ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
1- ﴿لَا تُقَدِّمُواْ﴾: در هیچ کاری تصمیم نگیرید و امری را فیصله نکنید.
2- ﴿أَن تَحۡبَطَ أَعۡمَٰلُکُمۡ﴾: مبادا اعمال شما باطل شود.
3- ﴿یَغُضُّونَ أَصۡوَٰتَهُمۡ﴾: صدای خود را پایین میآورند و آهسته سخن میگویند.
3- ﴿ٱمۡتَحَنَ ٱللَّهُ قُلُوبَهُمۡ﴾: خدا دلهای آنان را امتحان کرده و برگزیده است.
4- ﴿ٱلۡحُجُرَٰتِ﴾: حجرههای همسران پیامبر.
7- ﴿لَعَنِتُّمۡ﴾: گرفتار گناه و نابود میشود.
9- ﴿بَغَتۡ﴾: تجاوز و سرکشی کرد و صلح را نپذیرفت.
9- ﴿تَفِیٓءَ﴾: رجوع کند.
9- ﴿أَقۡسِطُوٓاْ﴾: در همه امور عدالت را رعایت نمایید.
9- ﴿ٱلۡمُقۡسِطِینَ﴾: عدالت پیشگان را و به آنها پاداش نیکو میدهد.
11- ﴿لَا یَسۡخَرۡ﴾: تمسخر و عیب نکند.
11- ﴿لَا تَلۡمِزُوٓاْ أَنفُسَکُمۡ﴾: یکدیگر را طعن و بدگویی نکنید.
11- ﴿وَلَا تَنَابَزُواْ بِٱلۡأَلۡقَٰبِ﴾: یکدیگر را به لقبهای زشت صدا نکنید.
12- ﴿کَثِیرٗا مِّنَ ٱلظَّنِّ﴾: بسیاری از گمانها، گمانبد به اشخاص نیک.
12- ﴿لَا تَجَسَّسُواْ﴾: در جستجوی راز نهان مسلمانها نباشید.
12- ﴿فَکَرِهۡتُمُوهُ﴾: به یقین از آن بیزارید پس انجامش ندهید.
14- ﴿ءَامَنَّا﴾: به زبان و دل تصدیق کردیم.
14- ﴿لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ﴾: به دل تصدیق نکردهاید.
14- ﴿أَسۡلَمۡنَا﴾: از ترس و حرص و آز گردان نهادیم.
14- ﴿لَا یَلِتۡکُم﴾: کم نمیکند.
16- ﴿أَتُعَلِّمُونَ ٱللَّهَ بِدِینِکُمۡ﴾: آیا خدا را از ایمان خود آگاه میسازید.
1- ﴿فَتۡحٗا مُّبِینٗا﴾: پیروزی درخشان، صلح حدیبیه در سال ششم هجری.
4- ﴿ٱلسَّکِینَةَ﴾: آرامش خاطر و ثبات را.
6- ﴿ظَنَّ ٱلسَّوۡءِ﴾: گمان بد.
6- ﴿عَلَیۡهِمۡ دَآئِرَةُ ٱلسَّوۡءِ﴾: دعاء است بر هلاکت و نابودی ایشان.
9- ﴿تُعَزِّرُوهُ﴾: به کمک دین خدا بپردازید.
9- ﴿تُوَقِّرُوهُ﴾: او تعالی را تعظیم کنید و گرامی بدارید.
9- ﴿تُسَبِّحُوهُ﴾: او را از آنچه لایق جلالت او نیست پاک و منزه بدانید.
9- ﴿بُکۡرَةٗ وَأَصِیلًا﴾: بامداد و شام یا تمام روز.
10- ﴿نَّکَثَ﴾: تعهد و بیعت را بشکند.
11- ﴿ٱلۡمُخَلَّفُونَ﴾: تخلف کنندگان از همراهی با تو در غزوه حدیبیه.
12- ﴿لَّن یَنقَلِبَ﴾: هرگز به مدینه برنمیگردد.
12- ﴿قَوۡمَۢا بُورٗا﴾: گروهی فاسد یا شایسته هلاکت.
15- ﴿ذَرُونَا نَتَّبِعۡکُمۡ﴾: بگذارید با شما به غزوه خیبر حاضر باشیم.
15- ﴿کَلَٰمَ ٱللَّهِ﴾: فرمان خدا را به اختصاص غنایم برای اهل حدیبیه.
16- ﴿أُوْلِی بَأۡسٖ شَدِیدٖ﴾: دارای قوت و صلابت در جنگ.
17- ﴿حَرَجٞ﴾: گناهی در تخلف از جهاد.
18- ﴿یُبَایِعُونَکَ﴾: با تو در حدیبیه بیعت رضوان را انجام دادند.
18- ﴿فَتۡحٗا قَرِیبٗا﴾: پیروزی نزدیک، فتح خیبر سال هفتم هجرت.
21- ﴿أَحَاطَ ٱللَّهُ﴾: خدا او را به شما آماده کرده یا نگهداشته است.
24- ﴿بِبَطۡنِ مَکَّةَ﴾: به دل مکه، حدیبیه نزدیک مکه.
24- ﴿أَظۡفَرَکُمۡ عَلَیۡهِمۡ﴾: شما را برتری داد و بر آنها پیروز گردانید.
25- ﴿وَٱلۡهَدۡیَ﴾: شترانیکه رسول خدا آورده بود.
25- ﴿مَعۡکُوفًا﴾: منع و محبوس کردند.
25- ﴿مَحِلَّهُ﴾: به محلیکه کشتن آن حلال است.
25- ﴿تَطَُٔوهُمۡ﴾: آنها را یکجا با کفار نا بود و پامال کنید.
25- ﴿مَّعَرَّةُۢ﴾: کار زشتی یا ننگی.
25- ﴿لَوۡ تَزَیَّلُواْ﴾: اگر مسلمانان در مکه از کفار جدا میبودند.
26- ﴿ٱلۡحَمِیَّةَ﴾: ننگ و غضب شدید.
26- ﴿سَکِینَتَهُ﴾: اطمینان و آرامش خود را.
26- ﴿کَلِمَةَ ٱلتَّقۡوَىٰ﴾: کلمه توحید و اخلاص.
27- ﴿فَتۡحٗا قَرِیبًا﴾: پیروزی نزدیک، صلح حدیبیه یا فتح خیبر.
28- ﴿لِیُظۡهِرَهُ﴾: تا او را برتری دهد و نیرومندش کند.
29- ﴿سِیمَاهُمۡ﴾: نشانه آنها.
29- ﴿مَثَلُهُمۡ﴾: وصف شگفت انگیز ایشان.
29- ﴿فََٔازَرَهُ﴾: پس آن جوانه را تقویت کند.
29- ﴿فَٱسۡتَغۡلَظَ﴾: محکم شود.
29- ﴿فَٱسۡتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ﴾: و برساقه خود ایستاد شود.
1- ﴿أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل و بیفایده کرد.
2- ﴿کَفَّرَ عَنۡهُمۡ﴾: از آنها دور کرد.
2- ﴿أَصۡلَحَ بَالَهُم﴾: حال ایشان را در دین و دنیا به صلاح آورد.
4- ﴿فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ﴾: پس گردن آنها را بزنید.
4- ﴿أَثۡخَنتُمُوهُمۡ﴾: کشته، زخمی و اسیر فراوان ازآنها گرفتید.
4- ﴿فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ﴾: اسرای آنها را بند و زنجیر کنید.
4- ﴿مَنَّۢا﴾: اسیرها را بدون عوض آزاد و بر آنها منت گزارید.
4- ﴿فِدَآءً﴾: از آنها فدیه بگیرید یا در برابر اسرای مسلمین آزادشان کنید.
4- ﴿حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَا﴾: تا اینکه جنگ آلات و بارهای سنگین خود را بر زمین نهد، پایان جنگ.
4- ﴿لِّیَبۡلُوَ...﴾: تا امتحان کند... و بار گناه مسلمانان را کاهش دهد و کافران را تباه کند.
4- ﴿فَلَن یُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: هرگز اعمال آنها را باطل نمیکند بلکه اجر و پاداش آنها را کامل میدهد.
8- ﴿فَتَعۡسٗا لَّهُمۡ﴾: بر آنها مرگ یا شقاوت و بدبختی باد.
9- ﴿فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ﴾: خدا اعمال آنها را باطل کرد که از قرآن نفرت داشتند.
10- ﴿دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِمۡ﴾: خدا نا بودشان کرد.
11- ﴿مَوۡلَىٰ...﴾: دوست و ناصر...
12- ﴿مَثۡوٗى لَّهُمۡ﴾: محل سکونت آنهاست.
13- ﴿کَأَیِّن مِّن قَرۡیَةٍ﴾: بسیار شهرها که.
15- ﴿مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ﴾: وصف بهشت.
15- ﴿غَیۡرِ ءَاسِنٖ﴾: تغییر نمیکند و گنده و بد بوی نمیشود.
15- ﴿عَسَلٖ مُّصَفّٗى﴾: عسل پاکیزه و صاف.
15- ﴿مَآءً حَمِیمٗا﴾: آب جوشان.
16- ﴿مَاذَا قَالَ ءَانِفًا﴾: همین حالا یا همین ساعت چه گفت.
18- ﴿جَآءَ أَشۡرَاطُهَا﴾: علایم قیامت آمده است از جمله بعثت رسول خدا.
18- ﴿فَأَنَّىٰ لَهُمۡ﴾: پس چگونه یا از کجا باشد برای ایشان.
19- ﴿یَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَکُمۡ﴾: خدا از حرکات شما آگاه است.
19- ﴿مَثۡوَىٰکُم﴾: جای استقرار شما را.
20- ﴿ٱلۡمَغۡشِیِّ عَلَیۡهِ﴾: کسیکه دچار بیهوشی و مستی باشد.
20- ﴿فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: اسباب نابودی اینها نزدیک است یا سزاوار عذابند، «لام» زاید است.
21- ﴿طَاعَةٞ﴾: فرمانبرداری برای آنان بهتر است یا دستور ما طاعت است.
21- ﴿عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ﴾: فرمان جهاد قطعیت یافت و بر عهده آنان قرار گرفت.
22- ﴿فَهَلۡ عَسَیۡتُمۡ﴾: آیا میتوان از شما انتظار داشت، یعنی میتوان.
22- ﴿تَوَلَّیۡتُمۡ﴾: فرمانروای مردم شوید.
24- ﴿أَقۡفَالُهَا﴾: قفل آنهاست که باز نمیشود.
25- ﴿سَوَّلَ لَهُمۡ﴾: شیطان خطاهای آنها را آراست و آسان نشان داد و امیدوارشان ساخت.
25- ﴿أَمۡلَىٰ لَهُمۡ﴾: خدا برآنها با آرزوهای پوچشان مهلت داد.
26- ﴿یَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ﴾: خدا از تمام زشتیهای پنهان آنها آگاه است.
29- ﴿أَضۡغَٰنَهُمۡ﴾: کینههای شدید و نهان ایشان را.
30- ﴿بِسِیمَٰهُمۡ﴾: از علایم مشخصه چهرهشان.
30- ﴿فِی لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ﴾: از اسلوب سخنشان.
31- ﴿لَنَبۡلُوَنَّکُمۡ﴾: همانا شما را به تکالیف شاقه میآزمایم.
31- ﴿نَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَکُمۡ﴾: خبرهای شما را آشکار کنیم.
35- ﴿فَلَا تَهِنُواْ﴾: از جهاد علیه کفار سستی نکنید.
35- ﴿ٱلسَّلۡمِ﴾: صلح و آشتی.
35- ﴿لَن یَتِرَکُمۡ أَعۡمَٰلَکُمۡ﴾: خدا هرگز از اجر اعمال شما نمیکاهد.
37- ﴿فَیُحۡفِکُمۡ﴾: و به اصرار اموال شما را بخواهد.
37- ﴿أَضۡغَٰنَکُمۡ﴾: کینههای شدید شما را در برابر اسلام.
3- ﴿أَجَلٖ مُّسَمّٗى﴾: زمان معین، روز قیامت.
4- ﴿أَرَءَیۡتُم﴾: به من خبر دهید.
4- ﴿لَهُمۡ شِرۡکٞ﴾: شرکتی با خدا دارند.
4- ﴿أَثَٰرَةٖ مِّنۡ عِلۡمٍ﴾: اثر علمی از گذشتگان نزد شماست.
8- ﴿تُفِیضُونَ فِیهِ﴾: به طعن و تکذیب قرآن میپردازید.
9- ﴿مَا کُنتُ بِدۡعٗا﴾: من چیز نوی نیاوردم.
10- ﴿أَرَءَیۡتُمۡ﴾: به من خبر دهید حال شما چه خواهد بود.
11- ﴿إِفۡکٞ قَدِیمٞ﴾: دروغ دیرینه.
15- ﴿وَوَصَّیۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ﴾: به انسان دستور دادیم.
15- ﴿کُرۡهٗا﴾: به سختی و مشقت.
15- ﴿حَمۡلُهُۥ وَفِصَٰلُهُ﴾: مدت حمل او و از شیر جدا شدنش.
15- ﴿بَلَغَ أَشُدَّهُ﴾: به کمال قوت و عقل خود برسد.
15- ﴿رَبِّ أَوۡزِعۡنِیٓ﴾: پرودگارا به من الهام کن و کمکم نما.
17- ﴿أُفّٖ لَّکُمَآ﴾: از شما دلتنگ شدم، سخن دلتنگ کننده و ناپسند، از امری اظهار آزردگی کردن.
17- ﴿أَنۡ أُخۡرَجَ﴾: بعد از مرگ زنده میشوم.
17- ﴿خَلَتِ ٱلۡقُرُونُ﴾: ملتها از جهان رفتند و هیچ کدام دو باره زنده نشدند.
17- ﴿وَیۡلَک﴾: وای بر تو تباه شدی، مراد تشویق او به اسلام است.
17- ﴿ءَامِنۡ﴾: به خدا و رستاخیز ایمان بیاور.
17- ﴿أَسَٰطِیرُ ٱلۡأَوَّلِینَ﴾: سخنان باطلیکه در کتب آنها نوشته است.
18- ﴿حَقَّ عَلَیۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ﴾: وعده عذاب بر آنها لازم و ثابت شد.
18- ﴿قَدۡ خَلَتۡ﴾: گذشتهاند.
20- ﴿عَذَابَ ٱلۡهُونِ﴾: عذاب، خواری و ذلت.
21- ﴿أَخَا عَادٍ﴾: برادر قوم عاد، هود را.
21- ﴿بِٱلۡأَحۡقَافِ﴾: به احقاف، وادیی است بین عُمَان و سرزمین مَهْرَه.
22- ﴿لِتَأۡفِکَنَا﴾: تا ما را برگردانی یا با دروغ دور کنی.
24- ﴿عَارِضٗا﴾: ابری گسترده در افق.
25- ﴿تُدَمِّرُ﴾: هلاک میکند.
26- ﴿مَکَّنَّٰهُمۡ﴾: ایشان را قوت و شوکت داده بودیم.
26- ﴿فِیمَآ إِن مَّکَّنَّٰکُمۡ﴾: نیروی آنها را به شما ندادیم.
26- ﴿فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُمۡ﴾: پس از آنها دور نکرد.
26- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: آنها را احاطه کرد یا بر ایشان فرود آمد.
27- ﴿صَرَّفۡنَا ٱلۡأٓیَٰتِ﴾: به اسلوبهای مختلف آیات را تکرار کردیم.
28- ﴿قُرۡبَانًا ءَالِهَةَۢ﴾: معبودانیکه آنها را به خدا نزدیک میکنند.
28- ﴿یَفۡتَرُونَ﴾: افتراء میکردند.
29- ﴿صَرَفۡنَآ إِلَیۡکَ﴾: بهسوی تو فرستادیم.
29- ﴿أَنصِتُواْ﴾: خاموش شوید و به دقت بشنوید.
29- ﴿قُضِیَ﴾: تلاوت قرآن تمام شد.
32- ﴿فَلَیۡسَ بِمُعۡجِزٖ﴾: نمیتواند از عذاب او فرار نماید.
33- ﴿لَمۡ یَعۡیَ بِخَلۡقِهِنَّ﴾: از آفرینش آنها خسته یا ناتوان نگردید.
33- ﴿بَلَىٰٓ﴾: بله، خدا میتواند مردهها را زنده کند.
35- ﴿أُوْلُواْ ٱلۡعَزۡمِ﴾: صاحبان صبر، ثبات و جدیت.
35- ﴿بَلَٰغٞ﴾: این تبلیغ است از جانب پیامبر ما.
4- ﴿یَبُثُّ﴾: پخش و پراکنده میسازد.
5- ﴿تَصۡرِیفِ ٱلرِّیَٰحِ﴾: تغییر جهت وزش و احوال بادها.
7- ﴿وَیۡلٞ﴾: نابودی یا حسرت یا عذاب شدید.
7- ﴿أَفَّاکٍ أَثِیمٖ﴾: دروغگوی سر تا پا گناه.
9- ﴿ٱتَّخَذَهَا هُزُوًا﴾: او را مسخره میکند.
10- ﴿لَا یُغۡنِی عَنۡهُم﴾: از آنها دفاع نمیکند.
11- ﴿رِّجۡزٍ﴾: عذاب شدید.
14- ﴿لَا یَرۡجُونَ أَیَّامَ ٱللَّهِ﴾: انتظارآمدن عذاب الهی بر دشمنانش را ندارند.
17- ﴿بَغۡیَۢا بَیۡنَهُمۡ﴾: از حسد و دشمنی با یکدیگر.
18- ﴿شَرِیعَةٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡرِ﴾: راه و روش روشن از امر دین.
19- ﴿لَن یُغۡنُواْ عَنکَ﴾: هرگز از تو دور نخواهند کرد.
20- ﴿بَصَٰٓئِرُ لِلنَّاسِ﴾: دلایل روشنی است که راه نجات را به مردم نشان میدهد.
21- ﴿ٱجۡتَرَحُواْ ٱلسَّیَِّٔاتِ﴾: گناه کردند و کفر ورزیدند.
23- ﴿أَفَرَءَیۡتَ﴾: به من خبر بده.
23- ﴿غِشَٰوَةٗ﴾: پرده تا راه درست را نبیند.
28- ﴿جَاثِیَةٗ﴾: از شدت ترس بر زانو در آمده.
28- ﴿کِتَٰبِهَا﴾: نامه اعمالش.
29- ﴿نَسۡتَنسِخُ...﴾: فرشتگان را به نوشتن امر کرده بودیم...
33- ﴿حَاقَ بِهِم﴾: فرود میآید یا آنها را احاطه میکند.
34- ﴿نَنسَىٰکُمۡ﴾: شما را در عذاب میگذاریم.
34- ﴿مَأۡوَىٰکُمُ ٱلنَّارُ﴾: جایگاه شما دوزخ است.
35- ﴿غَرَّتۡکُمُ...﴾: شما را فریفت...
35- ﴿لَا هُمۡ یُسۡتَعۡتَبُونَ﴾: از آنها خواسته نمیشود که برگردند و خوشنودی خدا را بدست آورند.
37- ﴿لَهُ ٱلۡکِبۡرِیَآءُ﴾: جاه و جلال و فرمانروایی مخصوص اوست.