160- غم جدایی رسول الله ج را بیاد آور تا بار غم‌هایت سبک شوند!

160- غم جدایی رسول الله ج را بیاد آور تا بار غم‌هایت سبک شوند!

حضرت ابوبکر س مردم را به صبر و شکیبایی در مشکلات و مصائب روزگار تشویق می‫کردند. اگر عزیزی از کسی وفات می‫کرد، او را با این جملات تسلیت می‫داد: " با تعزیت بار سنگین مصیبت تمام می‫شود. گریه و زاری را هیچ فایده‫ای نیست، برای مؤمن مرگ از مسئولیت‌های پیش از آن بسیار آسانتر است، و در مقابل آنچه پیش روی دارد بسیار سخت‫تر".

«اذکروا فقد رسول الله ج تصغر مصیبتکم وعظم الله أجرکم».

"فاجعه فقدان و رحلت رسول الله ج را یادآور شوید، درد و مصیبت‌هایتان کوچک می‫شوند، خداوند بر اجر و پاداشتان بیفزاید".^[1]

---

[1]- عیون الأخبار، اثر/أبی محمد عبدالله بن مسلم: 3/69 ،70.

159- محبت دو جانبه

159- محبت دو جانبه

حضرت ابوبکر س با اهل بیت چنان روابط صمیمی و دوستانه همراه با احترامی برقرار نموده بود که در شأن و مقام هر دو طرف بود. دو طرف کاملا نسبت به یکدیگر محبت و دوستی داشتند. حضرت علی س از فرط صمیمیتی که با حضرت ابوبکر داشت یکی از فرزندانشان را ابوبکر نامید و پس از وفات حضرت ابوبکر سرپرستی پسر او "محمد" را که هنوز خردسال بود به عهده گرفت که بعدها در زمان خلافت خود او را فرماندار کرد.^[1]

---

[1]- المرتضی، اثر/ أبی الحسن الندوی، ص:98.

158- احترام پدر

158- احترام پدر

حضرت ابوبکر س از پدر گرامیش (ابوقحافه) بسیار فرمانبردار بود. در ماه رجب سال 12 هجری ایشان برای ادای عمره به مکه رسید، سر ظهر وارد شهر شده به خانه شان رفتند. پدر بزرگوارش ابوقحافه س کنار در نشسته بود. دور و برش چند جوان نیز بودند. به او اطلاع دادند پسرش از راه رسیده است. او فورا برای دیدار پسرش از جا برخواست. حضرت ابوبکر که تازه رسیده بود با دیدن پدرش فورا از شترش پایین پرید و آن‌را رها کرده تا هر چه زودتر مراتب احترام و بزرگواری و اطاعت و فرمانبرداری پدر را به نحو احسن بجای آورد. پس از آن مردم یکی یکی می‫آمدند و به ایشان سلام می‫کردند. حضرت ابوقحافه به ایشان گفت:" پسرم عتیق! این‌ها از سرداران قومشان هستند، با آن‌ها بخوبی رفتار کن". حضرت ابوبکر س عرض کردند: «یا أبت لا حول ولا قوة إلا بالله، طوقت أمرا عظیما لا قدرة لی به ولا یدان إلا بالله». " پدر جان! بدون قدرت و توان و توفیق و لطف الهی هیچ مجالی برای انجام کار نیک یا دوری از بدی نیست. بار مسئولیت بسیار سنگینی بر دوشم نهاده شده، من طاقت و توان حمل آن‌را ندارم مگر اینکه خداوند مرا یاری دهد".^[1]

---

[1]- صفة الصفوة، اثر/ ابن الجوزی: 1/258.

157- نگین

157- نگین

·        امام نووی در کتابشان "التهذیب" آورده‫؛ حضرت ابوبکر صدیق س از جمله آن اشخاصی بود که تمام قرآن را حفظ داشت.

·        حضرت حذیفه بن اسید س می‫گوید: من حضرت ابوبکر و عمر ب را دیدم که از ترس اینکه مبادا افرادی در پیروی از آن‌ها نماز ضحی – اشراق – را بر خود فرض کنند، نماز اشراق نمی‫خواند.^[1]

·        حضرت ابوبکر صدیق س فرزندانش را به بهترین صورت تربیت کرده بود. او همیشه حقوق همسایه‫ها را به آن‌ها گوشزد می‫کرد و به آن‌ها دستور می‫داد تا با همسایه‫ها رفتار نیک و پسندیده داشته باشند.

·        روزی ایشان پسرش عبدالرحمن را دید که با همسایه‫اش بگومگو دارد، او را صدا زده به او گفت: «لا تماظ جارک، فإن هذا یبقى ویذهب الناس». "با همسایه‫ات دعوا و مرافه مکن، چرا که این همسایه است و اینجا می‫ماند و مردم می‫روند".^[2]

---

[1]- المعجم الکبیر، اثر/ الطبرانی، حدیث: 3057، سند حدیث صحیح می‫باشد.

[2]- الزهد، اثر/ ابن المبارک: 1/ 551.

156- چرا تنها سلام برای من؟

156- چرا تنها سلام برای من؟

حضرت ابوبکر صدیق س در اصلاح جامعه و مردم نقش بسزایی داشت و همواره مردم را به انجام کارهای دست و صحیح تشویق می‫کرد. میمون بن مهران / آورده‫ که شخصی وارد مجلسی شد که حضرت ابوبکر در ان حضور داشت. آن شخص تنها به ایشان سلام کرد و گفت: «السلام علیک یا خلیفة رسول الله!». آن حضرت به او گفت: «من بین هؤلاء أجمعین!»."از بین همه این مجلس تنها چرا مرا سلام کردی؟".^[1]

---

[1]- الجامع لأخلاق الراوی و آداب السامع، اثر/ الخطیب البغدادی: 1/172.