سورۀ مؤمنون

سورۀ مؤمنون

1- ﴿أَفۡلَحَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ﴾: مؤمنان کامیاب و سعادتمند شدند و نجات یافتند.

2- ﴿خَٰشِعُونَ﴾: فروتن، ترسان و آرام باشند.

3- ﴿ٱللَّغۡوِ﴾: گفتار و کردار ناپسند.

7- ﴿ٱلۡعَادُونَ﴾: از حلال به حرام تجاوز کردند.

11- ﴿ٱلۡفِرۡدَوۡس﴾: عالی‌ترین و بهترین جای بهشت.

12- ﴿سُلَٰلَةٖ﴾: شیره‌ای‌که از غذا به وجود آمده است.

13- ﴿قَرَارٖ مَّکِینٖ﴾: جای مطمئن، رَحم.

14- ﴿عَلَقَةٗ﴾: خون بسته.

14- ﴿مُضۡغَة﴾: تکه‌ای گوشت به اندازه‌ای‌‌که جویده شود.

14- ﴿خَلۡقًا ءَاخَرَ﴾: متفاوت از اول با دمیدن روح در آن.

14- ﴿فَتَبَارَکَ ٱللَّهُ﴾: خدا بزرگ یا خیر و احسانش فراوان است.

14- ﴿أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِینَ﴾: زبردست و ماهرترین آفرینندگان است.

17- ﴿سَبۡعَ طَرَآئِقَ﴾: هفت طبقه آسمان یا راه‌های رفت و آمد فرشتگان یا مدار ستارگان.

18- ﴿بِقَدَرٖ﴾: به اندازه نیاز و مصالح انسان.

20- ﴿شَجَرَةٗ﴾: درخت زیتون.

20- ﴿بِٱلدُّهۡنِ﴾: میوه آن دارای روغن زیتون است.

20- ﴿صِبۡغٖ لِّلۡأٓکِلِینَ﴾: خورش انسان که با نان خوره شود.

21- ﴿ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر،گاو، گوسفند و بز.

21- ﴿لَعِبۡرَةٗ﴾: پند و اندرز و نشانه قدرت و رحمت خداست.

22- ﴿عَلَیۡهَا﴾: بر شتر.

24- ﴿ٱلۡمَلَؤُاْ﴾: سران و بزرگان قوم.

24- ﴿یَتَفَضَّلَ عَلَیۡکُمۡ﴾: ریاست شما را بدست گیرد.

25- ﴿بِهِۦ جِنَّةٞ﴾: گرفتار جنون شده یا جن عقل او را برده است.

25- ﴿فَتَرَبَّصُواْ بِهِ﴾: در باه او صبر کنید و در انتظار بمانید.

27- ﴿بِأَعۡیُنِنَا﴾: در حفظ و مراقبت ما.

27- ﴿فَارَ ٱلتَّنُّورُ﴾: آب از تنور نان فوران کرد.

27- ﴿فَٱسۡلُکۡ فِیهَا﴾: درکشتی داخل شو.

29- ﴿مُنزَلٗا﴾: جای فرود آمدن.

30- ﴿لَمُبۡتَلِینَ﴾: همانا بند‌‌‌گان خود را با این آیات می‌آزمایم.

31- ﴿قَرۡنًا ءَاخَرِینَ﴾: قومی دیگر را، عاد اول قوم هود.

33- ﴿أَتۡرَفۡنَٰهُمۡ﴾: نعمت فراوان به آنها دادیم اما ناسپاسی کردند.

36- ﴿هَیۡهَاتَ﴾: وقوع این وعده‌ها بسیار بعید است.

41- ﴿فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّیۡحَةُ﴾: پس آواز جبریل یا عذاب بنیان برانداز دیگر آنها را گرفت.

41- ﴿فَجَعَلۡنَٰهُمۡ غُثَآءٗ﴾: پس مانند کف روی سیل نابودشان ساختیم.

41- ﴿فَبُعۡدٗا...﴾: نابود باد یا از رحمت حق دور باد...

42- ﴿قُرُونًا ءَاخَرِینَ﴾: ملت‌های دیگری را.

44- ﴿تَتۡرَا﴾: پی‌درپی در زمانهای مختلف.

44- ﴿جَعَلۡنَٰهُمۡ أَحَادِیثَ﴾: ایشان را تنها داستان‌های شگفت انگیز قرار دادیم.

45- ﴿سُلۡطَٰنٖ مُّبِینٍ﴾: حجت روشن و آشکار کننده حق.

46- ﴿قَوۡمًا عَالِینَ﴾: گروه متکبر یا ستمگر مغرور.

50- ﴿ءَاوَیۡنَٰهُمَآ﴾: آن دو را رساندیم.

50- ﴿إِلَىٰ رَبۡوَةٖ﴾: به جایی بلندتر از نقاط دیگر.

50- ﴿مَعِینٖ﴾: چشمه آب روان و زلال.

52- ﴿أُمَّتُکُمۡ﴾: ملت و شریعت شما.

53- ﴿فَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم﴾: امور دین خود را به پراکندگی کشاندند.

53- ﴿زُبُرٗا﴾: به گروه‌ها و فرقه‌های مختلف.

54- ﴿غَمۡرَتِهِمۡ﴾: جهالت و گمراهی‌شان.

55- ﴿أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِۦ﴾: آنچه به کمک آنها قرار می‌دهیم.

57- ﴿مُّشۡفِقُونَ﴾: ترسان و هراسانند.

60- ﴿یُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ﴾: زکات و صدقات می‌‌دهند.

60- ﴿قُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ﴾: دلهایشان هراسان است که مبادا اعمال‌شان قبول نشود.

62- ﴿وُسۡعَهَا﴾: به اندازه طاقتش، از اعمال.

63- ﴿غَمۡرَة﴾: جهالت و غفلت.

64- ﴿مُتۡرَفِیهِم﴾: ثروتمندان‌شان را ‌که ثروت آنها را گمراه و ناسپاس ساخته است.

64- ﴿یَجۡ‍َٔرُون﴾: به پیشگاه خدا زاری‌ و ناله می‌کنند.

66- ﴿تَنکِصُون﴾: از پذیرش آن اعراض می‌کردید.

67- ﴿مُسۡتَکۡبِرِینَ بِهِ﴾: به اهل حرم بودن می‌بالیدید و خود را بزرگ می‌شمردید.

67- ﴿سَٰمِرٗا﴾: به اطراف آن جلسات شب نشینی تشکیل می‌دادید.

67- ﴿تَهۡجُرُون﴾: نسبت به قرآن سخن زشت و یاوه می‌گفتید.

70- ﴿بِهِۦ جِنَّةُۢ﴾: گرفتار جنون شده است.

71- ﴿بِذِکۡرِهِمۡ﴾: قرآن را که مایه افتخار و شرف آنهاست.

72- ﴿خَرۡجٗا﴾: دست مزد و اجرت.

74- ﴿لَنَٰکِبُونَ﴾: از حق منحرف می‌شوند.

75- ﴿لَّلَجُّواْ فِی طُغۡیَٰنِهِمۡ﴾: در گمراهی و کفر خود غرق می‌شوند.

75- ﴿یَعۡمَهُون﴾: راه راست و درست را نمی‌یابند یا حیران می‌شوند.

76- ﴿فَمَا ٱسۡتَکَانُواْ﴾: فروتنی نشان ندادند.

76- ﴿مَا یَتَضَرَّعُونَ﴾: در پیشگاه خدا دعا و زاری نکردند.

77- ﴿مُبۡلِسُونَ﴾: حیران و نومید از خیر و خوبی.

79- ﴿ذَرَأَکُم﴾: شما را آفرید و به زاد و ولد در زمین پراکنده ساخت.

83- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: دروغ‌های ‌که در کتابهاشان نوشته است.

88- ﴿مَلَکُوتُ﴾: فرمان‌روایی عظیم و گسترده.

88- ﴿هُوَ یُجِیرُ﴾: اوست فریادرس و هرکه را بخواهد کمک و دفاع می‌کند.

88- ﴿لَا یُجَارُ عَلَیۡهِ﴾: هیچ کس نمی‌تواند مانع عذاب و عقاب او شود.

89- ﴿فَأَنَّىٰ تُسۡحَرُونَ﴾: پس چگونه فریب می‌خورید، از یکتا پرستی کناره می‌روید.

97- ﴿أَعُوذُ بِکَ﴾: به تو پناه می‌برم و از تو نیرو می‌خواهم.

98- ﴿هَمَزَٰتِ ٱلشَّیَٰطِینِ﴾: وسوسه‌های فساد انگیز اهریمنان.

100- ﴿مِن وَرَآئِهِم﴾: پیش روی آنها.

100- ﴿بَرۡزَخٌ﴾: مانعی است.

104- ﴿تَلۡفَحُ﴾: می‌سوزاند.

104- ﴿کَٰلِحُون﴾: با چهره عبوس یا لبها از اثر سوختن جمع شده و دندانها نمایان است.

106- ﴿غَلَبَتۡ عَلَیۡنَا﴾: برما چیره شد.

106- ﴿شِقۡوَتُنَا﴾: بخت بد یا لذات و شهوات ما.

108- ﴿ٱخۡسَ‍ُٔواْ فِیهَا﴾: مثل سگ دور شوید، در دوزخ بمانید.

110- ﴿سِخۡرِیًّا﴾: مورد استهزاء و تمسخر.

116- ﴿فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ﴾: مقام و عظمت او تعالی بلند و از بیهودگی‌ها منزه است.

سورۀ حَجّ

سورۀ حَجّ

1- ﴿زَلۡزَلَةَ ٱلسَّاعَةِ﴾: هول و هراس قیامت و سختی‌های آن.

2- ﴿تَذۡهَلُ﴾: از شدت ترس به خود گرفتار و غافل می‌شود.

3- ﴿مَّرِیدٖ﴾: سرکش، نافرمان و کوشا در فساد.

4- ﴿تَوَلَّاهُ﴾: دوست و پیرو او شود.

5- ﴿نُّطۡفَةٖ﴾: منی.

5- ﴿عَلَقَة﴾: پاره خون بسته.

5- ﴿مُّضۡغَةٖ﴾: قطعه گوشت به ‌اندازه‌ای‌که جویده شود.

5- ﴿مُخَلَّقَةٖ﴾: دارای شکل که خلقتش شناخته ‌شود.

5- ﴿لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّکُمۡ﴾: تا به کمال عقل و قوت خود برسید.

5- ﴿أَرۡذَلِ ٱلۡعُمُرِ﴾: زبون‌ترین دوره عمر که عقل از کلانسالی تباه گردد.

5- ﴿هَامِدَةٗ﴾: خشک و بی‌جان.

5- ﴿ٱهۡتَزَّتۡ﴾: به جنب و جوش می‌آید.

5- ﴿رَبَتۡ﴾: رشد و نمو می‌کند.

5- ﴿زَوۡجِۢ بَهِیجٖ﴾: نوع خوب و تازه.

9- ﴿ثَانِیَ عِطۡفِهِۦ﴾: با تکبر و غرور سرپیچی می‌‌کند.

9- ﴿خِزۡیٞ﴾: ذلت و خواری.

11- ﴿عَلَىٰ حَرۡفٖ﴾: شک و اضطراب در دین.

13- ﴿ٱلۡمَوۡلَىٰ﴾ : یاور.

13- ﴿ٱلۡعَشِیرُ﴾: هم‌صحبت.

15- ﴿یَنصُرَهُ ٱللَّهُ﴾: خدا رسول خود را کمک خواهد کرد.

15- ﴿بِسَبَبٍ إِلَى ٱلسَّمَآءِ﴾: با ریسمانی به سقف خانه خود.

15- ﴿ثُمَّ لۡیَقۡطَعۡ﴾: و خود را خفه کند تا بمیرد.

15- ﴿کَیۡدُه﴾: کاری‌که به خود انجام داده.

17- ﴿وَٱلصَّٰبِ‍ِٔینَ﴾: پرستندگان فرشته‌ها یا ستاره‌‌‌ها.

18- ﴿یَسۡجُدُۤ لَهُ﴾: فرمانبر او هستند.

18- ﴿حَقَّ عَلَیۡهِ﴾: بر او حتمی شده است.

19- ﴿خَصۡمَانِ﴾: مسلمانان و کفار.

19- ﴿ٱلۡحَمِیمُ﴾: آب جوشان.

20- ﴿یُصۡهَرُ بِهِ﴾: به اثر آن ذوب می‌شود.

21- ﴿مَّقَٰمِعُ﴾: گرزها یا تازیانه‌ها.

24- ﴿صِرَٰطِ ٱلۡحَمِیدِ﴾: راه شایسته، اسلام را به بندگان پسندیده است.

25- ﴿وَٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ﴾: مکه، حرم.

25- ﴿ٱلۡعَٰکِفُ فِیهِ﴾: ساکن و ملازم در آن.

25- ﴿ٱلۡبَادِ﴾: آنهایی‌که از نقاط دیگر می‌آیند.

25- ﴿بِإِلۡحَادِۢ بِظُلۡمٖ﴾: با انحراف از حق و تمایل به باطل.

26- ﴿بَوَّأۡنَا لِإِبۡرَٰهِیمَ﴾: برای ابراهیم آماده کردیم یا آشکار نمودیم.

27- ﴿أَذِّن فِی ٱلنَّاسِ﴾: مردم را دعوت کن و آگاه‌ بساز.

27- ﴿رِجَالٗا﴾: پیاده.

27- ﴿ضَامِر﴾: شتر لاغر از رنج راه.

27- ﴿فَجٍّ عَمِیق﴾: جای دور.

28- ﴿بَهِیمَةِ ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو، گوسفند و بز.

29- ﴿ثُمَّ لۡیَقۡضُواْ تَفَثَهُمۡ﴾: سپس از احرام خارج و چرک و ناپاکی‌ها را از خود دور نمایند یا مناسک حج را ادا کنند.

30- ﴿حُرُمَٰتِ ٱللَّهِ﴾: مناسک حج و غیره.

30- ﴿ٱلرِّجۡسَ﴾: پلیدی، مراد بتهاست.

30- ﴿قَوۡلَ ٱلزُّورِ﴾: سخنی بیهوده و دروغ.

31- ﴿حُنَفَآءَ لِلَّهِ﴾: از باطل روگردان و به دین حق باشید.

31- ﴿تَهۡوِی بِهِ ٱلرِّیحُ﴾: باد تند او را پرتاب می‌کند.

31- ﴿مَکَانٖ سَحِیقٖ﴾: جای دور و کشنده.

32- ﴿شَعَٰٓئِرَ ٱللَّهِ﴾: شعایر دینی را، ‌قربانی که به‌کعبه برند.

33- ﴿مَحِلُّهَآ﴾: جای وجوب ذبح آن.

33- ﴿إِلَى ٱلۡبَیۡتِ ٱلۡعَتِیقِ﴾: ساحه حرم.

34- ﴿مَنسَکٗا﴾: ذبح قربانی برای تقرب به خدا.

34﴿بَشِّرِ ٱلۡمُخۡبِتِینَ﴾: به فروتنان در برابر خدا مژده بده.

36- ﴿وَٱلۡبُدۡنَ﴾: شتر یا گاوی است که جهت قربانی به حرم برند.

36- ﴿شَعَٰٓئِرِ ٱللَّهِ﴾: نشانه‌های آئین الهی در حج.

36- ﴿صَوَآفَّ﴾: در صف ایستاده‌اند.

36- ﴿وَجَبَتۡ جُنُوبُهَا﴾: بعد از ذبح بر زمین افتد.

36- ﴿أَطۡعِمُواْ ٱلۡقَانِعَ﴾: به سائل غذا بدهید.

36- ﴿ٱلۡمُعۡتَرَّ﴾: کسی‌که پیش شما می‌آید و سؤال نمی‌کند.

38- ﴿خَوَّانٖ کَفُورٍ﴾: خائن به امانت و منکر نعمت.

40- ﴿صَوَٰمِعُ﴾: عبادتگاه راهبان نصاری.

40- ﴿بِیَعٞ﴾: کنیسه‌های نصاری.

40- ﴿صَلَوَٰت﴾: کنیسه‌های یهود.

40- ﴿مَسَٰجِد﴾: مسجدهای مسلمانان.

44- ﴿أَصۡحَٰبُ مَدۡیَنَ﴾: قوم شعیب ÷.

44- ﴿فَأَمۡلَیۡتُ لِلۡکَٰفِرِینَ﴾: به آنها مهلت دادم و عقوبت‌شان را به تأخیر انداختم.

45- ﴿فَکَأَیِّن مِّن قَرۡیَةٍ﴾: ساکنان بسیاری از آبادیها را.

45- ﴿خَاوِیَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا﴾: دیوارهای آن بر سقف‌های ویرانش افتاده است.

45- ﴿قَصۡرٖ مَّشِیدٍ﴾: قصرهای سر به فلک خالی از سکنه شد.

48- ﴿أَمۡلَیۡتُ لَهَا﴾: به او مهلت دادم.

51- ﴿مُعَٰجِزِینَ﴾: گمان می‌کنند ما را ناتوان می‌سازند و نجات می‌یابند.

52- ﴿تَمَنَّىٰٓ﴾ : قرائت کرد.

52- ﴿أَلۡقَى ٱلشَّیۡطَٰنُ فِیٓ أُمۡنِیَّتِهِۦ﴾: شیطان در دل رفقای خود در باره آیات تلاوت شده [برای اغوای آنها] شبه ‌افکند.

54- ﴿فَتُخۡبِتَ لَهُ﴾: به قرآن اطمینان کند و به آن آرامش یابد.

55- ﴿مِرۡیَة﴾: در باره قرآن در شک هستند.

55- ﴿یَوۡمٍ عَقِیم﴾: آخرین روز، قیامت.

59- ﴿مُّدۡخَلٗا﴾: بهشت یا مقام‌های عالی آن.

60- ﴿ثُمَّ بُغِیَ عَلَیۡهِ﴾: سپس بار دوم بر او ستم شود.

61- ﴿یُولِجُ﴾: داخل می‌کند.

67- ﴿مَنسَکًا﴾: شریعت خاصی و عبادتی.

71- ﴿سُلۡطَٰنٗا﴾: دلیلی و بر‌هانی.

72- ﴿ٱلۡمُنکَر﴾: حالت زشت، عبوست و ترش‌رویی.

72- ﴿یَسۡطُون﴾: از خشم و کین بر خیزند و هجوم برند.

74- ﴿مَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ﴾: عظمت و بزرگی خدا را نشناختند.

78- ﴿هُوَ ٱجۡتَبَىٰکُمۡ﴾: او شما را برای عبادت خود و دین خود برگزیده است.

78- ﴿حَرَج﴾: تکلیف شدید و دشوار.

78- ﴿هُوَ مَوۡلَىٰکُمۡ﴾: خدا مالک، ناصر و عهده‌دار امور شماست.

سورۀ انبیاء

سورۀ انبیاء

1- ﴿ٱقۡتَرَبَ﴾: نزدیک شد.

2- ﴿مُّحۡدَثٍ﴾: تازه نزول یافته.

3- ﴿أَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى﴾: در پنهان داشتن راز خود کوشیدند.

5- ﴿أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۢ﴾: خواب‌های پریشان است.

8- ﴿جَسَدٗ﴾: پیکرها یا دارندگان جسد.

10- ﴿فِیهِ ذِکۡرُکُمۡ﴾: در آن پند و اندرز یا شرف شماست.

11- ﴿کَمۡ قَصَمۡنَا﴾: بسیاری را هلاک کردیم.

12- ﴿أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ﴾: عذاب شدید ما را احساس کردند.

12- ﴿یَرۡکُضُون﴾: به سرعت می‌گریزند.

13- ﴿أُتۡرِفۡتُمۡ فِیهِ﴾: در آن نعمت و رفاهی‌‌که داشتید پس سرکشی کردید.

15- ﴿حَصِیدًا﴾: مانند گیاه درو شده.

15- ﴿خَٰمِدِین﴾: بی‌جان، مانند آتشی‌که شعله‌اش خاموش شود.

17- ﴿نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا﴾: برای سرگرمی بگیریم از قبیل زن و فرزند.

18- ﴿نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ﴾: حق را می‌افکنیم.

18- ﴿فَیَدۡمَغُهُ﴾: باطل را نابود می‌کند.

18- ﴿زَاهِقٞ﴾: از میان رفتنی است.

18- ﴿ٱلۡوَیۡل﴾: هلاکت یا رسوایی یا وادیی است در جهنم.

19- ﴿لَا یَسۡتَحۡسِرُونَ﴾: رنجور و در مانده نمی‌شوند.

20- ﴿لَا یَفۡتُرُونَ﴾: در تسبیح و عبادت سستی نمی‌کنند.

21- ﴿هُمۡ یُنشِرُونَ﴾: آنها مرده‌ها را زنده می‌کنند، هرگز نه.

22- ﴿لَفَسَدَتَا﴾: نظام آنها نابسامان و در نتیجه درگیری و کشمکش ویران می‌شدند.

26- ﴿وَلَدٗا﴾: گفتند‍: فرشتگان دختران خدا هستند.

28- ﴿مُشۡفِقُونَ﴾: ترسان و هراسانند.

30- ﴿کَانَتَا رَتۡقٗا﴾: آسمان و زمین با هم چسبیده بودند.

30- ﴿فَفَتَقۡنَٰهُمَا﴾: پس آنها را به واسطه هوا از هم جدا ساختیم.

30- ﴿کُلَّ شَیۡءٍ حَیٍّ﴾: هر موجود نشو و نما کننده، حیوان یا نبات.

31- ﴿رَوَٰسِیَ﴾: کوه‌های پایدار.

31- ﴿أَن تَمِیدَ بِهِمۡ﴾: تا زمین آنها را نجنباند.

31- ﴿فِجَاجٗا سُبُلٗا﴾: راه‌های بزرگ و پر رفت وآمد.

32- ﴿سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗا﴾: سقف محفوظ از سقوط یا دگرگونی.

33- ﴿کُلّٞ﴾: آفتاب و مهتاب.

33- ﴿فِی فَلَکٖ یَسۡبَحُونَ﴾: در مداری می‌چرخند یا در آسمان روان هستند.

35- ﴿نَبۡلُوکُم﴾: شما را می‌آزماییم، با این‌که از وضع شما آگاهیم.

39- ﴿لَا یَکُفُّونَ﴾: نمی‌توانند دفع کنند.

40- ﴿بَغۡتَةٗ﴾: ناگاهان.

40- ﴿فَتَبۡهَتُهُم﴾: و آنها را به دهشت و حیرت می‌اندازد.

40- ﴿یُنظَرُون﴾: مهلت داده می‌شوند.

41- ﴿فَحَاق﴾: پس عذاب احاطه کرد یا نازل شد.

42- ﴿یَکۡلَؤُکُم﴾: شما را حفظ و حراست می‌کند.

43- ﴿یُصۡحَبُونَ﴾: پناه و نجات داده شوند یا کمک شوند.

46- ﴿نَفۡحَةٞ﴾: بخشی اندکی.

47- ﴿ٱلۡقِسۡطَ﴾: عدالت یا دارای عدل.

47- ﴿مِثۡقَالَ حَبَّةٖ﴾: به وزن کوچک‌ترین چیز.

49- ﴿مُشۡفِقُون﴾: ترسان و هراسانند.

52- ﴿ٱلتَّمَاثِیلُ﴾: بتهای‌که خود ساخته‌اید.

56- ﴿فَطَرَهُنَّ﴾: آنها را ایجاد کرده است.

58- ﴿جُذَٰذًا﴾: شکسته و پاره‌پاره.

61- ﴿عَلَىٰٓ أَعۡیُنِ ٱلنَّاسِ﴾: در برابر چشم مردم.

65- ﴿نُکِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ﴾: به باطل و ستیز رو آوردند.

67- ﴿أُفّٖ لَّکُمۡ﴾: گفتاری است که هنگام زشت و ناپسند دانستن چیزی گفته می‌شود.

71- ﴿إِلَى ٱلۡأَرۡضِ﴾: به سوی سرزمین شام رفتند.

72- ﴿نَافِلَةٗ﴾: بخشش یا علاوه بر خواسته‌اش.

74- ﴿قَوۡمَ سَوۡءٖ﴾: گروه فساد پیشه و زشت کردار.

78- ﴿ٱلۡحَرۡثِ﴾: کشت یا تاک انگور.

78- ﴿نَفَشَتۡ فِیهِ﴾: شب هنگام از غفلت چوپان پراکنده شدند و کشت را چریدند.

80- ﴿صَنۡعَةَ لَبُوسٖ﴾: ساختن زره را که در کارزار پوشیده می‌شود.

80- ﴿لِتُحۡصِنَکُم﴾: تا شما را حفظ نماید.

80- ﴿بَأۡسِکُمۡ﴾: جنگ با دشمن و بدست آوردن سلاح آن.

81- ﴿عَاصِفَةٗ﴾: باد تند.

82- ﴿یَغُوصُونَ لَهُۥ﴾: در بحرها غواصی می‌کردند و برای سلیمان چیزهای نفیس و گران‌بها بیرون می‌آودند.

82- ﴿کُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِینَ﴾: آنان را از سرپیچی از فرمان سلیمان ÷ یا از تبهکاری دور نگه‌داشتیم.

85- ﴿ذَا ٱلۡکِفۡلِ﴾: گفته شده الیاس ÷ است.

87- ﴿ذَا ٱلنُّونِ﴾: یونس ÷. ﴿مُغَٰضِبٗا﴾ : بر قوم بی‌دین خود خشمگین شد.

87- ﴿لَّن نَّقۡدِرَ عَلَیۡهِ﴾: با زندانی کردن و دیگر چیزها، او را در تنگنا قرار نمی‌دهیم.

90- ﴿رَغَبٗا وَرَهَبٗا﴾: به امید ثواب و ترس از عذاب.

90- ﴿خَٰشِعِینَ﴾: فروتن و فرمان‌بردار.

91- ﴿أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا﴾: عفت خود را حفظ کرد.

91- ﴿مِن رُّوحِنَا﴾: از روح خود، جبرئیل.

92- ﴿أُمَّتُکُمۡ﴾: ملت شما، اسلام.

93- ﴿تَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم﴾: دین خود را به گروه‌ها و احزاب متفرق ساختند.

95- ﴿حَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡیَةٍ﴾: محال است بر اهل قریه‌ای.

95- ﴿أَنَّهُمۡ لَا یَرۡجِعُونَ﴾: که آنها به رستاخیز و حساب به سوی ما برنگردند.

96- ﴿حَدَبٖ﴾: زمین بلند.

96- ﴿یَنسِلُونَ﴾: به شتاب بیرون می‌آیند.

97- ﴿ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ﴾: رستاخیز، حساب و جزاء.

97- ﴿شَٰخِصَة﴾: باز می‌ماند و پلک‌هایش حرکت نمی‌کند.

98- ﴿حَصَبُ جَهَنَّمَ﴾: هیزم دوزخ.

98- ﴿لَهَا وَٰرِدُونَ﴾: در آن داخل می‌شوید.

100- ﴿زَفِیرٞ﴾: تنفس شدیدی‌که از اثر آن قفسه سینه بالا بیاید.

102- ﴿حَسِیسَهَا﴾صدای شعله‌ور شدن آتش دوزخ را.

103- ﴿ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَکۡبَرُ﴾: هنگام صور رستاخیز.

104- ﴿ٱلسِّجِلّ﴾: صفحلأ نوشته شده.

104- ﴿لِلۡکُتُبِۚ﴾: بر آنچه در صفحۀ نوشته است.

105- ﴿ٱلزَّبُور﴾: کتابهای آسمانی.

105- ﴿ٱلذِّکۡرِ﴾: لوح محفوظ.

106- ﴿لَبَلَٰغٗا﴾: پند و اندرز کافی است یا مایه رسیدن به مطلوب است.

109- ﴿ءَاذَنتُکُم﴾: شما را از مأموریت خود آگاه ساختم.

109- ﴿عَلَىٰ سَوَآءٖ﴾: به همه یکسان اعلام شد.

109- ﴿اِنۡ أَدۡرِیٓ﴾: من آگاه نیستم.

111- ﴿فِتۡنَةٞ لَّکُمۡ﴾: امتحانی برای شماست.

سورۀ طه

سورۀ طه

1- ﴿لِتَشۡقَىٰٓ﴾: تا از اندوه و تأسف قومت، خود را خسته کنی.

5- ﴿عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ﴾: استوایی‌که سزاوار جلالت اوست.

6- ﴿مَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ﴾: آنچه را که خاک پنهان کرده است یا ماورای زمین.

7- ﴿أَخۡفَ﴾: سخن نهانی دل و آنچه به ذهن می‌گذرد.

10- ﴿ءَانَسۡتُ نَارٗا﴾: آتشی دیدم.

10- ﴿بِقَبَس﴾: شعله‌ای از آتش را بر سر چوب.

10- ﴿هُدٗى﴾: راه را بیابم یا راهنمایی پیدا کنم.

12- ﴿ٱلۡمُقَدَّسِ﴾: پاکیزه یا مبارک.

12- ﴿طُوٗى﴾: نام وادیی است.

15- ﴿أَکَادُ أُخۡفِیهَا﴾: وقت آمدن قیامت را نزدیک است از خودم نیز نهان دارم.

16- ﴿فَتَرۡدَىٰ_: آنگاه هلاک ‌شوی.

18- ﴿أَتَوَکَّؤُاْ عَلَیۡهَا﴾: هنگام راه رفتن و مانند آن بر او تکیه می‌کنم.

18- ﴿أَهُشُّ بِهَا﴾: با این درخت را می‌زنم تا برگ‌هایش بریزد.

18- ﴿مَ‍َٔارِبُ أُخۡرَىٰ﴾: منافع و نیازهای دیگر.

20- ﴿حَیَّةٞ تَسۡعَىٰ﴾: ماری پر جنب و جوش و سریع.

21- ﴿سِیرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ﴾: به حالت اولی‌اش.

22- ﴿إِلَىٰ جَنَاحِکَ﴾: به پهلویت زیر بازوی چپ.

22- ﴿بَیۡضَآءَ﴾: روشنتر از آفتاب.

22- ﴿غَیۡرِ سُوٓءٍ﴾: بدون پیسی و مانند آن.

24- ﴿طَغَىٰ﴾: در سر‌کشی و ستمگری از حد تجاوز کرده است.

29- ﴿وَزِیرٗا﴾: همکار و معین.

31- ﴿أَزۡرِی﴾: پشت مرا یا قوت مرا.

36- ﴿أُوتِیتَ سُؤۡلَکَ﴾: خواسته و خواهشت به تو داده شد.

39- ﴿فَٱقۡذِفِیهِ فِی ٱلۡیَمِّ﴾: پس او را به دریای نیل بینداز.

39- ﴿لِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَیۡنِیٓ﴾: تا زیر نظر من تربیه شوی.

40- ﴿مَن یَکۡفُلُهُ﴾: کسی‌که این را بگیرد، نگهداری و تربیه‌اش نماید.

40- ﴿تَقَرَّ عَیۡنُهَا﴾: به دیدار تو خوشحال شود.

40- ﴿فَتَنَّٰکَ فُتُونٗا﴾: بارها تو را از محنت‌ها نجات دادیم.

40- ﴿جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ﴾: موافق زمانی‌که برای آغاز رسالتت تعیین شده بود به مصر بازگشتی.

41- ﴿وَٱصۡطَنَعۡتُکَ لِنَفۡسِی٤١﴾: تو را برای رسالت و اقامه حجت خود برگزیدم.

42- ﴿لَا تَنِیَا فِی ذِکۡرِی﴾: در تبلیغ رسالت من سستی نکنید.

45- ﴿یَفۡرُطَ عَلَیۡنَآ﴾: به شکنجه ما عجله نماید.

45- ﴿یَطۡغَىٰ﴾: به سرکشی و طغیان بیفزاید.

46- ﴿إِنَّنِی مَعَکُمَآ﴾: من حافظ و نگهبان شما هستم.

50- ﴿خَلۡقَهُ﴾: شکل اشیاء را که با منافع و خصوصیت مربوط به آن سازگار است.

50- ﴿هَدَى﴾: آنچه به خیر و صلاح اوست به او نشان داده.

51- ﴿فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ﴾: پس حالت ملل گذشته چه خواهد شد؟

52- ﴿لَّا یَضِلُّ رَبِّی﴾: هیچ چیز از علم پروردگار من پوشیده نیست.

53- ﴿مَهۡدٗا﴾: محل آسایش مانند رختخواب کودک.

53- ﴿سُبُلٗا﴾: راه‌های‌که برای نیازمندی‌های خویش بر آنها می‌روید.

53- ﴿أَزۡوَٰجٗا﴾: گوناگون یا به اشکال مختلف.

53- ﴿شَتَّىٰ﴾: به صفات و خصایص گوناگون.

54- ﴿لِّأُوْلِی ٱلنُّهَىٰ﴾: برای صاحبان خرد و بصیرت.

56- ﴿أَبَىٰ﴾: از ایمان و اطاعت امتناع ورزید.

58- ﴿مَکَانٗا سُوٗى﴾: جای میانه یا میدان هموار.

59- ﴿یَوۡمُ ٱلزِّینَةِ﴾: روز عید شما.

60- ﴿فَجَمَعَ کَیۡدَهُۥ﴾: ساحرانش را جمع کرد که به وسیله آنها دست به فریب بزند.

61- ﴿وَیۡلَکُمۡ﴾: هلاک شوید.

61- ﴿فَیُسۡحِتَکُم﴾: پس شما را نابود خواهد کرد.

62- ﴿َأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ﴾: در خفا با هم راز گفتند.

63- ﴿بِطَرِیقَتِکُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ﴾: راه و روش و شریعت برتر شما را.

64 - ﴿فَأَجۡمِعُواْ کَیۡدَکُمۡ﴾: پس تمام نیرنگ‌های خود را به دقت جمع کنید و به توانمندی و پایداری کامل سحر خود را انجام دهید.

64- ﴿أَفۡلَحَ﴾: به مطلوب خود دست‌یابد.

67- ﴿فَأَوۡجَسَ فِی نَفۡسِهِ﴾: نهان کرد یا در نهاد خود احساس کرد.

69- ﴿تَلۡقَف﴾: به سرعت می‌بلعد.

72- ﴿وَٱلَّذِی فَطَرَنَا﴾: و ذاتی‌که ما را آفریده است.

76- ﴿تَزَکَّى﴾ : خود را از آلودگی‌های کفر و شرک پاکیزه دارد.

77- ﴿أَسۡرِ بِعِبَادِی﴾: با بندگان من شبانه از مصر برو.

77- ﴿یَبَسٗا﴾: خشک، بدون آب و گِل.

77- ﴿لَّا تَخَٰفُ دَرَکٗا﴾: از رسیدن فرعون و لشکرش نترس.

77- ﴿لَا تَخۡشَىٰ﴾: از غرق شدن هم بیم نداشته باش.

78- ﴿فَغَشِیَهُم﴾: امواج خروشان آنها را برداشت و به کام خود فروبرد.

80- ﴿ٱلۡأَیۡمَنَ﴾: ماده صمغی شیرین مانند عسل.

80- ﴿وَٱلسَّلۡوَىٰ﴾ : پرنده مشهور به سمانی.

81- ﴿لَا تَطۡغَوۡاْ﴾: ناسپاسی یا ستم نکنید.

81- ﴿فَیَحِلَّ عَلَیۡکُمۡ﴾: بر شما لازم و ثابت می‌‌شود.

81- ﴿هَوَى﴾ : هلاک شد یا به جهنم افتاد.

83- ﴿مَآ أَعۡجَلَکَ﴾: چه چیز تو را به عجله واداشت؟

85- ﴿فَتَنَّا قَوۡمَکَ﴾: قومت را آزمودیم یا به فتنه افکندیم.

86- ﴿أَسِفٗا﴾: حزین یا بسیار خشمگین.

86- ﴿مَّوۡعِدِی﴾: با من وعده داشتید که به دین من ثابت و استوار می‌مانید.

87- ﴿بِمَلۡکِنَا﴾: به قدرت و توان خود.

87- ﴿أَوۡزَارٗا﴾: بارهای سنگین یا گناهانی را.

87- ﴿مِّن زِینَةِ ٱلۡقَوۡمِ﴾: از زیورات قبطیان مصر.

88- ﴿عِجۡلٗا جَسَدٗا﴾: مجسمه گوساله، از طلای سرخ.

88- ﴿لَّهُۥ خُوَارٞ﴾: مانند گاو صدا داشت.

92- ﴿مَا مَنَعَکَ﴾: چه چیز ناگزیرت ساخت.

95- ﴿فَمَا خَطۡبُکَ﴾: این کار خطرناک را چرا انجام دادی؟

96- ﴿بَصُرۡتُ﴾: به بصیرت آگاه شدم.

96- ﴿أَثَرِ ٱلرَّسُولِ﴾: خاک زیر سم اسب جبریل.

96- ﴿فَنَبَذۡتُهَا﴾: پس آن را در زیورات ذوب شده ‌انداختم.

96- ﴿سَوَّلَتۡ﴾: زیبا و نیکو جلوه داد.

97- ﴿لَا مِسَاسَ﴾: من به تو نزدیک نمی‌شوم و تو هم به من نزدیک نشو.

97- ﴿لَنَنسِفَنَّهُ﴾: پراکنده‌اش می‌کنیم.

100- ﴿وِزۡرًا﴾: عذاب سنگین بخاطر اعراض از قرآن.

102- ﴿زُرۡقٗا﴾: کبود چشم یا نابینا یا تشنه.

103- ﴿یَتَخَٰفَتُونَ﴾: آهسته با هم گفتگو می‌کنند.

104- ﴿أَمۡثَلُهُمۡ طَرِیقَةً﴾: کسی‌که اندیشه برتر و روش پسندیده‌تر داشت.

105- ﴿یَنسِفُهَا﴾: آنها را از بیخ می‌کند یا آنها را به وسیلۀ باد پراکنده می‌کند.

106- ﴿قَاعٗا﴾: زمین صاف فاقد گیاه و آبادی.

106- ﴿صَفۡصَفٗا﴾: زمین هموار یا بی‌گیاه.

107- ﴿عِوَجٗا﴾: جای پست.

107- ﴿أَمۡتٗا﴾: جای بلند.

108- ﴿لَا عِوَجَ لَهُ﴾: هیچ دعوت شده‌‌ای نمی‌تواند از آن سرپیچی ‌کند.

108- ﴿هَمۡسٗا﴾: صدای آهسته.

111- ﴿عَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ﴾: انسانها فرمانبردار می‌شوند.

111- ﴿لِلۡحَیِّ﴾: در برابر خدای جاوید و فنا ناپذیر.

112- ﴿ٱلۡقَیُّومِ﴾: نگهبان جهانیان و مجری امور جهان.

112- ﴿حَمَلَ ظُلۡمٗا﴾: بار شرک و کفر را بر دوش گرفت.

112- ﴿هَضۡمٗا﴾: از کم شدن ثوابش.

113- ﴿صَرَّفۡنَا فِیهِ﴾: در قرآن به روش‌های مختلف بیان کردیم.

113- ﴿ذِکۡرٗا﴾: پند و عبرت را.

114- ﴿یُقۡضَىٰٓ إِلَیۡکَ﴾: بر تو کامل گردد.

115- ﴿عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ﴾: به آدم دستور دادیم یا وحی فرستادیم.

116- ﴿أَبَىٰ﴾ : با تکبر از سجده امتناع ورزید.

118- ﴿لَا تَعۡرَىٰ﴾: برهنه نمی‌شوی.

119- ﴿لَا تَضۡحَىٰ﴾: در برابر گرمای آفتاب قرار نمی‌گیری.

120- ﴿لَّا یَبۡلَىٰ﴾: از بین نمی‌رود.

121- ﴿سَوۡءَٰتُهُمَا﴾: عورتشان.

121- ﴿طَفِقَا یَخۡصِفَانِ﴾: شروع کردندکه بچسبانند.

121- ﴿عَصَىٰٓ ءَادَمُ﴾: آدم به سهو یا به تأیل نافرمانی کرد.

122- ﴿ٱجۡتَبَٰهُ﴾: او را به نبوت بر گزید و از مقربین خود گردانید.

124- ﴿مَعِیشَةٗ ضَنکٗا﴾: حالت سخت و دشوار، در گورش.

128- ﴿أَفَلَمۡ یَهۡدِ لَهُمۡ﴾: آیا به این غافلان سرانجام گذشتگان آشکار نشد.

128- ﴿کَمۡ أَهۡلَکۡنَا﴾: کثرت نابود ساختن ما امتهای گذشته را.

128- ﴿لِّأُوْلِی ٱلنُّهَىٰ﴾: برای صاحبان عقل و بصیرت.

129- ﴿لَکَانَ لِزَامٗا﴾: لازم بود که نابودی‌شان سرعت یابد.

129- ﴿أَجَلٞ مُّسَمّٗى﴾: روز قیامت، به ﴿کَلِمَةٞ﴾ عطف است.

130- ﴿سَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّکَ﴾: نماز بخوان و خدایت را حمد و ثنا بگو.

130- ﴿ءَانَآیِٕ ٱلَّیۡلِ﴾: ساعاتی از شب.

131- ﴿أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ﴾: گروه‌های از کفار.

131- ﴿زَهۡرَةَ ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا﴾: زینت و زیبایی زندگی دنیا.

131- ﴿لِنَفۡتِنَهُمۡ فِیهِ﴾: تا این زیبایی‌ها را وسیله آزمون و امتحان آنها قرار دهیم.

133- ﴿بَیِّنَةُ﴾: قرآن اعجاز آفرین.

134- ﴿مِّن قَبۡلِهِۦ﴾: پیش از بعثت پیامبران.

134- ﴿نَخۡزَى﴾ : در آخرت عذاب و رسوا شویم.

135- ﴿مُّتَرَبِّصٞ﴾: در انتظار نتیجه آن هستید.

135- ﴿ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِیِّ﴾: راه مستقیم.

سورۀ مَریَم

سورۀ مَریَم

3- ﴿نِدَآءً خَفِیّٗا﴾: دعای نهانی‌که هیچ کس آن را نشنید.

4- ﴿وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ﴾: استخوانم سست و ضعیف شده است.

4- ﴿شَقِیّٗا﴾: هیچ زمانی نومید.

5- ﴿خِفۡتُ ٱلۡمَوَٰلِیَ﴾: از بستگان خود بیمناکم، از بدکاران یهود بودند.

5- ﴿وَلِیّٗا﴾: فرزندی‌که بعد از من جانشینم باشد.

6- ﴿رَضِیّٗا﴾: به گفتار و عمل مورد پسند و رضایت خودت باشد.

8- ﴿أَنَّىٰ یَکُونُ﴾: چگونه می‌شود.

8- ﴿عِتِیّٗا﴾: حالتی‌که مداوا شدنی نیست.

10- ﴿ءَایَةٗ﴾: نشانه‌ای بر تحقق خواسته‌ام تا تو را سپاسگزار باشم.

10- ﴿سَوِیّٗا﴾: سلامت کامل، نه گنگی و نه علت دیگری داری.

11- ﴿مِنَ ٱلۡمِحۡرَابِ﴾: جای نماز خواندن یا خانه‌ای که در آن خدا را عبادت می‌کرد.

12- ﴿ٱلۡحُکۡمَ﴾: دانش تورات و پرستش.

13- ﴿حَنَانٗا﴾ مهربانی با مردم.

13- ﴿زَکَوٰةٗ﴾: برکت یا پاکی ‌از گناه.

13- ﴿کَانَ تَقِیّٗا﴾: فرمان‌بردار و پرهیزکار بود.

14- ﴿وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَیۡهِ﴾: از پدر و مادرش فرمان می‌برد و با آنها مهربان بود.

14- ﴿جَبَّارًا عَصِیّٗا﴾: متکبر و مخالف فرمان خدا.

16- ﴿ٱنتَبَذَتۡ﴾: تنها به یک گوشه رفت.

17- ﴿حِجَابٗا﴾: پرده‌ای. رُوحَنَا: جبرئیل را.

17- ﴿بَشَرٗا سَوِیّٗا﴾: انسان خوش اندام.

19- ﴿غُلَٰمٗا زَکِیّٗا﴾: پسری پاک از گناه و پاکیزه خلقت.

20- ﴿بَغِیّٗا﴾: زنا کار.

22- ﴿مَکَانٗا قَصِیّٗا﴾: پشت کوه‌ دور از مردم.

23- ﴿فَأَجَآءَهَا ٱلۡمَخَاضُ﴾: و درد زایمان او را آورد.

23- ﴿نَسۡیٗا مَّنسِیّٗا﴾: بی‌ارزش و متروک که هیچ جایی در دلها نداشته باشد.

24- ﴿فَنَادَىٰهَا﴾: جبریل یا عیسی او را صدا کرد.

24- ﴿سَرِیّٗا﴾: جوی آب یا پسر بلند مرتبه.

25- ﴿رُطَبٗا جَنِیّٗا﴾: میوه رسیده یا تازه.

26- ﴿قَرِّی عَیۡنٗا﴾: خوش باش نه اندوهگین.

27- ﴿شَیۡ‍ٔٗا فَرِیّٗا﴾: چیزی بسیار ناشایست.

29- ﴿کَانَ فِی ٱلۡمَهۡدِ صَبِیّٗا﴾: با کودک شیر خواری‌که در گهواره است.

32- ﴿وَبَرَّۢا بِوَٰلِدَتِی﴾: با مادرم مهربان باشم و گرامیش ‌بدارم.

34- ﴿یَمۡتَرُونَ﴾: شک دارند یا بیهوده با هم جدل می‌کنند.

35- ﴿قَضَىٰٓ أَمۡرٗا﴾: خدا ایجاد چیزی را اراده کند.

38- ﴿أَسۡمِعۡ بِهِمۡ وَأَبۡصِرۡ﴾: شنوایی و بینایی آنها شگفت آور است.

39- ﴿یَوۡمَ ٱلۡحَسۡرَةِ﴾: روز ندامت شدید.

43- ﴿صِرَٰطٗا سَوِیّٗا﴾: راه راست و نجات دهنده از گمراهی.

44- ﴿عَصِیّٗا﴾: بسیار نافرمان.

45- ﴿وَلِیّٗا﴾: همراه، در جهنم کنارهم.

46- ﴿وَٱهۡجُرۡنِی مَلِیّٗا﴾: برای همیشه از من دور شو.

47- ﴿حَفِیّٗا﴾: بسیار مهربان.

48- ﴿شَقِیّٗا﴾: نومید و بی‌بهره.

50- ﴿لِسَانَ صِدۡقٍ﴾: تمام ادیان آنها را به نیکویی یاد می‌کنند.

51- ﴿کَانَ مُخۡلَصٗا﴾: خدا او را به رسالت برگزیده بود.

52- ﴿قَرَّبۡنَٰهُ نَجِیّٗا﴾: او نزدیک ساختیم و در آن حال با او سخن گفتیم.

58- ﴿ٱجۡتَبَیۡنَا﴾: به نبوت برگزیدیم.

58- ﴿بُکِیّٗا﴾: از ترس خدا گریه می‌کردند.

59- ﴿خَلۡف﴾: فرزند بد.

59- ﴿یَلۡقَوۡنَ غَیًّا﴾: جزای گمراهی خود را خواهند دیدند یا «غَی» وادیی است در جهنم.

61- ﴿مَأۡتِیّٗا﴾: آمدنی.

62- ﴿لَغۡوًا﴾: زشت یا سخن بیهوده.

65- ﴿سَمِیّٗا﴾: مانند، در ذات و صفتات او، هرگز نه.

68- ﴿جِثِیّٗا﴾: از شدت ترس به زانو درآمده‌اند.

69- ﴿عِتِیّٗا﴾: از نافرمانی یا تهور یا فسق.

70- ﴿صِلِیّٗا﴾: برای داخل شدن یا رنج و سختی کشیدن.

71- ﴿وَارِدُهَا﴾: وارد دوزخ شود با گذشتن از صراط که بر روی جهنم قرار دارد.

73- ﴿خَیۡرٞ مَّقَامٗا﴾: جای سکونتش زیباست.

73- ﴿أَحۡسَنُ نَدِیّٗا﴾: جلسات و اجتماعاتش نیکوتر است.

74- ﴿قَرۡنٍ﴾: مردمان.

74- ﴿أَحۡسَنُ أَثَٰثٗا﴾: وسایل زندگی بهتر داشته‌اند از قبیل فرش، لباس و غیره.

74- ﴿رِءۡیٗا﴾: ظاهر و منظر.

75- ﴿فَلۡیَمۡدُدۡ لَهُ﴾: پس خدا به او مهلت می‌دهد و یکباره هلاکش نمی‌کند.

75- ﴿أَضۡعَفُ جُندٗا﴾: یارانش ضعیف و کم‌تر است.

76- ﴿خَیۡرٞ مَّرَدًّا﴾: سرانجام خوب‌تر دارد.

77- ﴿أَفَرَءَیۡت﴾: به من خبر بده.

78- ﴿أَطَّلَعَ ٱلۡغَیۡبَ﴾: آیا اسرار غیب را کشف کرده، استفهام است.

79- ﴿نَمُدُّ لَهُۥ﴾: بر او دایمی می‌گردانیم یا می‌افزاییم.

81- ﴿عِزّٗا﴾: شفیع و ناصر و مایه عزتشان باشد.

82- ﴿ضِدًّا﴾: مایه ذلت و خواری آنها نه مایه عزت یا ناصر.

83- ﴿تَؤُزُّهُمۡ أَزّٗا﴾: آنها را به معاصی تشویق می‌کنند و به هیجان می‌آورند.

85- ﴿وَفۡدٗا﴾: سواره.

86- ﴿وِرۡدٗا﴾: تشنه یا مانند چارپایان تشنه.

89- ﴿شَیۡ‍ًٔا إِدّٗا﴾: چیز زشت و ناشایست را.

90- ﴿یَتَفَطَّرۡنَ مِنۡهُ﴾: از زشتی این سخن آسمان‌ها متلاشی گردند.

90- ﴿تَخِرُّ ٱلۡجِبَالُ هَدًّا﴾: کوه‌ها فروریزند.

96- ﴿وُدّٗا﴾: محبوب دلها.

97- ﴿قَوۡمٗا لُّدّٗا﴾: گروه سرکش و باطل پرست را.

98- ﴿قَرۡنٍ﴾: نسل‌ها. ﴿تُحِسُّ﴾: می‌آبی یا می‌بینی یا می‌دانی.

98- ﴿رِکۡزَۢا﴾: کم‌ترین صدایی.