شان رانده شده بودند با دشمن خودکامه‫ای که ظلم و ستمها بر آن‌ها روا داشته بود در گرفت. در این جنگ نابرابرانه که به غزوه بدر شهرت یافت حضرت صدیق اکبر س همراه رسول اکرم ج در مقابل سپاه سنیه سپر کرده بودند.}

_{به پیامبر اکرم ج اطلاع رسید کاروان تجارتی مکه از دست آن‌ها در رفته، سرداران بزرگ و پهلوانان نامدار مکه برای جنگ با مسلمانان آمادگی می‫گیرند، رسول الله ج مجلس استشاری تشکیل داده، صحابه و یاران خود را از وضعیت آگاه نموده با آن‌ها مشوره کرد. قبل از همه حضرت ابوبکر صدیق از جایشان برخواست و مشوره بسیار مفید و دقیقی دادند. در پی او حضرت عمر س برخواست و او نیز حرف‌های بسیار مؤثر و مهمی زد.}

_{خبرگیری از دشمن به همراهی رسول اکرم ج}

_{چون سپاه اسلام از مدینه منوره بیرون آمده بود، پیامبر خدا ج، حضرت ابوبکر س را با خود گرفته برای بدست آوردن اطلاعاتی از سپاه مشرکان مکه به صحرا زد. در فرصتی که پیامبر ج و همراهش در اطراف مدینه گشت می‫زدند با پیر مردی سالخورده برخورد کردند.}

_{رسول الله ج بدون اینکه پیر مرد بویی ببرد از او درباره سپاه قریش، و سپاه اسلام و محمد و یارانش پرسید، تا دریابد پیرمرد چه اطلاعاتی دارد:}

_{او گفت: من به شما هیچ چیزی نخواهم گفت، تا به من نگویید شما از چه گروهی هستید؟}

_{رسول الله ج فرمودند: «إذا أخبرتنا أخبرناک». " اگر شما جواب ما را بدهید ما به شما جواب خواهیم داد".}

_{او گفت: یعنی؛ یک به یک، اگر من به شما جواب دادم در عوض جوابم می‫دهید؟}

_{آن حضرت ج فرمودند: بله.}

_{او گفت: به من اطلاع رسیده محمد و یارانش فلان روز از مدینه حرکت کرده‫اند، اگر کسی که به من خبر رسانده راست گفته باشد، محمد و یارانش به فلان جا باید رسیده باشند.}

_{پیرمرد با حدث و گمان و روش خودش درست همان جایی را نشان دهی کرد که سپاه اسلام در آن اتراق کرده بود.}

_{سپس گفت: و همچنین به من خبر رسیده که قریشیان فلان روز از مکه بیرون شده‫اند. اگر کسی که به من اطلاع داده راست گفته باشد آن‌ها امروز باید در فلان جا باشند.}

_{او عملا توانسته بود درست همان جایی را تشخیص دهد که مشرکان قریش به آنجا رسیده بودند.}

_{سپس ادامه داد: آنچه می‫خواستید را به شما گفتم، حالا شما به من بگوئید از کی هستید؟}

_{رسول الله ج فرمودند: «نحن من ماء» - ما از آب هستیم -.}

_{سپس پیامبر اکرم ج و حضرت ابوبکر به راه خود ادامه دادند، و پیرمرد را به حال خود رها کردند در حالیکه دهانش از حیرت وامانده بود، و کیچ و منگ با خود فکر می‫کرد که این‌ها از کدام آب هستند؟ آیا از قبیله آب که در عراق است آمده‫اند؟...}

پیامبر اکرم ج و حضرت ابوبکر س پیرمرد را حیران و سرگشته بحال خود رها کرده به راهشان ادامه دادند.

60- او را رسول خدا امیر لشکر تعیین کرده است!

_{60- او را رسول خدا امیر لشکر تعیین کرده است!}

_{حضرت عبدالله بن بریده س آورده‫اند که رسول الله ج، حضرت عمرو بن عاص را به عنوان امیر لشکر تعیین نموده بسوی غزوه ذات السلاسل اعزام داشت. حضرت ابوبکر و حضرت عمر نیز در این غزوه شرکت داشتند. چون سپاه اسلام به میدان جنگ نزدیک شده ارودگاه می‫زد، حضرت عمرو بن عاص که سرلشکر بود دستور داد کسی آتش روشن نکند. منطقه بسیار سرد سیری بود، و در آن روزها هوا بسیار سرد بود.}

_{این دستور فرمانده در این هوای بسیار سرد برای حضرت عمر غیر قابل تحمل بود، ایشان تصمیم گرفتند خودش نزد عمرو بن العاص رفته به او اعتراض کند.}

_{حضرت ابوبکر س جلوی او را گرفته به او فهمانید که پیامبر اسلام، عمرو را به سرلشکری سپاه اسلام و فرماندهی بر ما انتخاب نموده، چون او به قضایای جنگی بسیار خوب آشناست.}

_{خشم حضرت عمر با شنیدن این حرف فرو ریخت و آرام گشت.}

_{در واقع حکمت این فرمان امیر لشکر این بود که با افروختن شعله‫های آتش دشمن از وضعیت سپاه اسلام و تعداد آن‌ها مطلع خواهد شد و این از نظر استراتیژی نظامی اشتباه بسیار بزرگی است و خسارت‌های زیادی را می‫توانست به بار آورد.^[1]}

---

_{[1]- المستدرک، اثر/ الحاکم: 3/ 42.}