اهل سنت

آنچه در این وبلاگ مخالف قرآن و سنت بود دور بندازید. الله در قرآن میفرماید:(پس بندگانم را بشارت ده، همان کسانی که سخنان را می شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می کنند. اینانند که خداوند هدایتشان کرده و اینانند که خردمندانند». زمر، آیه 17 و 18

اهل سنت

آنچه در این وبلاگ مخالف قرآن و سنت بود دور بندازید. الله در قرآن میفرماید:(پس بندگانم را بشارت ده، همان کسانی که سخنان را می شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می کنند. اینانند که خداوند هدایتشان کرده و اینانند که خردمندانند». زمر، آیه 17 و 18

مکاشفه‌ی الهی

مکاشفه‌ی الهی

یوهان فوک می‌نویسد: «هنوز هم در دیانت راستین اسلامی، بازتاب آن مکاشفه‌ی الهی و مشاهده‌ی ربانی را که هزار و سیصد سال پیش به محمد بن عبدالله نیرو داد تا گام پیش نهد و خداوند و روز داوری را بر خلق موعظه کند، می‌بینم»([1]).



[1]- محمد، رسول خدا؛ 98.

مشاوره معنوی جامعه

مشاوره معنوی جامعه

ویلیام چیتیک([1]) و ساچیکو موراتا([2]) در کتاب سیمای اسلام نوشته‌اند:

«محمد[ ج] در مقام پیامبر، حاکم، قاضی و مشاور معنوی کل جامعه قرار داشت، و براین اساس از یک سو محل دریافت پیام الهی بود و از دیگر سو، در مورد اهداف سیاسی و اجتماعی جامعه‌ی اسلامی حکم صادر می‌کرد و بر مسند قضاوت و رفع منازعات و مرافعات اجتماعی قرار داشت و به صدور دستور تنبیه و مجازات متخلفین از احکام خداوند و یا عفو و گذشت آنان می‌پرداخت و بالاخره طرف مشورت افراد جامعه در کوشش جهت نزدیک‌ترشدن به خداوند متعال بود»([3]).



[1]- William Chitick.

[2]- Sachiko Murata.

[3]- سیمای اسلام؛ 27.

شخصیت بی‌نظیر تاریخ

شخصیت بی‌نظیر تاریخ

استانلی لین پول انگلیسی([1]) (1854-1913م) خاورشناس، باستان‌شناس و تاریخ‌نگار مشهور در مقدمه‌ی کتاب خطابه‌ها و سخنان مختصری پیغمبر اسلام (اقوال محمد) که به سال 1882 م در لندن چاپ شده، چنین می‌نویسد: «از لحاظ قدرت اندیشه و علو فکر و زیبایی و صفای احساس، دارای موهبت خاصی بود. از بیمار عیادت و هر جنازه‌ای را تشییع می‌کرد. دعوت هر غلامی را برای شام می‌پذیرفت. جامه‌اش را خودش رفو می‌زد، بزهایش را خودش می‌دوشید و کارهای خانه‌اش را شخصاً انجام می‌داد. گفته‌های گذشتگان را بطور خلاصه نقل می‌کرد وقتی که با کسی دست می‌داد، هیچگاه زودتر از طرف مقابل دستش را عقب نمی‌کشید و برای کسانی که تحت حمایت و سرپرستی‌اش می‌زیستند، باوفاترین حامی بود؛ در محاوره، صحبت‌هایش از هرکسی شیرین‌تر و مطلوب‌تر بود.

هرکه او را می‌دید، خود به خود به او احترام می‌گذاشت و هرکس که به او نزدیک می‌شد، او را به شدت دوست می‌داشت. هرکه او را دیده، درباره‌اش چنین می‌گفت: نه پیش‌تر از آن تاریخ و نه بعد از آن، کسی را همچون او ندیده‌ام. هیچکس به سکوت و کم‌حرفی او دیده نشده است و هرگاه لب به سخن می‌گشود، با استحکام و متانت و حزم بود. آنچه را که می‌گفت، هیچ وقت کسی نمی‌توانست فراموشش کند»([2]).



[1]- Stanley Lane-Poole.

[2]- داستان‌هایی از زندگی پیامبر ما؛ 156- 157.

آیین مقدس

آیین مقدس

دکتر ریتین که از مورخان بزرگ است، اظهار می‌دارد: «دین محمد از نخستین ساعات ظهور خود و در زمان صاحب دعوت، ثابت کرد که دینی همگانی است؛ عقول بشری در هر پایه از مدنیت هم که باشد، از این آیین مقدس – که برای هر نژادی مناسب و با هر عقلی نیز موافق است – بی‌نیاز نیست»([1]).



[1]- همان، 72.

روشنفکر

روشنفکر

مسیو درمنگام فرانسوی می‌گوید: «راجع به این گفتار و ادعای محمد، کوچک‌ترین تردیدی باقی نیست؛ زیرا تا پایان عمر به درستی مأموریت و رسالت خود معتقد بود و بر خود واجب می‌دانست که برای تحقق این مهم قیام کند.

سرگذشت زندگی او مانع از این است که به این مرد خدا و ملهم از غیب و روشنفکر و صاحب ذهنی عالی، بسان یک بیمار بنگریم»([1]).



[1]- همان، 162- 163.