ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
216- خوشبختی در عبادت است؛ غیر از آن لذتهایی زائل.
۲۱۷- اگر میدانی ستمگر هستی با طرف مقابل درگیر نشو، چرا که در اگر در دنیا پیروز شدی در آخرت رسوا خواهی شد.
218- الله متعال خطاب به پیامبرش میفرماید:
﴿فَٱسۡتَقِمۡ کَمَآ أُمِرۡتَ...﴾ [هود: 112].
«پس همانطور که دستور یافتهای پایداری کن...».
او ص باید آنطور که دستور یافته ایستادگی کند نه آنطور که خود میخواهد، و اگر کسی اجازه داشت بر اساس دلخواه خود پایداری کند، کسی جز محمد ص نبود.
219- بزرگترین اوقات تسبیح، صبح است که هنگامِ آمادگی انسان است تا از الله برای کارهای خود یاری بخواهد، و هنگامِ شام از روی تسلیمِ به او:
﴿فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِینَ تُمۡسُونَ وَحِینَ تُصۡبِحُونَ١٧﴾ [الروم: 17].
«پس هنگام سحرگاهان و شامگاهان به تسبیح الله بپردازید».
۲۲۰- ذلت امت به سبب دوری آنان از دینشان است، چرا که الله، مطیع را هر چند ضعیف باشد عزت میدهد، و عاصی [نافرمان] را هرچند قوی باشد ذلیل میکند:
﴿ضُرِبَتۡ عَلَیۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ ... بِمَا عَصَواْ وَّکَانُواْ یَعۡتَدُونَ١١٢﴾ [آل عمران: 112].
«بر آنان خواری و ذلت مقرر شده است ... [این عقوبت] به سبب آن بود که نافرمانی کردند و از حد در میگذشتند».
211- برای رسیدن به هر چیزی راههایی وجود دارد، بعضی از این راهها مختصر است و کوتاه، و برخی دیگر طولانی و خسته کننده و برخی دیگر اشتباه است و باعث هلاکت. مختصرترین راه برای رسیدن به الله و بیخطرترین آنها، کتاب خدا و سنت فرستادهٔ او، بر اساس فهم یاران اوست.
۲۱۲- وحی نوری است پرفروغ و روشنگر؛ هر که پشت سر آن حرکت کند میبیند و راه مییابد، و هر که با آن روبرو شود میسوزد و کور میشود.
۲۱۳- خداوند ما را از ناسزا گفتن به خدایان سنگی نهی نموده، اما آنها به سرور انسانها ناسزا میگویند؛ اسلام دینی است که مردم را به نبرد با دلیل و برهان دعوت میکند، اما آنها عقل مرد مرا به تسویه حسابها و انتقامها مشغول داشتهاند تا از دلیل و حجت غافل بمانند.
۲۱۴- ثابت نشده که اسراء و معراج در ماه رجب رخ داده است و هیچ روایت صحیحی در تعیین سال و ماه و روز آن نه از رسول الله ص و نه از اصحاب وی موجود نیست.
۲۱۵- خداوند آرای شاذ را خلق نموده چنانکه سموم را خلق کرده است. آزادی آرای شاذ مانند آزادی خوردن سم است. خداوند خیر و شر را برای آزمایش آفریده نه برای انتخاب [کردن یا نکردن].
206- هنگامی که اهل فساد از دستیابی به حرام عاجز بمانند، با حیله و نیرنگ، به اسم حلال آن را انجام میدهند؛ در حالی که ارتکاب حرام به نام حرام، نزد الله آسانتر از ارتکابِ آن و حلال دانستن آن است!
207- یکی از اشتباهات دعوتگران محدود کردن اسلام به آداب و رفتار، و ترک توحید و حلال و حرام است. اگر پیامبر ص نیز به همین چیزی که اینها میگویند اکتفا کرده بود، بیشک اولین کسی که به او ایمان میآورد، ابولهب بود.
208- صبر و نماز و استغفار و تسبیح، از بزرگترین عواملی است که بر پایداری بر حق یاری میدهد:
﴿فَٱصۡبِرۡ إِنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِکَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّکَ بِٱلۡعَشِیِّ وَٱلۡإِبۡکَٰرِ٥٥﴾ [غافر: 55].
«پس صبر کن که وعدهٔ الله حق است، و برای گناهت آمرزش بخواه و به ستایش پروردگارت، شامگاهان و صبحگاهان تسبیح گوی».
209- دعوت پیامبر ص را ارتجاعی و «افسانههای پیشینیان» نامیدند. گفتند: با مرگ او دعوتش هم خواهد مرد و او را «ابتر» نامیدند. اما آنان مردند و دینشان هم مرد، و یاد محمد و دین او باقی ماند.
210- بهترین ذکر، ذکری است که همراه با تفکر در آفریدگان الله و نشانههای او باشد:
﴿...ٱلَّذِینَ یَذۡکُرُونَ ٱللَّهَ قِیَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ﴾ [آل عمران: 191].
«...آنانی که الله را ایستاده و نشسته و بر پهلو خوابیده ذکر میکنند و در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند».
201- خداوند متکبران را به خود نزدیک نمیکند و هر چه تکبرِ شخص بیشتر باشد، بیشتر از الله دور خواهد شد:
﴿قَالَ فَٱهۡبِطۡ مِنۡهَا فَمَا یَکُونُ لَکَ أَن تَتَکَبَّرَ فِیهَا فَٱخۡرُجۡ إِنَّکَ مِنَ ٱلصَّٰغِرِینَ١٣﴾ [الأعراف: 13].
«فرمود: از آن [جایگاه] پایین بیا؛ تو را نرسد که در این [جایگاه] تکبر بورزی، پس بیرون رو، که تو از جملهٔ خوارانی».
202- کسی که به میل و دلخواه مردم مینویسد، با تغییر آنها تغییر خواهد کرد، اما آنکه با قلم خود چیزی مینویسد که الله آن را دوست دارد، ثابت و پایدار خواهد ماند، زیرا الله حق است و تغییر نمیکند.
203- امنیت و آرزو باعث سرکشی و فراموشکاری انسان میشوند؛ بههمین سبب خداوند امنیت انسان را با ترس، و آرزوهای دور و دراز او را با بیماری از او میگیرد، تا به خود باز آید و به سرکشی و ستمگریِ خود ادامه ندهد.
204- والدین به سبب فرزندان، و فرزندان به سبب والدینِ خود، روزی داده میشوند، و این برکتی است متبادل:
﴿نَّحۡنُ نَرۡزُقُکُمۡ وَإِیَّاهُمۡۖ﴾ [الأنعام: 151].
«ما شما و آنها را روزی میدهیم».
﴿نَّحۡنُ نَرۡزُقُهُمۡ وَإِیَّاکُمۡۚ﴾ [الإسراء: 31]1
«ما آنها و شما را روزی میدهیم».
205- یکی از سختترین انواع مجازات، مجازات به واسطهٔ نعمت است. صاحبش به واسطهٔ آن عذاب میشود اما دوست ندارد آن را ترک کند، تا رنج و عذابش همچنان ادامه یابد:
﴿وَلَا تُعۡجِبۡکَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَأَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا یُرِیدُ ٱللَّهُ أَن یُعَذِّبَهُم بِهَا فِی ٱلدُّنۡیَا...﴾ [التوبة: 85].
«و اموال و فرزندانشان تو را به شگفتی نیاورد، جز این نیست که الله میخواهد آنان را در دنیا به وسیلهٔ آن عذاب کند...».
196- شاید انسان اذکار خود را بخواند و برای محافظت از خود دعا کند، اما سودی برایش نداشته باشد و باز هم دچار زیان شود، چرا که آن دعا و ذکر را بدون یقین و شناخت معنای آن خوانده است. در حدیث آمده که رسول الله ص [دربارهٔ دعای سید الاستغفار] فرمود: «... هر کس آن را از روی یقین بگوید...» [بخاری]
197- هر کس از خداوند در دعای خود طلب دنیا نمود پیش از درخواستِ خود استغفار و توبه کند، زیرا گناهان باعث عدم اجابت دعا یا تاخیر آن میشود. سلیمان ÷ پیش از درخواست ملک، از خداوند آمرزش خواست:
﴿رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِی وَهَبۡ لِی مُلۡکٗا لَّا یَنۢبَغِی لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِیٓۖ...﴾ [ص: 35].
«... پروردگارا مرا بیامرز و به من ملکی ارزانی دار که پس از من سزاوار هیچکس نباشد...».
198- حرام را واردِ حلال میکنند، و اگر مصلحان کارشان را انکار کنند میگویند: دارند حلال را حرام میکنند!
199- عدم صبر در برابر بلاهای راه حق از بیشترین دلایل تغییر و عقب گرد است. عمر بن الخطاب میفرماید: «آنان گروهی بودند که الله را شناختند، سپس به سبب بلایی که دچار آن شدند به کفر بازگشتند».
200- خداوند دنیا را فریبنده و سرگرم کننده قرار داده تا ببیند کدام یک از مردم حق پروردگار را بر شهوت نفس خود مقدم میدارد:
﴿إِنَّا جَعَلۡنَا مَا عَلَى ٱلۡأَرۡضِ زِینَةٗ لَّهَا لِنَبۡلُوَهُمۡ أَیُّهُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗا٧﴾ [الکهف: 7].
«ما آنچه را بر روی زمین است زینتی برای آن قرار دادیم، تا آنان را بیازماییم که کدام یک از ایشان نیکوکارترند».