آفرینش انسان از نطفه (کمیت بسیار ریز مایع)

آفرینش انسان از نطفه (کمیت بسیار ریز مایع)^[1]

خداوند 11 بار در قرآن در مورد خلقت انسان از نطفه سخن گفته است. نطفه یعنی کمیتی بسیار ریز از مایع، یا چکه‌ای از مایع که هنگام خالی کردن یک فنجان باقی می‌ماند.

در آیه‌های مختلفی از قرآن این موضوع ذکر شده است، از جمله:

﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلنَّاسُ إِن کُنتُمۡ فِی رَیۡبٖ مِّنَ ٱلۡبَعۡثِ فَإِنَّا خَلَقۡنَٰکُم مِّن تُرَابٖ ثُمَّ مِن نُّطۡفَةٖ ثُمَّ مِنۡ عَلَقَةٖ ثُمَّ مِن مُّضۡغَةٖ مُّخَلَّقَةٖ وَغَیۡرِ مُخَلَّقَةٖ لِّنُبَیِّنَ لَکُمۡۚ وَنُقِرُّ فِی ٱلۡأَرۡحَامِ مَا نَشَآءُ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗى ثُمَّ نُخۡرِجُکُمۡ طِفۡلٗا ثُمَّ لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّکُمۡۖ وَمِنکُم مَّن یُتَوَفَّىٰ وَمِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ لِکَیۡلَا یَعۡلَمَ مِنۢ بَعۡدِ عِلۡمٖ شَیۡ‍ٔٗاۚ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ هَامِدَةٗ فَإِذَآ أَنزَلۡنَا عَلَیۡهَا ٱلۡمَآءَ ٱهۡتَزَّتۡ وَرَبَتۡ وَأَنۢبَتَتۡ مِن کُلِّ زَوۡجِۢ بَهِیجٖ٥﴾ [الحج: 5].

«ای مردم! اگر درباره‌ی رستاخیز (مردگان و زندگانی دوباره‌ی ایشان) تردید دارید، (بدین نکته توجه کنید تا به گوشه‌ای از قدرت الهی پی ببرید و به خود آئید): ما شما را از خاک می‌آفرینیم، سپس (این خاک پیش پا افتاده را) به نطفه و بعد (نطفه، این پدیده‌ی اسرارآمیز فراهم آمده از اسپرم مرد و اُووِل زن را) به خون بسته (ی زالو مانند) و پس از آن (این خون بسته را به چیزی شبیه) به یک قطعه گوشت (جویده شده) درمی‌آوریم که برخی (کامل و تام الخلقة و) بسامان و برخی (ناتمام و ناقص الخلقه و) نابسامان است. (همه‌ی این‌ها) بدین خاطر است که برای شما روشن سازیم (که ما بر آفرینش و تغییر و تبدیل و هرگونه کاری، از جمله زندگی دوباره بخشیدن توانائیم). ما جنین‌هائی را که بخواهیم تا زمان خود در رحم‌ها نگاه می‌داریم و آنگاه شما را به صورت کودک (پسر یا دختر، از شکم مادران) بیرون می‌آوریم، سپس (شما را تحت نظارت و رعایت خود می‌پائیم) تا به رشد جسمانی و عقلانی خود می‌رسید. برخی از شما (در این میان) می‌میرند و بعضی از شما به نهایت عمر و غایت پیری می‌رسند. تا بدان جا که چیزی از علوم خود را به خاطر نخواهند داشت (و دانسته‌های خویش را فراموش کرده و از یاد می‌برند و درست همانند یک کودک می‌شوند. دلیل دیگری بر قدرت خدا در همه چیز، به ویژه درباره‌ی مسأله‌ی رستاخیز، این است که ای انسان در فصل زمستان) تو زمین را خشک و خاموش می‌بینی، اما هنگامی که (فصل بهار درمی‌رسد و) بر آن آب می‌بارانیم، حرکت و جنبش بدان می‌افتد و رشد و نمو می‌کند و انواع گیاهان زیبا و شادی‌بخش را می‌رویاند».

﴿ثُمَّ جَعَلۡنَٰهُ نُطۡفَةٗ فِی قَرَارٖ مَّکِینٖ١٣﴾ [المؤمنون: 13].

«سپس او را به صورت نطفه‌ای درآورده و در قرارگاه استوار (رحم مادر) جای می‌دهیم».

هم‌اکنون علم به اثبات رسانده است که از میان 3 میلیون اسپرم، فقط یک اسپرم برای بارور کردن تخمک کافی است. این بدین معنی است که فقط 30000/ 0 % از تمام اسپرم‌های خارج شده برای لقاح لازم است.

---

^[1]- Minute Quantity of Liquid

آفرینش انسان از نطفه‌ی خارج‌شده بین استخوان پشت و دنده‌ها

آفرینش انسان از نطفه‌ی خارج‌شده بین استخوان پشت و دنده‌ها

﴿فَلۡیَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ٥ خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ٦ یَخۡرُجُ مِنۢ بَیۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ٧﴾ [الطارق: 5-7].

«انسان باید بنگرد و دقت کند که از چه چیز آفریده شده است؟! او از آّب جهنده‌ی ناچیزی آفریده شده است. (و پس از رشد کامل در رحم) از میان پشت و استخوان‌های سینه (ی مادر می‌گذرد و) بیرون می‌آید».

در مرحله‌ی رویانی، اندام‌های تناسلی مرد و زن یعنی بیضه[1] و تخمدان[2] رشد خود را در نزدیکی کلیه، بین ستون فقرات و دنده‌ی یازدهم و دوازدهم شروع می‌کنند. سپس پایین می‌آیند، غدد جنسی زن (تخمدان) در لگن خاصره متوقف می‌شوند، در حالی که غدد جنسی مرد (بیضه‌ها) تا قبل از تولد به پایین‌آمدن خود ادامه می‌دهند، تا این که از طریق کشاله‌ی رانی به کیسه‌ی بیضه برسند.

حتی در دوران بلوغ بعد از پایین‌آمدن اندام‌های تناسلی، این اندام‌ها ذخیره‌ی عصبی و خونی خود را از آئورت شکمی[3] دریافت می‌کنند که در ناحیه‌ی بین استخوان پشت (ستون فقرات) و دنده‌ها قرار دارد. حتی رگ‌های لنفاوی و سیاه‌رگ وریدی نیز به همین ناحیه برمی‌گردند.

---

^[1]- Testicles

^[2]- Ovaries

^[3]- Abdominal Aorta

آفرینش انسان از علق (ماده‌ای زالومانند)

آفرینش انسان از علق (ماده‌ای زالومانند)

چند سال پیش گروهی از مسلمانان اطلاعاتی را در رابطه با جنین‌شناسی در قرآن جمع‌آوری کردند و به پروفسور (دکتر) کیث مور[1] -استاد جنین‌شناسی و رییس گروه کالبدشناسی دانشگاه تورنتوی کانادا- تقدیم کردند. در حال حاضر ایشان، یکی از بزرگترین شخصیات عرصه‌ی جنین‌شناسی است. از پروفسور کیث مور خواسته شد تا نظر خود را در مورد اطلاعات جنین‌شناسی تقدیم شده در قرآن ارائه دهد. بعد از بررسی دقیق ترجمه‌ی آیات قرآن ارائه شده در مورد جنین‌شناسی، دکتر کیث مور گفت: «بسیاری از اطلاعات مرتبط با جنین‌شناسی موجود در قرآن، در تطابق کامل با اکتشافات نوین عرصه‌ی جنین‌شناسی است و به هیچ وجه تعارضی با آن ندارد». دکتر کیث مور اضافه کرد که با این وجود او در مورد صحت علمی بعضی از آیات نمی‌تواند نظری بدهد. او نمی‌توانست درباره‌ی صحت یا عدم صحت علمی این آیات نظری بدهد، زیرا خود او نیز از چنین اطلاعاتی بی‌خبر بود.

همچنین در نوشته‌ها و مطالعات نوین علمی نیز هیچ اشاره‌ای به چنین اطلاعاتی نشده بود. این یکی از آیات است.

﴿ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّکَ ٱلَّذِی خَلَقَ١ خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ٢﴾ [العلق: 1-2].

«(ای محمد! بخوان چیزی را که به تو وحی می‌شود. آن را بیاغاز و) بخوان به نام پروردگارت. آن که (همه‌ی جهان را) آفریده است. انسان را از خون بسته آفریده است».

واژه‌ی علق علاوه بر معنی لخته خون گاهی به معنی ماده‌ی زالو مانند و نیز چسبیدن و آویزان‌شدن است. دکتر کیث مور هیچ اطلاعاتی در مورد این که یک رویان در مراحل ابتدایی خود همانند یک زالو پدیدار می‌شود، نداشت. او برای بررسی این موضوع مرحله‌ی اول رویان را در آزمایشگاه خود با استفاده از میکروسکوپی بسیار قدرتمند مطالعه کرد، سپس مشاهدات خود را با نمودار زالو مقایسه کرد. شباهت برجسته‌ی بین این دو باعث متحیر شدن دکتر کیث مور شد. به همین نحو دکتر مور اطلاعات بیشتری را از قرآن درباره‌ی جنین‌شناسی به دست آورد، اطلاعاتی که تاکنون برایش ناشناخته بود. دکتر کیث مور تقریباً به هشتاد سوال مربوط به داده‌های جنین‌شناسی ذکر شده در قرآن و حدیث پاسخ داد، به گونه‌ای که اطلاعات موجود در قرآن و حدیث در تطابق کامل با آخرین دستاوردهای زمینه‌ی جنین‌شناسی بود. پروفسور مور می‌گوید: «اگر همین سوال‌ها را 30 سال پیش از من می‌پرسیدند، به علت فقدان اطلاعات علمی موجود در آن زمان قادر به پاسخ‌دادن نیمی از آن‌ها نمی‌بودم».

پیشتر دکتر کیث مور کتابی را با عنوان «انسان در حال رشد»[2] به رشته‌ی تحریر درآورده بود، بعد از کسب دانش بیشتر از قرآن در سال 1982 ویرایش سوم کتابش را با همان عنوان «انسان در حال رشد» نگارش کرد. این کتاب برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کتاب پزشکی تک مولف شد. هم‌اکنون این کتاب به چندین زبان زنده‌ی دنیا ترجمه شده است و به عنوان منبع برای کتاب‌های درسی جنین‌شناسی در سال اول مطالعات پزشکی استفاده می‌شود.

دکتر کیث مور در کنفرانس پزشکی سال 1981، دمام، عربستان سعودی گفت: «برای من مایه‌ی خوشحالی است که توانسته‌ام به روشن‌شدن مفاهیم قرآنی مربوط به رشد انسان کمک کنم، برای من واضح است که این اظهارات باید از جانب خداوند یا الله بر محمد نازل شده باشد، زیرا تقریباً تمامی این دانش‌ها تا قرن‌ها بعد کشف نشده بودند و این به من ثابت کرد که محمد باید پیامبر خداوند بوده باشد».

دکتر جولی سیمسون[3]، رییس گروه زایمان و پزشکی زنان دانشگاه پزشکی بایلور، هاستون، ایالات متحده، اعلام کرد که این احادیث- فرموده‌های پیامبر- نمی‌تواند از اساس‌های علمی زمان مؤلف یعنی قرن هفتم میلادی، گرفته شده باشد. دکتر سیمسون اضافه کرد که: «نه تنها هیچ گونه تعارضی بین علم ژنتیک و اسلام نیست، بلکه در حقیقت اسلام با آشکارسازی بعضی از دیدگاه‌های علمی سنتی نقش راهنمایی کننده‌ای برای علم دارد... اظهارات علمی موجود در قرآن قرن‌ها قبل از پیشرفت‌های علمی نوین، نشان از آن دارد که این کتاب ناشی از خداوند است».

---

^[1]- Prof. (Dr) Keith Moore

^[2]- The Developing Human

^[3]- Dr Joe Leigh Simpson

گردش خون و فرآوری شیر

گردش خون و فرآوری شیر

نزول قرآن 600 سال پیش از تشریح گردش خون توسط دانشمند مسلمان ابن نفیس[1] و همچنین 1000 سال پیش از وارد شدن این مفهوم به جهان غرب توسط ویلیام هاروی[2] بوده است. تقریباً 13 قرن قبل از شناخت سازوکار روده و تغذیه‌ی اندام‌ها از طریق فرآیند جذب گوارشی، آیه‌ای از قرآن منبع سازنده‌ی شیر را در تطابق کامل با این نظریه تشریح می‌کند.

جهت فهم آیه‌ی قرآن مرتبط با مفاهیم فوق شناخت این موضوع ضروری است که واکنش‌های شیمایی در روده انجام می‌شود و مواد تجزیه‌شده‌ی غذا از طریق سیستمی پیچیده- بسته به ماهیت مواد شیمیایی، گاهی از طریق کبد- به درون جریان خون سرازیر می‌شوند.

خون، این مواد را به تمام اندام‌های بدن حمل می‌کند. یکی از این اندام‌ها نیز غدد پستانی سازنده‌ی شیر هستند.

به عبارتی ساده‌تر موادی معین از محتویات روده، به رگ‌های دیواره‌ی روده وارد می‌شوند و توسط جریان خون، به اندام‌های مختلف انتقال می‌یابند.

حال برای درک کامل این مفهوم به این آیات قرآن توجه کنید.

﴿وَإِنَّ لَکُمۡ فِی ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِۦ مِنۢ بَیۡنِ فَرۡثٖ وَدَمٖ لَّبَنًا خَالِصٗا سَآئِغٗا لِّلشَّٰرِبِینَ٦٦﴾ [النحل: 66].

«بی‌گمان (ای مردمان!) در وجود چهارپایان برای شما (درس) عبرتی است (که در پرتو آن می‌توانید به خدا پی ببرید. چه عبرتی از این برتر که ما) از برخی از چیزهایی که در شکم آن‌ها است، شیر خالص و گوارایی به شما می‌نوشانیم که از میان تفاله و خون بیرون می‌تراود و نوشندگان را خوش می‌آید».

﴿وَإِنَّ لَکُمۡ فِی ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَکُمۡ فِیهَا مَنَٰفِعُ کَثِیرَةٞ وَمِنۡهَا تَأۡکُلُونَ٢١﴾ [المؤمنون: 21].

«در (چگونگی آفرینش) چهارپایان رهنمود مهمی است برای شما (تا بدان به قدرت خدا پی ببرید) از آنچه در شکم آن‌ها است (و شیر نام دارد) به شما می‌نوشانیم و چهارپایان (جز این غذای گوارا و نیروبخش شیر) منافع زیادی (همچون مو و پشم) برای شما دارند و (به علاوه) از (گوشت) آن‌ها تغذیه می‌کنید و سود می‌برید».

توصیف قرآنی تولید شیر مشابه است با آنچه که فیزیولوژی جدید کشف کرده است.

---

^[1]- Ibnu Nafis

^[2]- William Harwey

خواص درمانی عسل

خواص درمانی عسل

زنبور با جذب شهد انواع گل‌ها و میوه‌ها، درون بدن خود عسل را تولید و در سلول‌های مومی ذخیره می‌کند. فقط طی دو قرن گذشته، انسان‌ها فهمیدند که عسل از درون شکم زنبور بیرون می‌آید، اما این حقیقت 1400 سال پیش در این آیه از قرآن ذکر شده است.

﴿ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ فَٱسۡلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلٗاۚ یَخۡرُجُ مِنۢ بُطُونِهَا شَرَابٞ مُّخۡتَلِفٌ أَلۡوَٰنُهُۥ فِیهِ شِفَآءٞ لِّلنَّاسِۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗ لِّقَوۡمٖ یَتَفَکَّرُونَ٦٩﴾ [النحل: 69].

«سپس (ما به آن‌ها الهام کردیم که) از همه‌ی میوه‌ها بخورید و راه‌هایی را بپیمایید که خدا برای شما تعیین کرده است و کاملاً (دقیق و) در اختیارند. از درون زنبور عسل، مایعی بیرون می‌تراود که رنگ‌های مختلفی دارد. در این (مایع رنگارنگ) بهبودی مردمان نهفته است. بی‌گمان در این (برنامه‌ی زندگی زنبوران عسل و ارمغانی که آن‌ها به انسان‌ها تقدیم می‌دارند که هم غذا و هم شفا است) نشانه‌ی روشنی (از عظمت و قدرت پروردگار) است برای کسانی که (درباره‌ی پدیده‌ها) می‌اندیشند (و رازها و رمزهای زندگی آفریدگان از جمله جانوران را پیش چشم می‌دارند)».

هم‌اکنون ما از خواص درمانی و خاصیت گندزدایی ملایم عسل مطلعیم، روس‌ها در جنگ جهانی دوم، زخم‌هایشان را با عسل می‌پوشاندند، در این حالت زخم رطوبت خود را حفظ می‌کرد و جای زخم بسیار کمی را بر جای می‌گذاشت. به سبب چگالی بالای عسل هیچ گونه باکتری یا قارچی توانایی رشد کردن در زخم را ندارد. کسانی که نسبت به گیاه معینی حساسیت دارند، می‌توانند با استفاده از عسل تهیه شده از همان گیاه، سبب افزایش مقاومت خود در برابر حساسیت شوند. عسل سرشار از فروکتوز و ویتامین k است. بنابراین، دانش موجود در قرآن درباره‌ی منشاء و خواص عسل به مراتب جلوتر از زمان کشف آن است.