| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
پس از هجرت از مکه مکرمه به مدینه منوره، حضرت ابوبکر صدیق س نزد یکی از انصاریان که خارجه نام داشت اقامت گزید. خانه آن صحابی در منطقه "سنح" که امروزه در اطراف فرودگاه مدینه منوره قرار میگیرد بود. او دخترش "حبیبه" را به ازدواج حضرت ابوبکر صدیق س درآورد و تا وفات رسول الله ج ایشان در آن منطقه اقامت داشتند.
ایشان تا شش ماه نخست خلافت نیز در سُنح اقامت داشت. او هر پنج نماز را در مسجد نبوی امامت میداد. احیانا پیاده و گاهی سوار بر اسب از آنجا به نماز میآمد. بعد از اقامت نماز عشاء به خانهاش بازمیگشت. اگر بنا به موردی ایشان برای نماز به مسجد النبی نمیرسید، حضرت عمر فاروق س بر مردم نماز میگذارد.[1]
141- ترک جهاد مایه ذلت و خواری است
حضرت ابوبکر س بنا بر نیازی که آن روزها حس میشد، در مدت خلافت خود جهاد در راه خدا را مهم‌ترین فریضه الهی برشمرد. ایشان تمام قدرت و توان امت را در راه جهاد بسیج نمود، تا بدینوسیله ندای اسلام را به گوشه و کنار دنیا برساند و بدین وسیله بساط ظلم و ستم را از سر مظلومان و مستمندان برچیند و انسان‌های ستمدیده و زیر دست با اسلام، این دین رهایی بخش اشنا شوند و محرومان در بند قید و زنجیر طعم شیرین آزادی را بچشند.[1]
حضرت عائشه صدیقه ل آورده؛ حضرت فاطمه الزهراء و عباس ب پس از وفات رسول الله ج نزد ابوبکر صدیق س حاضر شدند و از ایشان خواستند تا سهم آنها از خیبر و فدک را به آنان بدهد. حضرت ابوبکر صدیق س به ایشان گفت: من شنیدم که رسول الله ج فرمود: «لا نورث، ما ترکناه صدقة». "ارث ما – پیامبران – تقسیم نمیشود، آنچه ما بر جا میگذاریم صدقه است – بر مستمندان -".[1]
اینکه میراث پیامبر خدا ج صدقه است از سنت آن جناب و اجماع و اتفاق همه صحابه کرام ثابت است. برای همین مادران مؤمنان هرگز چیزی از میراث پیامبر ج را درخواست نکرند. حضرت عباس س و حضرت فاطمه الزهراء – که از فرمان شریعت در این باب اطلاعی نداشتند – در ابتدا در خواست کردند تا نصیبشان از میراث پیامبر بدان‌ها واگذار شود، ولی چون فهمیدند میراث پیامبران تقسیم نمیشود و بطور صدقه در راه خدا خرج میشود، آنها فورا درخواست خود را پس گرفتند. هرگز میراث پیامبر خدا ج تقسیم نشد حتی وقتی که خلافت به حضرت علی مرتضی س نیز رسید ایشان نیز میراث حضرت رسول الله ج را تقسیم نکرد.
حضرت ابوبکر صدیق س اساسی‌ترین اصول رهبریت و اداره امت را اعلام داشته فرمود: «إن الصدق بین الحاکم والأمة هو أساس التعامل». "صداقت و درستی اساس تعامل و رویه بین حاکم و رعیت است".
وقتی از حضرت سعید بن زید س پرسیده شد؛ چه وقت با حضرت ابوبکر س بیعت کردید؟ ایشان در جواب گفت: همان روزی که رسول الله ج وفات کرد. صحابه کرام شایسته ندیدند حتی برای چند ساعت هم بدون جماعت و امیر بسر برند.[1]
تمام بگومگوها در سقیفه بنی ساعده در سایه امنیت و آرامش صورت گرفت. در آنجا هیچ درگیری و فسادی رخ نداد، کسی بر دیگری پرخاش نکرد و او را درغگو نپنداشت. هیچ نقشه و توطئهای درکار نبود. هیچ لطمهای بر اتحاد و اتفاق و دوستی و وحدت مسلمانان وارد نشد و همه در مقابل آن دلیل‌ها و براهین و قوانین و شرع اسلام که در آنجا مطرح شد، سر تسلیم فرود آوردند.[2]
رسول الله ج پس از نماز عشاء در امور مهم مسلمانان با حضرت ابوبکر صدیق س گفتگو و مذاکره میکرد.[3]
نظام عدل و انصاف اسلامی در زمان خلافت حضرت ابوبکر صدیق س با تمام شوکت و عظمتش بطور کامل نافذ گردید.
ایشان تمام قلدری‌ها و تهدیدها را زیر پا نهاده، با گام‌های سترگ به جلو رفته سر افتخار ملت اسلام را با عدل و انصاف و دادخواهی خویش بلند نگاه داشت. با این کار خلافت او نیرومند و قوی ماند و توانست از ملت پاسداری کند.[1]
چه خوش گفته است امام ابن تیمیه /:" خداوند پادشاه عدل و انصاف و دادرسی را یاری میدهد گر چه کافر باشد و حکومت ظلم و ستم را یاری نمیکند هر چند مسلمان باشد.. مردم با عدل و انصاف اصلاح میشوند و در مال و زندگی برکت میآید".[2]
نگارنده بر این باور است که پایه و اساس حکومت و خلافت حضرت ابوبکر صدیق س بر عدل و انصاف و راستی و درستی بر پا شده بود. از اینرو خداوند متعال در برابر تمام چالش‌ها و بحران‌ها و در سخت‌ترین اوضاع و احوال او را یاری داد.
یکی از فرمودههای طلایی حضرت ابوبکر را با هم بشنویم: «الصدق أمانة والکذب خیانة». " راستگویی امانت است و دروغ خیانت".[3]