147- خدمت زن نابینا

147- خدمت زن نابینا

حضرت ابوصالح غفاری آورده است در مدینه منوره پیر زن نابینایی زندگی می‫کرد. حضرت عمر س شب‌ها می‫رفت و به او خدمت می‫کرد. به او آب و غذا می‫رسانید و سایر نیازهایش را مهیا می‫کرد. بیشتر اوقات چنین می‫شد که تا او بدانجا می‫رسید احساس می‫کرد شخصی پیش از او آمده به پیر زن خدمت کرده است. بارها حضرت عمر سعی کرد زودتر خودش را بدانجا برساند تا شخص دیگری در خدمت و رسیدگی به پیرزن بر او پیشی نگیرد، ولی باز هم می‫دید که دیگری بر او سبقت گرفته است. شبی حضرت عمر در جایی پنهان شد تا دریابد چه کسی در خدمت بدان پیرزن از او پیشی می‫گیرد، معلوم شد آن شخصی که پیش از او خدمت آن پیرزن می‫کرد حضرت ابوبکر صدیق س بود. با وجود اینکه او در آن زمان خلیفه مسلمانان بود!^[1]

---

[1]- أبوبکر الصدیق، اثر/ طنطاوی، ص:9.

146- دوشیدن بزهای خانواده بی‫سرپرست

146- دوشیدن بزهای خانواده بی‫سرپرست

پیش از فائز شدن به منصب خلافت، آن حضرت بزهای خانواده‫ای بی‫سرپرست را برایشان می‫دوشید. چون ایشان به عنوان خلیفه مسلمانان انتخاب شد دختر بچه‫ای از آن خانواده بی‌بضاعت به او گفت: " از این به بعد شما بزهای ما را نمی‫دوشید".

حضرت ابوبکر با شنیدن این حرف فورا جواب داد:" سوگند بخدا! من این خدمت را انجام خواهم داد. امیدوارم مسئولیت‌های جدیدم مرا از کارهای نیک گذاشته‫ام باز ندارد".

ایشان چون گذشته بزهای آن خانواده بی‌سرپرست را می‫دوشید. چون آن دخترکان بزهایشان را می‫آوردند، آن حضرت با آن‌ها می‫خندید و از باب شفقت و مهربانی به آن‌ها می‫فرمود: «أرغی لک أو أصرح؟». "با شیر برایت کف درست کنم یا نه" اگر دخترک می‫گفت شیر را بالا بیاور ایشان ظرف را دور نگه داشته شیر می‫دوشیدند تا که خوب شیر کف کند و بالا آید. و اگر دخترک می‫گفت کف درست نکن ایشان ظرف را نزدیک پستان بز می‫گرفت و آن‌را می‫دوشید تا شیر کف نکند. او شش ماه تمام بطور دائم در روستای سُنح این خدمت را انجام می‫داد، بعد از آن به مدینه منوره منتقل شد.^[1]

---

[1]- الطبقات، از ابن سعد: 3/186.

145- حکومتداری و نیازهای خانه

145- حکومتداری و نیازهای خانه

حضرت ابوبکر صدیق س فرمود: قوم و ملت من به خوبی می‫دانستند کار و کاسبی و پیشه من برای نیازهای خانواده‫ام کافی بود. ولی من حالا مشغول نگهداری و اداره امور و شؤون مسلمانان هستم. از اینرو خانواده‫ام نیازهایشان را از اموال مسلمانان برآورده می‫کنند و من مشغول خدمت به مسلمانان می‫شوم.^[1]

---

[1]- صحیح البخاری، حدیث: 2070.

144- خانه قدیمی و ساده و بی‫آلایش

144- خانه قدیمی و ساده و بی‫آلایش

اقامتگاه حضرت ابوبکر صدیق در روستای سُنح در شرق مدینه منوره بود. این روستا از آخرین آبادیهای حومه مدینه به شمار می‫رفت. اقامتگاهی بسیار ساده و معمولی، یک خانه ساده دهاتی.

ایشان به عنوان خلیفه انتخاب شدند و خانه‫شان همچنان در آنجا ماند. نه آن‌را خراب کرده کاخی بجایش بنا نمود، و نه آن‌را مرمت و بازسازی کرد، و نه آن‌را ترک کرده به جای بهتری منتقل شد. تا شش ماه پس از انتخابشان به عنوان خلیفه روزانه از این روستا به مسجد نبوی در قلب مدینه می‫آمد و به کارهای خلافت و مسئولیت‌های حکومتداریش رسیدگی می‌کرد. در آن زمان مسجد نبوی در واقع حیثیت و مکانت دفتر خلافت یا مرکز خلافت را داشت. بعدها به خانه‫ای که در داخل شهر مدینه داشت منتقل شد.

این خانه کوچک او، در داخل مدینه بود. همان خانه‫ای که او به عنوان مهاجر در آن سکونت گزیده بود. در این خانه نیز هیچگونه تغییر و تحولی وارد نکرد. آن کوخ نیز همچنان کاملا به شکلی سابقش باقی ماند.^[1]

---

[1]- الصدیق أبوبکر، اثر/ محمد حسین هیکل، ص: 207/ 208.

143- ترتیب اداره مملکت

143- ترتیب اداره مملکت

حضرت ابوبکر صدیق س برای اداره مملکت و برنامه‫ریزی سیاست دولت خود از بین صحابه کرام معاونینی را انتخاب کردند.

امانتدار امت محمد ج؛ حضرت ابوعبیدة بن جراح س را به عنوان وزیر خزانه قرار داد. او به عنوان شخص امین در بیت المال نیز ایفای وظیفه می‌کرد. مسئولیت وزارت دادگستری و عدل و انصاف بر عهده حضرت عمر بن خطاب س بود. خود صدیق اکبر س نیز شخصا به قضایای عدل و دادگستری اهتمام می‫ورزید. وزارت مواصلات، پست و اطلاع رسانی و خط و کتابت بر عهده حضرت زید بن ثابت گذاشته شده بود. در غیاب ایشان حضرت عثمان و حضرت علی مسئولیت‌هایش را بر عهده داشتند.^[1]

---

[1]- التاریخ الإسلامی، اثر/ دکتر شوقی أبوخلیل، ص:218.