سورۀ زخرف

سورۀ زخرف

4- ﴿أُمِّ ٱلۡکِتَٰبِ﴾: لوح محفوظ یا علم ازلی.

5- ﴿أَفَنَضۡرِبُ عَنکُمُ ٱلذِّکۡرَ﴾: آیا از اتمام حجت و پند و اندرز شما با قرآن صرف نظر کنیم.

5- ﴿صَفۡحًا﴾: به سبب اعراض از شما.

5- ﴿أَن کُنتُمۡ قَوۡمٗا مُّسۡرِفِینَ﴾: به علت این‌که شما در جهالت و گمراهی افراط می‌کنید؟ نه، هرگز ترک نکنیم.

6- ﴿کَمۡ أَرۡسَلۡنَا﴾: بسیار فرستادیم.

6- ﴿فِی ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: به‌سوی ملت‌های گذشته.

8- ﴿بَطۡشٗا﴾: از روی قوت.

8- ﴿مَثَلُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: او صاف یا داستان شگفت انگیز پیشینیان.

10- ﴿ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا﴾: زمین را فرش گسترده برای استقرار بر آن.

10- ﴿سُبُلٗا﴾: راه‌های رفت و آمد یا اسباب زندگانی.

11- ﴿مَآءَۢ بِقَدَرٖ﴾: آب را به اندازه ضرورت.

11- ﴿فَأَنشَرۡنَا بِهِ﴾: پس به وسیله آب زنده کردیم.

12- ﴿خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ﴾: انواع و اقسام مخلوقات را آفرید.

12- ﴿وَٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: و از چارپایان از قبیل شتر.

13- ﴿لِتَسۡتَوُۥاْ﴾: تا قرار بگیرید.

13- ﴿سَخَّرَ﴾: رام کرد.

13- ﴿مُقۡرِنِینَ﴾: توانا و غالب یا نگهدارنده.

16- ﴿أَصۡفَىٰکُم بِٱلۡبَنِینَ﴾: پسران را برای شما برگزیده است.

17- ﴿مَثَلٗا﴾: مثل و مانند.

17- ﴿هُوَ کَظِیمٌ﴾: قلبش پر از خشم و اندوه است.

18- ﴿یُنَشَّؤُاْ فِی ٱلۡحِلۡیَةِ﴾: در زینت و نعمت پرورش می‌یابد، دختران.

18- ﴿فِی ٱلۡخِصَامِ﴾: در خصومت.

20- ﴿یَخۡرُصُونَ﴾: هر چه می‌گویند دروغ می‌گویند.

22- ﴿عَلَىٰٓ أُمَّةٖ﴾: بر آیین و روشی.

23- ﴿قَالَ مُتۡرَفُوهَآ﴾: صاحبان ناز و نعمت و غرق شهوات آن دیار گفتند.

26- ﴿إِنَّنِی بَرَآءٞ﴾: من بیزارم.

27- ﴿فَطَرَنِی﴾: مرا آفریده است.

28- ﴿کَلِمَةَۢ بَاقِیَةٗ﴾: کلمه توحید یا بیزاری از بت پرستی را.

28- ﴿فِی عَقِبِهِ﴾: در نسل خود تا روز قیامت.

31- ﴿مِّنَ ٱلۡقَرۡیَتَیۡنِ﴾: از یکی از این دو قریه، مکه و طایف.

32- ﴿سُخۡرِیّٗا﴾: فرمان‌بردار و خدمتکار.

33- ﴿أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ﴾: یک ملت، از محبت دنیا همه کافر ‌شوند.

33- ﴿مَعَارِجَ﴾: نردبانها و پلگان رفیع از نقره.

33- ﴿یَظۡهَرُون﴾: بالا می‌شدند.

35- ﴿زُخۡرُفٗا﴾: طلا یا آراسته و مزین.

35- ﴿لَمَّا مَتَٰعُ...﴾: مگر متاع...

36- ﴿مَن یَعۡشُ﴾: کسی‌که روی برگرداند و غافل شود.

36- ﴿نُقَیِّضۡ لَهُ﴾: برای او آماده کنیم.

36- ﴿لَهُۥ قَرِینٞ﴾: همنشینی‌که هیچ گاه از او جدا نشود.

44- ﴿إِنَّهُۥ لَذِکۡرٞ﴾: قرآن شرف بزرگ است.

49- ﴿بِمَا عَهِدَ عِندَکَ﴾: به اساس عهدی‌که با تو بسته، دور داشتن راه راست یافتگان از عذاب.

50- ﴿یَنکُثُونَ﴾: پیمان خود را که به راه نیک می‌روند، می‌شکند.

52- ﴿هُوَ مَهِینٞ﴾: او کوچک و حقیر است.

52- ﴿یُبِینُ﴾: از لکنت زبان سخن را روشن بیان کند.

53- ﴿مُقۡتَرِنِینَ﴾: همراه با او که تصدیقش نمایند.

54- ﴿فَٱسۡتَخَفَّ قَوۡمَهُ﴾: قوم خود را سبک عقل یافت.

55- ﴿ءَاسَفُونَا﴾: با این کار‌ها ما را سخت خشمگین ساختند.

56- ﴿سَلَفٗا﴾: سرمشق کافران در استحقاق عذاب.

56- ﴿مَثَلٗا لِّلۡأٓخِرِینَ﴾: پند و عبرت به کافران بعد از آنها.

57- ﴿مِنۡهُ یَصِدُّونَ﴾: بخاطر آن از خوشحالی فریاد می‌کشند.

58- ﴿قَوۡمٌ خَصِمُونَ﴾: گروهی ستیزه‌ گرند.

59- ﴿مَثَلٗا﴾: نشانه و عبرتی شگفت‌انگیز، مانند مَثَل، زبان‌زد همه.

60- ﴿لَجَعَلۡنَا مِنکُم﴾: به جای شما قرار می‌دادیم.

61- ﴿وَإِنَّهُۥ لَعِلۡمٞ لِّلسَّاعَةِ﴾: نزول عیسی ÷ نشانه نزدیکی قیامت است.

61- ﴿فَلَا تَمۡتَرُنَّ بِهَا﴾: در آمدن قیامت شک نکنید.

65- ﴿فَوَیۡلٞ﴾: هلاکت یا حسرت یا عذاب شدید.

66- ﴿هَلۡ یَنظُرُونَ﴾: آیا انتظار خواهند کشید.

66- ﴿بَغۡتَةٗ﴾: ناگهان.

67- ﴿ٱلۡأَخِلَّآءُ﴾: دوستان غیر خدایی.

70- ﴿تُحۡبَرُونَ﴾: شاد و خندان باشید.

71- ﴿أَکۡوَابٖ﴾: صراحی‌ها.

75- ﴿لَا یُفَتَّرُ عَنۡهُمۡ﴾: عذاب آنها تخفیف نمی‌یابد.

75- ﴿مُبۡلِسُونَ﴾: خاموشند یا از نومیدی بسیار اندوهگینند.

77- ﴿لِیَقۡضِ عَلَیۡنَا رَبُّکَ﴾: کاش خدایت ما را بکشد تا از این عذاب خلاص شویم.

79- ﴿أَمۡ أَبۡرَمُوٓاْ أَمۡرٗا﴾: بلکه در برابر پیامبر دست به دسیه قوی زدند.

80- ﴿نَجۡوَىٰهُم﴾: سخنان آسته آنها را که با هم می‌گویند.

83- ﴿یَخُوضُواْ﴾: در باطل فروروند.

84- ﴿فِی ٱلسَّمَآءِ إِلَٰهٞ﴾: او خدای آسمان‌هاست.

85- ﴿تَبَارَکَ ٱلَّذِی﴾: برتر است یا خیر و احسانش فراوان است.

87- ﴿فَأَنَّىٰ یُؤۡفَکُونَ﴾: پس چگونه از عبادت او تعالی منحرف می‌شوند.

88- ﴿قِیلِهِ﴾: خدا از گفتار پیامبر آگاه است.

89- ﴿فَٱصۡفَحۡ عَنۡهُمۡ﴾: از آنها دور شو.

89- ﴿سَلَٰمٞ﴾: کار من متارکه و دوری از شماست.

سورۀ شوری

سورۀ شوری

5- ﴿یَتَفَطَّرۡنَ﴾: از عظمت و جلال خدا پاره پاره شوند.

6- ﴿أَوۡلِیَآءَ﴾: معبودهای‌که به کمک آنها باور دارند.

7- ﴿ٱللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیۡهِمۡ﴾: خدا مراقب اعمال و پاداش دهنده آنهاست.

7- ﴿بِوَکِیلٖ﴾: امور آنها به تو سپرده شده باشد.

7- ﴿أُمَّ ٱلۡقُرَىٰ﴾: مکه یعنی اهالی آنجا را.

7- ﴿یَوۡمَ ٱلۡجَمۡعِ﴾: روز قیامت.

10- ﴿إِلَیۡهِ أُنِیبُ﴾: در همه حال به درگاه او رجوع می‌کنم.

11- ﴿فَاطِرُ...﴾: آفریننده...

11- ﴿مِّنۡ أَنفُسِکُمۡ أَزۡوَٰجٗا﴾: همسرانی از جنس خودتان.

11- ﴿مِنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ أَزۡوَٰجٗا﴾: از چارپایان نر و ماده.

11- ﴿یَذۡرَؤُکُمۡ فِیهِ﴾: به سبب ازدواج تعداد شما را زیاد می‌کند.

12- ﴿لَهُۥ مَقَالِیدُ﴾: کلید‌ها یا خزانه‌ها از آن اوست.

12- ﴿یَقۡدِرُ﴾: به حکمت بالغه روزی هرکه را بخواهد تنگ می‌کند.

13- ﴿شَرَعَ لَکُم﴾: راه روشن را به شما آشکار کرد.

13- ﴿مَا وَصَّىٰ﴾: آیینی‌که امر کرده و موظف ساخته بود.

13- ﴿أَقِیمُواْ ٱلدِّینَ﴾: دین توحید را به پادارید، اسلام.

13- ﴿کَبُرَ...﴾: بزرگ و دشوار است...

13- ﴿یَجۡتَبِیٓ﴾: برمی‌گزیند.

13- ﴿یُنِیبُ﴾: به او رجوع می‌کند و به طاعت او رو می‌آورد.

14- ﴿بَغۡیَۢا بَیۡنَهُمۡ﴾: از دشمنی یا از دنیا طلبی.

14- ﴿مُرِیبٖ﴾: شک و اضطراب‌آور.

15- ﴿ٱسۡتَقِمۡ﴾: به راه راست و روشن ادامه بده.

15- ﴿لَا حُجَّةَ﴾: به خصومت و بیان حجت مجال نماند برای این‌‌که حق به ظهور پیوست.

16- ﴿ٱسۡتُجِیبَ لَهُ﴾: مردم دین خدا را پذیرفتند و به آن گردن نهادند.

16- ﴿حُجَّتُهُمۡ دَاحِضَةٌ﴾: دلیل آنها باطل و ناپایدار است.

17- ﴿ٱلۡمِیزَانَ﴾: عدالت و راستی در حقوق را.

18- ﴿مُشۡفِقُونَ مِنۡهَا﴾: با‌ این‌که به آن توجه دارند از آن هراسانند.

18- ﴿یُمَارُونَ فِی ٱلسَّاعَةِ﴾: در وقوع قیامت مجادله می‌کنند یا شک‌ دارند.

19- ﴿لَطِیفُۢ بِعِبَادِه﴾: به بندگان خود مهربان است.

20- ﴿حَرۡثَ ٱلۡأٓخِرَةِ﴾: ثواب آخرت را.

21- ﴿کَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ﴾: حکم قطعی به تأخیر عذاب تا روز آخرت.

22- ﴿رَوۡضَاتِ ٱلۡجَنَّاتِ﴾: زیبا‌ترین، پاکیزه‌ترین و نزهت افزا‌ترین ساحه بهشت.

23- ﴿یَقۡتَرِفۡ حَسَنَةٗ﴾: طاعت ورزد.

27- ﴿لَبَغَوۡاْ﴾: طغیان یا ستم می‌نمودند.

27- ﴿یُنَزِّلُ بِقَدَرٖ﴾: به اندازه‌ای‌که حکیم توانا بخواهد می‌فرستد.

28- ﴿قَنَطُواْ﴾: از بارش آن نومید شدند.

29- ﴿بَثَّ فِیهِمَا﴾: در آسمان و زمین پراکنده ساخته است.

31- ﴿بِمُعۡجِزِینَ﴾: از عذاب الهی نمی‌توانید فرار نمایید.

32- ﴿ٱلۡجَوَارِ﴾: کشتی‌هاست.

32- ﴿کَٱلۡأَعۡلَٰمِ﴾: مانند کوه‌ها یا کاخ‌های بلند.

33- ﴿فَیَظۡلَلۡنَ رَوَاکِدَ﴾: کشتی‌ها ساکن و بی‌حرکت می‌شوند.

34- ﴿یُوبِقۡهُنَّ﴾: آنها را یا کسانی‌که در آنها هستند غرق می‌کند.

35- ﴿مَّحِیصٖ﴾: جای فرار و نجات از عذاب.

37- ﴿وَٱلۡفَوَٰحِش﴾: زشت‌ترین گناهان.

38- ﴿أَمۡرُهُمۡ شُورَىٰ﴾: در کارهای خود با هم مشوره می‌کنند.

39- ﴿أَصَابَهُمُ ٱلۡبَغۡیُ﴾: ظلم و ستم بر آنها برسد.

39- ﴿یَنتَصِرُونَ﴾: از کسی‌که به آنها ظلم کرده انتقام می‌گیرند و تجاوز نمی‌کنند.

42- ﴿یَبۡغُونَ فِی ٱلۡأَرۡضِ﴾: در زمین فساد یا سرکشی می‌کنند.

45- ﴿خَٰشِعِینَ﴾: کوچک و حقیر.

45- ﴿یَنظُرُونَ مِن طَرۡفٍ خَفِیّٖ﴾: از شدت ترس دزدانه نگاه می‌کنند.

47- ﴿نَّکِیرٖ﴾: از گناهان خود انکار کنید.

48- ﴿فَرِحَ بِهَا﴾: بخاطر آن متکبر و خودپسند می‌شود.

52- ﴿رُوحٗا﴾: قرآن یا نبوت یا جبریل را.

52- ﴿ٱلۡإِیمَٰنُ﴾: قوانین گستره‌ای که تنها به وسیله وحی آن را شناختی.

52- ﴿صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِیمٖ﴾: دین راست و درست، اسلام.

سورۀ فصلت

سورۀ فصلت

3- ﴿فُصِّلَتۡ ءَایَٰتُه﴾: آیات آن دسته بندی شده است یا به روشنی بیان شده است.

5- ﴿فِیٓ أَکِنَّةٖ﴾: ازخلقت در پوششی است که مانع فهم و درک می‌شود.

5- ﴿وَقۡرٞ﴾: سنگینی است که مانع شنیدن می‌گردد.

5-﴿حِجَابٞ﴾: پرده‌ای ضخیمی‌است که مانع سازگاری ما با تو می‌شود.

6- ﴿فَٱسۡتَقِیمُوٓاْ إِلَیۡهِ﴾: با طاعت و عبادت متوجه او تعالی باشید.

6- ﴿وَیۡلٞ لِّلۡمُشۡرِکِینَ﴾: بر مشرکین هلاکت یا حسرت یا عذاب شدید باد.

8- ﴿غَیۡرُ مَمۡنُونٖ﴾: جاودانی.

9- ﴿أَندَادٗا﴾: همتایانی از مخلوقات و آنها را پرستش می‌کنید.

10- ﴿رَوَٰسِیَ﴾: کوه‌های استوار که مانع تکان زمین می‌شوند.

10- ﴿بَٰرَکَ فِیهَا﴾: منافع و خیر زمین را بسیار کرد. ﴿أَقۡوَٰتَهَا﴾: مواد غذایی و مصالح زندگی ساکنان زمین را.

10- ﴿فِیٓ أَرۡبَعَةِ أَیَّامٖ﴾: در چهار روز تمام.

11- ﴿ٱسۡتَوَىٰٓ﴾ : قصد ساختن کرد.

11- ﴿هِیَ دُخَانٞ﴾: او از ماده شبیه دود ساخته شده بود.

11- ﴿أَتَیۡنَا﴾: دستورات مرا به جا کنید.

12- ﴿فَقَضَىٰهُنَّ﴾: پس آنها را ساخت.

12- ﴿حِفۡظٗا﴾: آن را از آفات،‌ نیکو حفظ کردیم.

13- ﴿أَنذَرۡتُکُمۡ صَٰعِقَةٗ﴾: شما را از عذاب شدید و کشنده برحذر می‌دارم.

16- ﴿رِیحٗا صَرۡصَرٗا﴾: باد سوزان یا سرد یا آواز شدید.

16- ﴿أَیَّامٖ نَّحِسَاتٖ﴾: روز‌های شوم یا روزهای پر غبار و خاک باد.

16- ﴿أَخۡزَىٰ﴾: ذلت و اهانت شدید.

17- ﴿فَهَدَیۡنَٰهُمۡ﴾: راه‌های گمراهی و هدایت را به آنها نشان دادیم.

17- ﴿ٱلۡعَذَابِ ٱلۡهُونِ﴾: عذاب ذلت‌آور.

19- ﴿فَهُمۡ یُوزَعُونَ﴾: گروه‌های پیشرو را نگه می‌دارند تا گروه‌های دنبال برسند.

22- ﴿وَمَا کُنتُمۡ تَسۡتَتِرُونَ﴾: هنگام ارتکاب گناه خود را نهان نمی‌کردید.

22- ﴿أَن یَشۡهَدَ...﴾: از ترس‌ شهادت دادن...

22- ﴿ظَنَنتُمۡ﴾: هنگام نهان داشتن از مردم باور داشتید.

22- ﴿کَثِیرٗا مِّمَّا تَعۡمَلُونَ﴾: بسیاری از اعمالی را که در نهان انجام می‌دادید.

23- ﴿أَرۡدَىٰکُمۡ﴾: شما را نابود کرد.

24- ﴿مَثۡوٗى لَّهُمۡ﴾: اقامتگاه دایمی آنهاست.

24- ﴿إِن یَسۡتَعۡتِبُواْ﴾: اگر در آن روز رضای پروردگار خود را بجویند.

24- ﴿مِّنَ ٱلۡمُعۡتَبِینَ﴾: از آنهای‌که خواسته‌شان پذیرفته ‌شود.

25- ﴿قَیَّضۡنَا لَهُمۡ﴾: برای آنها گماشتیم و مهیا کردیم.

25- ﴿حَقَّ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقَوۡل﴾: وعید عذاب بر آنها تحقق یافت.

26- ﴿وَٱلۡغَوۡاْ فِیهِ﴾: هنگام قرائت قرآن سخنان بیهوده بگویید.

29- ﴿ٱلۡأَسۡفَلِینَ﴾: در قعر دوزخ.

30- ﴿ٱسۡتَقَٰمُواْ﴾: به اعتقاد، عمل و اخلاص در راه حق پایداری کردند.

31- ﴿مَا تَدَّعُونَ﴾: آنچه در خواست و آرزو کنید.

32- ﴿نُزُلٗا﴾: روزی یا مهمانی یا بخشش.

34- ﴿وَلِیٌّ حَمِیمٞ﴾: دوست نزدیکی است که به تو اهمیت می‌دهد.

35- ﴿مَا یُلَقَّىٰهَآ﴾: به این خصلت نیکو نایل نمی‌شود.

36- ﴿یَنزَغَنَّکَ﴾: به تو برسد یا مانع تو گردد.

36- ﴿نَزۡغٞ﴾: وسوسه‌ای یا مانع شونده‌ای.

38- ﴿لَا یَسۡ‍َٔمُونَ﴾: از تسبیح گفتن به ستوه نمی‌آیند.

39- ﴿ٱلۡأَرۡضَ خَٰشِعَةٗ﴾: زمین را خشک، آرام و بی‌سبزه و گیاه.

39- ﴿ٱهۡتَزَّتۡ﴾: به سبزه و گیاه به جنب و جوش می‌آید.

39- ﴿رَبَتۡ﴾: بالا می‌آید.

40- ﴿یُلۡحِدُونَ﴾: از حق و راستی منحرف می‌شوند.

44- ﴿قُرۡءَانًا أَعۡجَمِیّٗا﴾: قرآن به زبان عجم چنانچه پیشنهاد می‌کنند.

44- ﴿لَوۡلَا فُصِّلَتۡ ءَایَٰتُهُ﴾: چرا این قرآن به زبانی‌که ما آشناستیم بیان نشد.

44- ﴿ءَا۬عۡجَمِیّٞ وَعَرَبِیّٞ﴾: آیا کتابی‌که به زبان عجم است به پیامبری‌که عرب است نازل شد.

44- ﴿فِیٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٞ﴾: در گوش‌های ایشان کری است که مانع شنیدن قرآن می‌شود.

45- ﴿مُرِیبٖ﴾: شک و اضطراب‌آور.

47- ﴿أَکۡمَامِهَا﴾: پوسته‌اش.

47- ﴿ءَاذَنَّٰکَ﴾: تو را خبر دادیم و آگاه ساختیم.

48- ﴿ظَنُّواْ﴾: یقین دانستن.

48- ﴿مَّحِیصٖ﴾: جای فرار و گریز از عذاب.

49- ﴿لَّا یَسۡ‍َٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ﴾: انسان مانده نمی‌شود.

49- ﴿دُعَآءِ ٱلۡخَیۡرِ﴾: طلب عافیت و فراوانی نعمت.

49- ﴿فَیَ‍ُٔوسٞ قَنُوطٞ﴾: از فضل و رحمت خدا نومید است.

50- ﴿هَٰذَا لِی﴾: این حق من است من به لیاقت خود سزاوارش هستم.

50- ﴿عَذَابٍ غَلِیظٖ﴾: عذاب شدید و دایمی.

51- ﴿نَ‍َٔابِجَانِبِهِ﴾: با تکبر از شکر و سپاس دوری گزیند.

51- ﴿دُعَآءٍ عَرِیضٖ﴾: دعای بسیار و مداوم.

53- ﴿ٱلۡأٓفَاقِ﴾: کرانه‌های آسمان‌ها و زمین.

54- ﴿فِی مِرۡیَةٖ﴾: در شکند.

سورۀ غافر

سورۀ غافر

3- ﴿غَافِرِ ٱلذَّنۢبِ﴾: گناه مسلمانان را می‌پوشاند.

3- ﴿قَابِلِ ٱلتَّوۡبِ﴾: توبه هر گناه‌کار را می‌پذیرد.

3- ﴿ذِی ٱلطَّوۡلِ﴾: توانگر یا دارای فضل، انعام و احسان.

4- ﴿فَلَا یَغۡرُرۡکَ﴾: تو را نفریبد.

4- ﴿تَقَلُّبُهُمۡ﴾: رفت و آمد پر منفعت آنها زیرا این استدراج است.

5- ﴿لِیُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّ﴾: تا بوسیله باطل حق را نابود کنند.

6- ﴿حَقَّتۡ﴾: واجب و مقرر شد به نابود ساختن.

7- ﴿سَبِیلَکَ﴾: راه هدایت، اسلام.

7- ﴿وَقِهِمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِیمِ﴾: آنها را از عذاب جحیم نگهدار.

9- ﴿وَقِهِمُ ٱلسَّیِّ‍َٔاتِ﴾: آنها را از گناه یا از عذاب آن نگهدار.

10- ﴿لَمَقۡتُ ٱللَّهِ﴾: دشمنی و غضب شدید خدا بر شما.

12- ﴿تُؤۡمِنُواْ﴾: باور می‌کردید.

13- ﴿یُنِیب﴾: با تفکر در آیات رجوع می‌کند.

15- ﴿رَفِیعُ ٱلدَّرَجَٰتِ﴾: آسمانها را برفراز هم افراشته است.

15- ﴿یُلۡقِی ٱلرُّوحَ﴾: وحی یا قرآن یا جبریل را می‌فرستد.

15- ﴿یَوۡمَ ٱلتَّلَاقِ﴾: روز اجتماع در محشر.

16- ﴿بَٰرِزُون﴾: از قبرها آشکار بیرون می‌آیند و هیچ چیز آنها را پنهان نمی‌کند.

18- ﴿یَوۡمَ ٱلۡأٓزِفَةِ﴾: روز نزدیک، روز قیامت.

18- ﴿ٱلۡحَنَاجِرِ﴾: حلقها.

18- ﴿حَمِیمٖ﴾: دوست مشفقی‌که به آنها اهمیت بدهد.

19- ﴿خَآئِنَةَ ٱلۡأَعۡیُنِ﴾: نگاه خائنانه را.

21- ﴿وَاقٖ﴾: مدافعی‌که از آنها عذاب را دور کند.

25- ﴿ٱسۡتَحۡیُواْ نِسَآءَهُمۡ﴾: دختران آنها را برای خدمت زنده بگذارید.

25- ﴿ضَلَٰلٖ﴾: نابودی و بطلان.

27- ﴿عُذۡتُ بِرَبِّی﴾: به خدایم پناه گرفتم.

29- ﴿ظَٰهِرِینَ﴾: پیروز و برترید.

29- ﴿بَأۡسِ ٱللَّهِ﴾: عذاب و انتقام خدا.

29- ﴿مَآ أُرِیکُمۡ﴾: شما را راهنمایی نمی‌کنم.

30- ﴿ٱلۡأَحۡزَابِ﴾: ملت‌های گذشته که علیه انبیاء یاور هم بودند.

31- ﴿دَأۡبِ قَوۡمِ نُوحٖ﴾: عادت آنها در تکذیب پیامبران.

32- ﴿یَوۡمَ ٱلتَّنَادِ﴾: روز قیامت، در آن روز مردم را به محشر می‌خوانند.

33- ﴿عَاصِمٖ﴾: دفاع کننده.

34- ﴿مُّرۡتَابٌ﴾: شک و ترید کننده در دین و یگانگی خدا.

35- ﴿بِغَیۡرِ سُلۡطَٰنٍ﴾: بدون دلیل.

35- ﴿کَبُرَ مَقۡتًا﴾: جدال بدون دلیل آنها دشمنی بزرگ است.

36- ﴿صَرۡحٗا﴾: قصری یا ساختمان بلند و نمایان.

36- ﴿أَبۡلُغُ ٱلۡأَسۡبَٰبَ﴾: به درها یا به راه‌‌ها برسم.

37- ﴿تَبَاب﴾: تباهی و نابودی.

40- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٖ﴾: اعطای رازق مطلق بی‌‌‌نهایت است.

43- ﴿لَا جَرَمَ﴾: حق و ثابت است یا در حقیقت.

43- ﴿مَرَدَّنَآ إِلَى ٱللَّهِ﴾: باز گشت ما بعد از مرگ به سوی خداست که همه را کیفر و پاداش می‌دهد.

45- ﴿حَاقَ﴾: احاطه کرد یا نازل شد.

46- ﴿غُدُوّٗا وَعَشِیّٗا﴾: صبح و شام یا دایم در برزخ.

47- ﴿مُّغۡنُونَ عَنَّا﴾: از ما دفاع می‌کنید یا به جای ما بر می‌دارید.

51- ﴿یَقُومُ ٱلۡأَشۡهَٰدُ﴾: فرشتگان، پیامبران و مؤمنان به شهادت برخیزند.

52- ﴿مَعۡذِرَتُهُمۡ﴾: بهانه یا عذر خواهی ایشان.

55- ﴿بِٱلۡعَشِیِّ وَٱلۡإِبۡکَٰرِ﴾: هر صبح و شام یا دایم.

56- ﴿مَّا هُم بِبَٰلِغِیهِ﴾: هرگز به اسباب کبر و بزرگ‌نمایی نخواهند رسید.

60- ﴿دَاخِرِینَ﴾: باپستی و حقارت.

62- ﴿فَأَنَّىٰ تُؤۡفَکُون﴾: پس چگونه از توحید اوتعالی منحرف می‌شوید؟

63- ﴿یُؤۡفَکُ﴾: از توحید حق منحرف می‌شوند.

64- ﴿ٱلۡأَرۡضَ قَرَارٗا﴾: زمین را محل زندگی و آرامش.

64- ﴿ٱلسَّمَآءَ بِنَآءٗ﴾: آسمان را سقف برافراشته مانند قبه بالای سر شما.

64- ﴿فَتَبَارَکَ ٱللَّهُ﴾: خدا بزرگ است یا خیرش فراوان است.

66- ﴿أَنۡ أُسۡلِمَ﴾: که فرمانبردار باشم یا دین خود را خالص گردانم.

67- ﴿لِتَبۡلُغُوٓاْ أَشُدَّکُمۡ﴾: تا به کمال عقل و قوت برسید.

68- ﴿قَضَىٰٓ أَمۡرٗا﴾: اراده ایجاد کاری را بکند.

69- ﴿أَنَّىٰ یُصۡرَفُونَ﴾: چگونه از آیات با همه راستی و وضاحت آنها منحرف ساخته می‌شوند؟

71- ﴿ٱلۡأَغۡلَٰلُ﴾: زنجیرهای‌که دست‌ها و گردن‌ها را با هم می‌بندد.

72- ﴿ٱلۡحَمِیمِ﴾: آب جوشان.

72- ﴿یُسۡجَرُونَ﴾: سوزانده می‌شوند یا دوزخ از آنها پر می‌شود.

75- ﴿تَفۡرَحُون﴾: سرمستی و تکبر می‌نمودید.

75- ﴿تَمۡرَحُون﴾: بسیار کبر می‌کردید.

76- ﴿مَثۡوَى ٱلۡمُتَکَبِّرِینَ﴾: جایگاه متکبران.

80- ﴿حَاجَةٗ فِی صُدُورِکُمۡ﴾: به چیزهای مهمی‌که به آن ارزش قایلید.

82- ﴿فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم﴾: از آنها دفع نکرد و به آنها نفع نرسانید.

83- ﴿مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ﴾: از دانش به امور دنیا، دین را مسخره می‌کردند.

83- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: آنها را احاطه کرد یا بر آنها فرود آمد.

84- ﴿رَأَوۡاْ بَأۡسَنَا﴾: شدت عذاب ما را در دنیا مشاهده کردند.

85- ﴿خَلَتۡ﴾: گذشته است.

سورۀ زمر

سورۀ زمر

2- ﴿مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّینَ﴾: طاعت و عبادت را خالص برای او.

3- ﴿زُلۡفَىٰٓ﴾ : نزدیک گردانیدن.

4- ﴿سُبۡحَٰنَهُ﴾: خدا از اختیار فرزند پاک و منزه است.

5- ﴿یُکَوِّرُ ٱلَّیۡلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ﴾: شب را بر روز می‌پیچد مانند لباس بر انسان پس روز نهان و تاریکی ظاهر می‌گردد.

6- ﴿أَنزَلَ لَکُم﴾: برای شما آفرید.

6- ﴿مِّنَ ٱلۡأَنۡعَٰمِ﴾: شتر، گاو، گوسفند و بز.

6- ﴿ظُلُمَٰتٖ ثَلَٰثٖ﴾: سه تاریکی، تاریکی بطن، رحم و مشیمه.

6- ﴿فَأَنَّىٰ تُصۡرَفُونَ﴾: پس چگونه از عبادت او روگردان می‌شوید؟

7- ﴿لَا تَزِرُ وَازِرَةٞ...﴾: هیچ گناه‌کاری بر دوش نمی‌کشد...

8- ﴿مُنِیبًا إِلَیۡهِ﴾: به فریاد و زاری به خدا رجوع می‌کند.

8- ﴿خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ﴾: از فضل و احسان به او نعمت بزرگ بدهد.

8- ﴿أَندَادٗا﴾: همتایانی و آنها را عبادت می‌کند.

9- ﴿هُوَ قَٰنِتٌ﴾: وی عابد و مطیع فرمان خداست.

9- ﴿ءَانَآءَ ٱلَّیۡلِ﴾: ساعت‌های از شب.

10- ﴿بِغَیۡرِ حِسَابٖ﴾: بی‌نهایت یا فراوان.

16- ﴿ظُلَلٞ مِّنَ ٱلنَّارِ﴾: طبقه‌های متراکم دوزخ.

17- ﴿ٱجۡتَنَبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾: از بتها و معبودهای باطل اجتناب کردند.

17- ﴿أَنَابُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ﴾: به عبادت خدا رجو ع کردند.

19- ﴿حَقَّ عَلَیۡهِ﴾: بر او واجب و ثابت شد.

20- ﴿لَهُمۡ غُرَفٞ﴾: در جنت برای آنها قصرهای عالی است.

21- ﴿فَسَلَکَهُۥ یَنَٰبِیعَ﴾: پس آن را در چشمه‌ها و مجراها وارد نمود.

21- ﴿یَهِیج﴾: خشک می‌شود.

21- ﴿یَجۡعَلُهُۥ حُطَٰمًا﴾: آن را شکسته و ریزه ریزه می‌کند.

22- ﴿فَوَیۡلٞ﴾: هلاکت یا حسرت یا عذاب شدید.

23- ﴿أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِیثِ﴾: رساترین و راست‌ترین سخن را، قرآن.

23- ﴿کِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا﴾: کتابی‌که بعضی از آن مشابه برخی دیگر است در اعجاز، هدایت و خصوصیات دیگر.

23- ﴿مَّثَانِیَ﴾: در آن احکام، موعظه‌ها، قصه‌ها و غیره به تکرار بیان شده است.

23- ﴿تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ﴾: از وعیدهای قرآن می‌لرزد و مضطرب می‌شود.

23- ﴿تَلِینُ جُلُودُهُمۡ﴾: پوست‌های آنها آرامش می‌یابد.

26- ﴿ٱلۡخِزۡیَ﴾: ذلت و خواری را.

28- ﴿عِوَجٖ﴾: اختلافی و اختلالی.

29- ﴿شُرَکَآءُ مُتَشَٰکِسُونَ﴾: شریکان بدخو‌که همواره با هم در نزاع هستند.

29- ﴿سَلَمٗا لِّرَجُلٍ﴾: تنها از یک نفر باشد.

32- ﴿مَثۡوٗى لِّلۡکَٰفِرِینَ﴾: جایگاهی برای کافران.

38- ﴿أَفَرَءَیۡتُم﴾: به من خبر دهید.

38- ﴿حَسۡبِیَ ٱللَّهُ﴾: در همه امور خدا مرا بس است.

39- ﴿مَکَانَتِکُمۡ﴾: توانایی خود.

40- ﴿یُخۡزِیهِ﴾: ذلیلش گرداند.

40- ﴿یَحِلُّ عَلَیۡهِ﴾: بر او واجب شود.

42- ﴿یَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ﴾: جان را قبض می‌کند.

44- ﴿لِّلَّهِ ٱلشَّفَٰعَةُ جَمِیعٗا﴾: هیچ کس در حضور خدا شفاعت نمی‌کند مگر به اجازه او.

45- ﴿ٱشۡمَأَزَّتۡ﴾: از یکتا پرستی متنفر و دلیگر شود.

46- ﴿فَاطِر...﴾: ای آفریدگار...

47- ﴿یَحۡتَسِبُونَ﴾: گمان می‌کردند و انتظارش را داشتند.

48- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: آنها را احاطه کند یا بر آنها فرود آید.

49- ﴿خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ﴾: از فضل و احسان به او نعمتی بدهیم.

49- ﴿هِیَ فِتۡنَةٞ﴾: آن نعمت آزمایشی است.

51- ﴿بِمُعۡجِزِین﴾: از عذاب الهی نمی‌توانند فرار نمایند.

52- ﴿یَقۡدِرُ﴾: روزی هرکه را بخواهد به روی حکمتی کم می‌کند.

53- ﴿أَسۡرَفُواْ﴾: در ارتکاب معاصی از حد تجاوز کردند.

53- ﴿لَا تَقۡنَطُواْ﴾: نومید نشوید.

53- ﴿ٱلذُّنُوبَ جَمِیعًا﴾: همه گناهان را به جز از شرک.

54- ﴿أَنِیبُوٓاْ إِلَىٰ رَبِّکُمۡ﴾: با توبه و طاعت به خدای خود رجوع کنید.

54- ﴿أَسۡلِمُواْ لَهُ﴾: او تعالی را به اخلاص عبادت کنید.

55- ﴿بَغۡتَةٗ﴾: ناگهان.

56- ﴿یَٰحَسۡرَتَىٰ﴾: وای اندوه بی‌کران، وای ندامت و پشیمانی.

56- ﴿فَرَّطتُ﴾: کوتاهی کردم.

56- ﴿فِی جَنۢبِ ٱللَّهِ﴾: در طاعت، اجرای دستور و حق او تعالی.

56- ﴿ٱلسَّٰخِرِینَ﴾: اسلام، آقران و مسلمانان را به استهزا می‌گرفتند.

58- ﴿کَرَّةٗ﴾: بازگشت به دنیا.

60- ﴿مَثۡوٗى لِّلۡمُتَکَبِّرِینَ﴾: جای متکبران.

61- ﴿بِمَفَازَتِهِمۡ﴾: به سبب دست یافتن ایشان به مطلوب.

63- ﴿لَّهُۥ مَقَالِیدُ...﴾: کلیدها یا خزانه‌های... از آن اوست.

65- ﴿لَیَحۡبَطَنَّ عَمَلُکَ﴾: عملت باطل می‌گردد.

67- ﴿مَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ...﴾: خدا را نشناختند یا به عظمت او پی‌نبردند...

67- ﴿قَبۡضَتُه﴾: در توان و تصرف اوست.

67- ﴿مَطۡوِیَّٰتُۢ بِیَمِینِهِ﴾: به قدرت خدا در هم پیچیده می‌شوند، مانند پیچاندن نوسینده نامه را.

68- ﴿ٱلصُّورِ﴾: شاخی‌که اسرافیل در آن می‌دمد، در نفخۀ اول.

68- ﴿فَصَعِقَ﴾: بمیرد.

69- ﴿وُضِعَ ٱلۡکِتَٰبُ﴾: نامه اعمال انسان داده شود.

71- ﴿زُمَرًا﴾: گروه‌های پراکنده و پی‌درپی.

71- ﴿حَقَّتۡ﴾: واجب و ثابت شد.

73- ﴿طِبۡتُمۡ﴾: از لوث گناه پاک شدید.

74- ﴿صَدَقَنَا وَعۡدَهُ﴾: نعمتهای‌که به ما وعده داده بود وفا کرد.

74- ﴿نَتَبَوَّأُ﴾: جای می‌گیریم.

75- ﴿حَآفِّینَ﴾: احاطه کرده‌اند.